Προετοιμασία εδάφους γαρυφαλλιάς

Από GAIApedia
Αναθεώρηση της 08:42, 18 Φεβρουαρίου 2016 υπό τον P chasapis (Συζήτηση | συνεισφορές)

(διαφορά) ←Παλαιότερη αναθεώρηση | Τελευταία αναθεώρηση (διαφορά) | Νεώτερη αναθεώρηση → (διαφορά)
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Η γαρυφαλλιά αναπτύσσεται σε αδρανές υπόστρωμα ή πορώδες έδαφος. Τα πιο κατάλληλα εδάφη είναι τα αμμώδη, αμμοπηλώδη, αμμοαργιλώδη, οργανικός καλά αποστραγγιζόμενα, αεριζόμενα και ηλιαζόμενα. Το ρΗ του εδάφους συνίσταται να είναι από ουδέτερο μέχρι ελαφρά αλκαλικό (6-7). Τα φυτά της γαρυφαλλιάς υποφέρουν σε υψηλές συγκεντρώσεις αλάτων παρ’ ότι είναι περισσότερο ανθεκτικά από άλλα, γι’ αυτό πριν την εκρρίζωση της παλιάς φυτείας γίνεται απομάκρυνση των αλάτων από το έδαφος με έκπλυση με άφθονο νερό έως ότου η ηλεκτρική αγωγιμότητα του εδάφους να μην ξεπερνά τα 2μS. Μόλις το έδαφος απελευθερωθεί από την προηγούμενη καλλιέργεια, εκτελείται μια βαθειά άρωση 35-40cm και ακολουθεί μια δεύτερη βάθους 25-30cm όπου ενσωματώνεται η βασική λίπανση.

Κατόπιν ο αγρός αυλακώνεται για την δημιουργία αυλακιών και σαμαριών ή αλιών. Οι αλίες έχουν πλάτος που κυμαίνεται από 30-60cm, ανάλογα με το σύστημα φύτευσης. Μεταξύ των αλιών αφήνονται κύριοι και δευτερεύοντες διάδρομοι.

Επειδή η γαρυφαλλιά είναι πολύ απαιτητικό φυτό σε ασβέστιο και μαγνήσιο μπορεί να υπάρξει ανάγκη αύξησης του ρΗ του εδάφους κατά 0,5-1 μονάδα. Αυτό μπορεί να γίνει με προσθήκη ασβεστίου, σε ποσότητα που εξαρτάται κυρίως από το ρΗ του εδάφους. Αν και η καλλιέργεια αφαιρεί από το έδαφος περίπου 50 καθαρό ασβέστιο και 30-40 kg καθαρό μαγνήσιο ανά στρέμμα το χρόνο, η ποσότητα ασβεστίου που προστίθεται συνήθως πριν τη φύτευση είναι 200-400 ανθρακικού ασβεστίου (CaCO3) ή γύψου (CaSO4. 2 Η20) εάν δεν χρειάζεται να μεταβληθεί το ρΗ του εδάφους. Εάν το έδαφος παρουσιάζει έλλειψη μαγνησίου τότε 30-35 Kg από τα 200-400 kg του ασβεστούχου λιπάσματος αντικαθίστανται με δολομίτη (CaCO3.MgCO3) ο οποίος δεν αυξάνει τα ολικά άλατα του εδάφους.

Έναν με δύο μήνες πριν τη φύτευση, το έδαφος οργώνεται σε βάθος 30-40cm και ακολουθεί δεύτερο όργωμα σταυρωτά. Γίνεται ανάλυση του εδάφους για να διαπιστωθούν και να συμπληρωθούν τυχόν ελλείψεις σε θρεπτικά στοιχεία και ακολουθεί ανάπλαση του εδάφους και εφαρμογή βασικής λίπανσης. Συνήθως συνίσταται η προσθήκη 8-10 τόννων/στρέμμα οργανικής ουσίας (καλά χωνεμένη κοπριά, τύρφη, κομπόστα φύλλων, ψιλοκομμένο άχυρο, ελαιοπυρήνα κ.α.), 150—180 Kg/στρέμμα υπερφωσφορικού λιπάσματος τύπου 0-20-0 ή 0-21-0, 40 - 50 Kg/στρέμμα θεϊικού καλίου 0-0-48 ή 200-250 Kg/στρέμμα συνθετικού λιπάσματος 11-15-15, 100 Kg/στρέμμα θειϊκού μαγνησίου (10% ΜgΟ) 2-3 Kg/στρέμμα βόρακα (36% Β2Ο3) και 50-100 Kg/στρέμμα θειϊκού σιδήρου ιδίως σε εδάφη με υψηλότερο του κανονικού ρΗ.[1]

Βιβλιογραφία

  1. "Η καλλιέργεια της γαρυφαλλιάς σε θερμοκήπιο στο νομό Αχαΐας και τεχνοοικονομική ανάλυση", πτυχιακή μελέτη της φοιτήτριας Ανδριάνας Ντάκουλα, Τμήμα Θερμοκηπιακών καλλιεργειών και ανθοκομίας. Καλαμάτα 1999.