Συγκομιδή φιστικιών

Από GAIApedia
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Αμέσως μετά οι καρποί συγκεντρώνονται σε σωρούς και γίνεται μια πρόχειρη διαλογή για να απομακρυνθούν τα πεσμένα φύλλα και γίνεται σπασμένες ταξικαρπίες και μικροί βλαστοί. Σε μερικές χώρες χρησιμοποιούνται δονητές, που τα τελευταία 20 χρόνια χρησιμοποιούνται στη χώρα μας. Τα φιστίκια πρέπει να μείνουν απλωμένα σε δροσερό μέρος. Αμέσως μετά τη διαλογή ή το πολύ μετά από 10-12 ώρες, απλωμένα όμως σε δροσερό μέρος, τα φιστίκια πρέπει να αποφλοιωθούν, διαφορετικά μαυρίζει το ξυλοποιημένο ενδοκάρπιο τους και υποβαθμίζεται έτσι η ποιότητά τους. Η αποφλοίωση γίνεται με ηλεκτρονικό αποφλοιωτικό μηχάνημα, που θρυμματίζει με βούρτσες το μαλακό περικάρπιο και το απομακρύνει με νερό. Το καθαρισμένο φιστίκι πέφτει σε δοχείο με νερό, απ' όπου οι μεν κούφιοι καρποί που επιπλέουν απομακρύνονται, οι δε γεμάτοι απλώνονται στον ήλιο ή τοποθετούνται σε ειδικά ξηραντήρια για ξήρανση. Αν όμως το λευκό χρώμα του ξυλοποιημένου ενδοκαρπίου δεν είναι ικανοποιητικό, τα φιστίκια λευκαίνονται με υποθειώδες νάτριο, πριν από την αποξήρανσή τους. Η αποξήρανση στον ήλιο διαρκεί 3-4 ηλιόλουστες μέρες, στο δε ξηραντήριο στους 65oC για 6-7 ημέρες. Η αποξήρανση θεωρείται ικανοποιητική, όταν η ψίχα παύει να είναι ευλύγιστη και σπάει εύκολα στα δύο ή όταν οι καρποί περιέχουν υγρασία περίπου 5-6%. Στη συνέχεια οι καρποί διαχωρίζονται με ειδικό μηχάνημα σε ανοιχτά και κλειστά.[1]

Βιβλιογραφία

  1. Η καλλιέργεια της φιστικιάς στην περιοχή Μακρακώμης Ν.Φθιώτιδος, πτυχιακή μελέτη του Κατσογιάννη Χρήστου, Ηράκλειο 2012.