Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Υπολογισμός των αναγκών στη διατροφή των χοίρων"

Από GAIApedia
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση
(Νέα σελίδα με 'Στους χοίρους βάρους 20-100 Kg οι ανάγκες συντήρησης σε ενέργεια ακολουθούν την εξίσωση: ΠΕ=0,75Β<...')
 
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
Στους χοίρους βάρους 20-100 Kg οι ανάγκες συντήρησης σε ενέργεια ακολουθούν την εξίσωση:
+
Στους [[χοίροι |χοίρους]] βάρους 20-100Kg οι ανάγκες συντήρησης σε ενέργεια ακολουθούν την εξίσωση:
 
ΠΕ=0,75Β<sup>0,63</sup>        MJ.ημ<sup>-1</sup>
 
ΠΕ=0,75Β<sup>0,63</sup>        MJ.ημ<sup>-1</sup>
  
Γραμμή 19: Γραμμή 19:
 
MX x ΦΠ=0,55-0,001875 (Β-20)
 
MX x ΦΠ=0,55-0,001875 (Β-20)
  
Οι εξισώσεις όμως ισχύουν υπό την προϋπόθεση ότι η πρωτεΐνη της τροφής θα περιέχει >5% λυσίνη, η σχέση μεταξύ των συνήθως οριακών αμινοξέων στην τροφή, δηλαδή Λυσίνη: Θρεονίνη: Ισολευκίνη: Μεθειονίνη +Κυστίνη: Τρυπτοφάνη θα είναι 1:0,6:0,6:0,6:0,2 και η πεπτικότητα της πρωτεΐνης των ζωοτροφών του σιτηρεσίου θα είναι ΦΠ>0,8. Οι απαιτήσεις αυτές, σε συνδυασμό με εκείνες για τη γενικότερη ποιότητα των [[Ζωοτροφές και πρόσθετες ύλες ζωοτροφών |ζωοτροφών]], διαμορφώνουν τα βασικά χαρακτηριστικά μιας πρωτεΐνης που θεωρείται σήμερα ως ιδανική για τους αναπτυσσόμενους χοίρους.
+
Οι εξισώσεις όμως ισχύουν υπό την προϋπόθεση ότι η πρωτεΐνη της [[διατροφή χοίρων |τροφής]] θα περιέχει >5% λυσίνη, η σχέση μεταξύ των συνήθως οριακών αμινοξέων στην τροφή, δηλαδή Λυσίνη: Θρεονίνη: Ισολευκίνη: Μεθειονίνη +Κυστίνη: Τρυπτοφάνη θα είναι 1:0,6:0,6:0,6:0,2 και η πεπτικότητα της πρωτεΐνης των ζωοτροφών του σιτηρεσίου θα είναι ΦΠ>0,8. Οι απαιτήσεις αυτές, σε συνδυασμό με εκείνες για τη γενικότερη ποιότητα των [[Ζωοτροφές και πρόσθετες ύλες ζωοτροφών |ζωοτροφών]], διαμορφώνουν τα βασικά χαρακτηριστικά μιας πρωτεΐνης που θεωρείται σήμερα ως ιδανική για τους αναπτυσσόμενους χοίρους.
  
 
[[είναι διατροφή του ζώου::Εκτροφή χοίρων| ]]
 
[[είναι διατροφή του ζώου::Εκτροφή χοίρων| ]]

Αναθεώρηση της 09:30, 13 Νοεμβρίου 2013

Στους χοίρους βάρους 20-100Kg οι ανάγκες συντήρησης σε ενέργεια ακολουθούν την εξίσωση: ΠΕ=0,75Β0,63 MJ.ημ-1

Ο εκθέτης 0,63 αποδίδει στην περίπτωση αυτή καλύτερα τις ανάγκες των ζώων σε ενέργεια γιατί με την ηλικία μεταβάλλεται η σύσταση του σώματος και όταν αυξάνεται το βάρος του ζώου λόγω εναπόθεσης σωματικού λίπους, οι ανάγκες συντήρησης ανά Κg0,75 ελαττώνονται και δεν αποδίδονται σωστά με σταθερό συντελεστή (α) στην παράσταση αΒxόταν Χ=0,75. Οι ανάγκες συντήρησης σε πρωτεΐνη υπολογίζονται με βάση την ελάχιστη απέκκριση Ν και τιμή συντελεστή απόδοσης (ΜΧ.ΦΠ) της πρωτεΐνης της τροφής 0,5. Επειδή όμως και η ΕΑΝ στα νεαρά ζώα ελαττώνεται ανά Κg0,75όσο αυξάνεται με την ηλικία το βάρος του ζώου, τις ανάγκες συντήρησης σε πρωτεΐνη (ΟΠ) αποδί¬δει με μεγαλύτερη προσέγγιση η εξίσωση: ΟΠ=[3,4375-0,1875(Β-20)]Β0,75 g.ημ-1

όπου Β=το βάρος του ζώου σε Kg.

