Συγκομιδή και διαχείριση σποροπαραγωγικής καλλιέργειας έρποντος τριφυλλιού

Από GAIApedia
Αναθεώρηση της 13:29, 3 Οκτωβρίου 2013 υπό τον K kaponi (Συζήτηση | συνεισφορές)

(διαφορά) ←Παλαιότερη αναθεώρηση | Τελευταία αναθεώρηση (διαφορά) | Νεώτερη αναθεώρηση → (διαφορά)
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Από πειραματισμό του Ινστιτούτου Κτηνοτροφικών Φυτών και Βοσκών Λάρισας αποδείχθηκε ότι η σποροπαραγωγική ικανότητα του έρποντος τριφυλλιού δεν επηρεάζεται εάν η καλλιέργεια βοσκηθεί ή θερισθεί ως τις 15 Μαΐου και στη συνέχεια αφεθεί για παραγωγή σπόρου. Είναι δε δυνατόν να ληφθούν δύο παραγωγές το ίδιο έτος. Λόγω της συνεχούς άνθησης η καλλιέργεια είναι έτοιμη για συγκομιδή όταν το 75-85% από τις καρποταξίες έχουν πάρει καφετί χρώμα. Η συγκομιδή μπορεί να γίνει:

  • με θεριζοαλωνισμό, αφού προηγηθεί η εφαρμογή κάποιας αποξηραντικής ουσίας και
  • με θερισμό, παραμονή της χορτομάζας για αποξήρανση και στη συνέχεια αλωνισμός. Συνιστάται η χορτομάζα να μεταφέρεται στην άκρη του αγρού για αποξήρανση, ώστε να γίνεται άμεση άρδευση μετά την κοπή, η οποία επιταχύνει την αναβλάστηση. Κοπή και αλωνισμός νωρίς το πρωί ή αργά το απόγευμα μειώνουν τις απώλειες σπόρου από τίναγμα. Ο αλωνισμός παρουσιάζει δυσκολίες γιατί ο σπόρος είναι πολύ μικρός και παρασύρεται από το άχυρο.