Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Σύνθεση φαινολικών ουσιών και ταννίνων"

Από GAIApedia
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
 
Υπάρχουν αναρίθμητες φαινολικές ουσίες, των οποίων ο ρόλος στο μεταβολισμό των φυτών δεν είναι ακόμα ξεκάθαρος. Μεταξύ αυτών υπάρχουν πολλά γλυκοζίδια που απαντούν σε διάφορους ιστούς των καρποφόρων [[Δενδρώδεις καλλιέργειες|δένδρων]]. Η αρμπουτίνη και η φλοριζίνη απαντούν σε μεγάλες ποσότητες στην [[Αχλαδιά|αχλαδιά]] και [[Μηλιά|μηλιά]], αντίστοιχα. Βρέθηκαν στον ηθμό των βλαστών μαζί με σακχαρόζη και σορβιτόλη και μάλλον μεταβολίζονται, καθώς εισέρχονται στους ιστούς των καρπών. Υπάρχει κάποια ένδειξη ότι η υδρόλυση λαμβάνει χώρα στον ποδίσκο.  
 
Υπάρχουν αναρίθμητες φαινολικές ουσίες, των οποίων ο ρόλος στο μεταβολισμό των φυτών δεν είναι ακόμα ξεκάθαρος. Μεταξύ αυτών υπάρχουν πολλά γλυκοζίδια που απαντούν σε διάφορους ιστούς των καρποφόρων [[Δενδρώδεις καλλιέργειες|δένδρων]]. Η αρμπουτίνη και η φλοριζίνη απαντούν σε μεγάλες ποσότητες στην [[Αχλαδιά|αχλαδιά]] και [[Μηλιά|μηλιά]], αντίστοιχα. Βρέθηκαν στον ηθμό των βλαστών μαζί με σακχαρόζη και σορβιτόλη και μάλλον μεταβολίζονται, καθώς εισέρχονται στους ιστούς των καρπών. Υπάρχει κάποια ένδειξη ότι η υδρόλυση λαμβάνει χώρα στον ποδίσκο.  
 
Η αμυγδαλίνη και η πρόδρομη ουσία της προυνασίνη βρέθηκαν στα [[Δειγματοληψία φύλλων|φύλλα]] και τους σπόρους των ειδών του γένους Prunus. Τα πικρά αυτά συστατικά, τα οποία παράγουν υδροκυανικό οξύ μετά από υδρόλυση, αποθηκεύονται στις κοτυληδόνες  
 
Η αμυγδαλίνη και η πρόδρομη ουσία της προυνασίνη βρέθηκαν στα [[Δειγματοληψία φύλλων|φύλλα]] και τους σπόρους των ειδών του γένους Prunus. Τα πικρά αυτά συστατικά, τα οποία παράγουν υδροκυανικό οξύ μετά από υδρόλυση, αποθηκεύονται στις κοτυληδόνες  
των περισσότερων [[Πυρηνόκαρπα|πυρηνόκαρπων]] και χρησιμοποιούνται ως εφεδρική τροφή κατά τη διάρκεια του φυτρώματος. Πιστεύεται ότι μεταφέρονται στον ηθμό μαζί με άλλα υδατοδιαλυτά φωτοσυνθετικά υλικά που παράγονται στα φύλλα. Οι κοτυληδόνες των καρπών της [[Αμυγδαλιά|αμυγδαλιάς]], [[Βερυκοκκιά|βερικοκκιάς]] και της [[Ροδακινιά|ροδακινιάς]], που έχουν γλυκά σπέρματα, στερούνται αμυγδαλίνης.
+
των περισσότερων [[Πυρηνόκαρπα|πυρηνόκαρπων]] και χρησιμοποιούνται ως εφεδρική τροφή κατά τη διάρκεια του φυτρώματος. Πιστεύεται ότι μεταφέρονται στον ηθμό μαζί με άλλα υδατοδιαλυτά φωτοσυνθετικά υλικά που παράγονται στα φύλλα. Οι κοτυληδόνες των καρπών της [[Αμύγδαλο|αμυγδαλιάς]], [[Βερύκοκκο|βερικοκκιάς]] και της [[Ροδάκινο|ροδακινιάς]], που έχουν γλυκά σπέρματα, στερούνται αμυγδαλίνης.
 
Τα φύλλα είναι επίσης πλούσια σε ταννίνες και φαινολικά συστατικά. Ο όρος ταννίνη προέρχεται από τη λατινική λέξη tan, που σημαίνει βαλανιδιά. Οι αρχαίοι λαοί χρησιμοποιούσαν τα εκχυλίσματα των φύλλων και του φλοιού της βαλανιδιάς για την επεξεργασία των προβιών των ζώων σε δέρματα. Οι ταννίνες της [[Καστανιά|καστανίας]] είναι πανάκριβες, γιατί κάνουν το δέρμα εύπλαστο. Η ικανότητα των ταννινών να δεσμεύονται με τις πρωτείνες απενεργοποιούν πολλά ένζυμα, τα οποία διαφορετικά θα προσέδιναν στις πρωτεΐνες γεύση σαπίλας. Παρόμοια δεσμευτική αντίδραση επισυμβαίνει στην γλώσσα μας προσδίνοντας μας στυφή γεύση, όταν τρώμε τροφή ή πίνουμε ποτά που περιέχουν ταννίνες.  
 
Τα φύλλα είναι επίσης πλούσια σε ταννίνες και φαινολικά συστατικά. Ο όρος ταννίνη προέρχεται από τη λατινική λέξη tan, που σημαίνει βαλανιδιά. Οι αρχαίοι λαοί χρησιμοποιούσαν τα εκχυλίσματα των φύλλων και του φλοιού της βαλανιδιάς για την επεξεργασία των προβιών των ζώων σε δέρματα. Οι ταννίνες της [[Καστανιά|καστανίας]] είναι πανάκριβες, γιατί κάνουν το δέρμα εύπλαστο. Η ικανότητα των ταννινών να δεσμεύονται με τις πρωτείνες απενεργοποιούν πολλά ένζυμα, τα οποία διαφορετικά θα προσέδιναν στις πρωτεΐνες γεύση σαπίλας. Παρόμοια δεσμευτική αντίδραση επισυμβαίνει στην γλώσσα μας προσδίνοντας μας στυφή γεύση, όταν τρώμε τροφή ή πίνουμε ποτά που περιέχουν ταννίνες.  
Μερικά απ' αυτά τα φαινολικά συστατικά απαντούν φυσικά στα [[Κατάλογος φυτών|φυτά]]  
+
Μερικά απ' αυτά τα φαινολικά συστατικά απαντούν φυσικά στα [[Κατάλογος φυτών|φυτά]], άλλα όμως συντίθενται σε αντίδραση του τραυματισμού από προσβολές [[Έντομα|εντόμων]], [[Μύκητες|μυκήτων]] ή [[Βακτήρια|βακτηρίων]]. Τα συστατικά αυτά, γνωστά ως φυτοαλεξίνες, μειώνουν τις προσβολές, εμποδίζοντας την είσοδο, με το κλείσιμο των τραυμάτων, στους μικροοαργανισμούς. Μ' άλλα λόγια παίζουν σημαντικό ρόλο στον ανθεκτικό μηχανισμό των φυτών στις ασθένειες. Η προσβολή, από ένα μυκόπλασμα ή έναν ιό, προκαλεί μη κανονικές εκκρίσεις στο σημείο του εμβολιασμού, οι οποίες κλείνουν το ηθμώδες μεταφορικό σύστημα, που καταλήγει σε ασυμφωνία εμβολίου και υποκείμενου.
 
+
Η γιουγκλόνη, είναι ένα τοξικό συστατικό, που βρέθηκε στις [[Ρίζες|ρίζες]], τα φύλλα και το περικάρπιο των καρπών [[Καρύδι|Καρυδιάς]]. Όταν το συστατικό αυτό απελευθερωθεί δι' αποσυνθέσεως των φύλλων, το φύτρωμα και η αύξηση πολλών ποώδων ειδών, κάτω από τις [[Καρυδιά|καρυδιές]], αναστέλλεται. <ref name="Σύνθεση φαινολικών ουσιών και ταννίνων"/>
 
+
 
+
<ref name="Σύνθεση φαινολικών ουσιών και ταννίνων"/>
+
  
  

Αναθεώρηση της 12:19, 24 Ιουνίου 2016

Υπάρχουν αναρίθμητες φαινολικές ουσίες, των οποίων ο ρόλος στο μεταβολισμό των φυτών δεν είναι ακόμα ξεκάθαρος. Μεταξύ αυτών υπάρχουν πολλά γλυκοζίδια που απαντούν σε διάφορους ιστούς των καρποφόρων δένδρων. Η αρμπουτίνη και η φλοριζίνη απαντούν σε μεγάλες ποσότητες στην αχλαδιά και μηλιά, αντίστοιχα. Βρέθηκαν στον ηθμό των βλαστών μαζί με σακχαρόζη και σορβιτόλη και μάλλον μεταβολίζονται, καθώς εισέρχονται στους ιστούς των καρπών. Υπάρχει κάποια ένδειξη ότι η υδρόλυση λαμβάνει χώρα στον ποδίσκο. Η αμυγδαλίνη και η πρόδρομη ουσία της προυνασίνη βρέθηκαν στα φύλλα και τους σπόρους των ειδών του γένους Prunus. Τα πικρά αυτά συστατικά, τα οποία παράγουν υδροκυανικό οξύ μετά από υδρόλυση, αποθηκεύονται στις κοτυληδόνες των περισσότερων πυρηνόκαρπων και χρησιμοποιούνται ως εφεδρική τροφή κατά τη διάρκεια του φυτρώματος. Πιστεύεται ότι μεταφέρονται στον ηθμό μαζί με άλλα υδατοδιαλυτά φωτοσυνθετικά υλικά που παράγονται στα φύλλα. Οι κοτυληδόνες των καρπών της αμυγδαλιάς, βερικοκκιάς και της ροδακινιάς, που έχουν γλυκά σπέρματα, στερούνται αμυγδαλίνης. Τα φύλλα είναι επίσης πλούσια σε ταννίνες και φαινολικά συστατικά. Ο όρος ταννίνη προέρχεται από τη λατινική λέξη tan, που σημαίνει βαλανιδιά. Οι αρχαίοι λαοί χρησιμοποιούσαν τα εκχυλίσματα των φύλλων και του φλοιού της βαλανιδιάς για την επεξεργασία των προβιών των ζώων σε δέρματα. Οι ταννίνες της καστανίας είναι πανάκριβες, γιατί κάνουν το δέρμα εύπλαστο. Η ικανότητα των ταννινών να δεσμεύονται με τις πρωτείνες απενεργοποιούν πολλά ένζυμα, τα οποία διαφορετικά θα προσέδιναν στις πρωτεΐνες γεύση σαπίλας. Παρόμοια δεσμευτική αντίδραση επισυμβαίνει στην γλώσσα μας προσδίνοντας μας στυφή γεύση, όταν τρώμε τροφή ή πίνουμε ποτά που περιέχουν ταννίνες. Μερικά απ' αυτά τα φαινολικά συστατικά απαντούν φυσικά στα φυτά, άλλα όμως συντίθενται σε αντίδραση του τραυματισμού από προσβολές εντόμων, μυκήτων ή βακτηρίων. Τα συστατικά αυτά, γνωστά ως φυτοαλεξίνες, μειώνουν τις προσβολές, εμποδίζοντας την είσοδο, με το κλείσιμο των τραυμάτων, στους μικροοαργανισμούς. Μ' άλλα λόγια παίζουν σημαντικό ρόλο στον ανθεκτικό μηχανισμό των φυτών στις ασθένειες. Η προσβολή, από ένα μυκόπλασμα ή έναν ιό, προκαλεί μη κανονικές εκκρίσεις στο σημείο του εμβολιασμού, οι οποίες κλείνουν το ηθμώδες μεταφορικό σύστημα, που καταλήγει σε ασυμφωνία εμβολίου και υποκείμενου. Η γιουγκλόνη, είναι ένα τοξικό συστατικό, που βρέθηκε στις ρίζες, τα φύλλα και το περικάρπιο των καρπών Καρυδιάς. Όταν το συστατικό αυτό απελευθερωθεί δι' αποσυνθέσεως των φύλλων, το φύτρωμα και η αύξηση πολλών ποώδων ειδών, κάτω από τις καρυδιές, αναστέλλεται. [1]


Βιβλιογραφία

  1. Γενική Δενδροκομία, του Καθηγητή Δενδροκομίας Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Κωνσταντίνου Α. Ποντίκη, 1997.