Ο υπολογισμός των αναγκών ανάπτυξης σε ενέργεια στηρίζεται στις εναποτιθέμενες ποσότητες σωματικής πρωτεΐνης (ΣΠ) και σωματικού λίπους (ΣΛ). Οι ποσότητες αυτές, οι οποίες είναι συνάρτηση του βάρους (Β) του ζώου σε Kg και του ρυθμού ανάπτυξης (ΔΒ) σε g, ακολουθούν τις εξισώσεις:

ΣΠ=5,73Β0,75-0,1513Β1,5+0,11 ΔΒ g.ημ-1 ΣΛ=2,6454Β+0,2921ΔΒ-141,42 g.ημ-1

απαιτούν δε ανά g 22,6 : (ΚP=0,56)=40,35 KJ.ΜΕ ή 40,35: (ΜΕ:ΠΕ=0,96)=42 ΚJ.ΜΕ η πρωτεΐνη και 39 : (ΚF=0,74)=52,7 ΚJ.ΜΕ ή 52,7:(ΜΕ:ΠΕ=0,96)=54,9 ΚJ.g-1το λίπος. Γιατί στα αναπτυσσόμενα ζώα (μηρυκαστικά, χοίροι κλπ.) η πρωτεΐνη δεν καθηλώνεται μόνο στον αναπτυσσόμενο μυϊκό ιστό αλλά και σε άλλους ιστούς (οστά, δέρμα κ.λ.π.) και όργανα του ζώου, τα οποία μάλιστα αναπτύσσονται με διάφορο ρυθμό από τους μυς και περιέχουν άλλης δομής πρωτεΐνες από αυτούς. Για τους λόγους αυτούς η θερμότητα καύσεως της εναποτιθέμενης σωματικής γενικά πρωτεΐνης στα αναπτυσσόμενα ζώα δεν είναι 23,8 ΚJ.g-1 όπως στα ενήλικα ζώα αλλά μόνο 22,6 ΚJ.g-1, για τους ίδιους δε λόγους εκείνη του σωματικού λίπους δεν είναι 39,7 ΚJ.g-1 αλλά 39,0 ΚJ.g-1, στα δε χοιρίδια βάρους 5-20 Κg μόνο 38,0 ΚJ.g-1. Για τον προσδιορισμό των αναγκών ανάπτυξης σε πρωτεΐνη, υπολογίζεται με την εξίσωση ΣΠ=5,73Β0,75-0,1513Β1,5+0,11 ΔΒ g.ημ-1 η ποσότητα της εναποτιθέμενης ΣΠ και ανάγεται σε πρωτεΐνη τροφής έπειτα από διαίρεση της με το γινόμενο ΜΧxΦΠ, το οποίο στα αναπτυσσόμενα ζώα μεταβάλλεται επίσης με το βάρος του ζώου και αποδίδεται στους χοίρους με την εξίσωση:

MX x ΦΠ=0,55-0,001875 (Β-20)

Οι εξισώσεις όμως ισχύουν υπό την προϋπόθεση ότι η πρωτεΐνη της τροφής θα περιέχει >5% λυσίνη, η σχέση μεταξύ των συνήθως οριακών αμινοξέων στην τροφή, δηλαδή Λυσίνη: Θρεονίνη: Ισολευκίνη: Μεθειονίνη +Κυστίνη: Τρυπτοφάνη θα είναι 1:0,6:0,6:0,6:0,2 και η πεπτικότητα της πρωτεΐνης των ζωοτροφών του σιτηρεσίου θα είναι ΦΠ>0,8. Οι απαιτήσεις αυτές, σε συνδυασμό με εκείνες για τη γενικότερη ποιότητα των ζωοτροφών, διαμορφώνουν τα βασικά χαρακτηριστικά μιας πρωτεΐνης που θεωρείται σήμερα ως ιδανική για τους αναπτυσσόμενους χοίρους.