Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Συγκομιδή σουσαμιού"

Από GAIApedia
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση
 
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
Στις περισσότερες ποικιλίες σουσαμιού η συγκομιδή πρέπει να γίνεται νωρίς, όταν το φυτό αρχίσει να κιτρινίζει και οι κάψες είναι ακόμα πρασινοκίτρινες, γιατί διαφορετικά οι κάψες ανοίγουν και τινάζουν το σπόρο. Στις σύγχρονες γεωργικές εκμεταλλεύσεις, η συγκομιδή γίνεται με τις θεριζαλωνιστικές μηχανές του αραβόσιτου. Στις χώρες του τρίτου κόσμου, τα φυτά θερίζονται με δρεπάνι και συγκεντρώνονται στο αλώνι για ξήρανση και αλωνισμό. Οι αποδόσεις κυμαίνονται μεταξύ 150 και 200 κιλών στο στρέμμα.<ref name="Συγκομιδή σουσαμιού"/>
+
Στις περισσότερες ποικιλίες [[σουσάμι |σουσαμιού]] η συγκομιδή πρέπει να γίνεται νωρίς, όταν το [[κατάλογος φυτών |φυτό]] αρχίσει να κιτρινίζει και οι κάψες είναι ακόμα πρασινοκίτρινες, γιατί διαφορετικά οι κάψες ανοίγουν και τινάζουν το σπόρο. Στις σύγχρονες [[καλλιέργειες |γεωργικές εκμεταλλεύσεις]], η συγκομιδή γίνεται με τις [[Εγκεκριμένοι τύποι θεριζοαλωνιστικών μηχανών |θεριζαλωνιστικές μηχανές]] του [[αραβόσιτος φυτό |αραβόσιτου]]. Στις χώρες του τρίτου κόσμου, τα φυτά θερίζονται με δρεπάνι και συγκεντρώνονται στο αλώνι για ξήρανση και αλωνισμό. Οι αποδόσεις κυμαίνονται μεταξύ 150 και 200 κιλών στο στρέμμα.<ref name="Συγκομιδή σουσαμιού"/>
 
+
 
+
  
 
==Βιβλιογραφία==
 
==Βιβλιογραφία==
 +
 
<references>
 
<references>
<ref name="Συγκομιδή σουσαμιού"> Φυτά Μεγάλης Καλλιέργειας Τόμος II "Ειδικότητα: Φυτικής Παραγωγής", Αυγουλάς Χρήστος, Ποδηματάς Κων/νος, Παπαστυλιανού Παναγιώτα, Καθηγητών Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών.</ref>
+
 
 +
<ref name="Συγκομιδή σουσαμιού"> Φυτά Μεγάλης Καλλιέργειας Τόμος II "Ειδικότητα: Φυτικής Παραγωγής", Αυγουλάς Χρήστος, Ποδηματάς Κων/νος, Παπαστυλιανού Παναγιώτα, Καθηγητών Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών</ref>
 +
 
 
<references>
 
<references>
 +
[[κατάσταση δημοσίευσης::10| ]]
 +
__NOTOC__

Τελευταία αναθεώρηση της 07:03, 5 Ιουλίου 2016

Στις περισσότερες ποικιλίες σουσαμιού η συγκομιδή πρέπει να γίνεται νωρίς, όταν το φυτό αρχίσει να κιτρινίζει και οι κάψες είναι ακόμα πρασινοκίτρινες, γιατί διαφορετικά οι κάψες ανοίγουν και τινάζουν το σπόρο. Στις σύγχρονες γεωργικές εκμεταλλεύσεις, η συγκομιδή γίνεται με τις θεριζαλωνιστικές μηχανές του αραβόσιτου. Στις χώρες του τρίτου κόσμου, τα φυτά θερίζονται με δρεπάνι και συγκεντρώνονται στο αλώνι για ξήρανση και αλωνισμό. Οι αποδόσεις κυμαίνονται μεταξύ 150 και 200 κιλών στο στρέμμα.[1]

Βιβλιογραφία

  1. Φυτά Μεγάλης Καλλιέργειας Τόμος II "Ειδικότητα: Φυτικής Παραγωγής", Αυγουλάς Χρήστος, Ποδηματάς Κων/νος, Παπαστυλιανού Παναγιώτα, Καθηγητών Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών