Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Υφιστάμενη κατάσταση αλιείας"
| Γραμμή 15: | Γραμμή 15: | ||
[[σχετίζεται με::Αλιεία| ]] | [[σχετίζεται με::Αλιεία| ]] | ||
[[πόσο αφορά σε αλιέα::10| ]] | [[πόσο αφορά σε αλιέα::10| ]] | ||
| − | [[πόσο αφορά σε | + | [[πόσο αφορά σε επιχείρηση αγροτικής παραγωγής::20| ]] |
| − | [[πόσο αφορά σε | + | [[πόσο αφορά σε επιχείρηση μεταποίησης-τυποποίησης::20| ]] |
| − | [[πόσο αφορά σε | + | [[πόσο αφορά σε επιχείρηση εμπορική::20| ]] |
| − | [[πόσο αφορά σε | + | [[πόσο αφορά σε επιχείρηση αγροτικών προμηθειών::20| ]] |
| − | [[πόσο αφορά σε | + | [[πόσο αφορά σε επιχείρηση χρηματοδοτήσεων-επενδύσεων::20| ]] |
Αναθεώρηση της 09:29, 9 Ιουλίου 2013
Η αλιεία έπαιζε πάντα σημαντικό ρόλο στην οικονομική και κοινωνική ζωή των Ελλήνων.
Σήμερα, αν και η συμβολή της στην εθνική οικονομία θεωρείται σχετικά μικρή, η αλιεία συμβάλλει καθοριστικά στην κοινωνική και οικονομική συνοχή πολλών κοινοτήτων της χώρας αφού παρέχει περίπου 40,000 θέσεις εργασίας κυρίως σε παράκτιες και νησιωτικές περιοχές του Αιγαίου και του Ιονίου πελάγους.
Εξελισσόμενος στη διάρκεια της μακραίωνης ιστορίας του, ο αλιευτικός τομέας της Ελλάδας έχει ταυτιστεί με τον ιδιαίτερο παράκτιο και νησιωτικό χαρακτήρα της χώρας και της ζωής των ανθρώπων.
Έτσι, η αλιεία σήμερα είναι στην συντριπτική της πλειοψηφία παράκτια και μικρής κλίμακας, αφού πάνω από το 97% των αλιευτικών σκαφών ασκούν αυτήν τη μορφή αλιείας. Ποσοστό 1,9% του συνολικού αριθμού των αλιευτικών σκαφών είναι μηχανότρατες μέσης αλιείας και μόλις ένα 0,3% αντιπροσωπεύει τα σκάφη υπερπόντιας αλιείας που δραστηριοποιούνται στον Ατλαντικό Ωκεανό.
Ο αλιευτικός τομέας στην Ελλάδα, όπως εξάλλου συμβαίνει και σε παγκόσμιο επίπεδο, βρίσκεται τα τελευταία χρόνια σε σημαντική κρίση.
Αυτό που δυσχεραίνει ακόμη περισσότερο την ήδη δύσκολη οικονομική κατάσταση των αλιέων, είναι τα εγγενή προβλήματα του κλάδου, όπως η παλαιότητα του αλιευτικού στόλου, η έλλειψη σαφών κριτηρίων επαγγελματικότητας, οι ιδιαίτερα περιορισμένες υποδομές σε αλιευτικά λιμάνια, ιχθυόσκαλες και στους τομείς της συντήρησης και μεταποίησης των αλιευμάτων, τα περιορισμένα αλιευτικά πεδία και η τοπογραφία του ελληνικού βυθού.
Μέσα σε αυτό το ιδιαίτερα προβληματικό πλαίσιο οι ψαράδες υφίστανται περαιτέρω μείωση εισοδήματος από τη σχέση αλληλεπίδρασης με τα θαλάσσια θηλαστικά, αφού μοιράζονται τους ίδιους πόρους επιβίωσης.
