Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Φεϊζόα"
| Γραμμή 6: | Γραμμή 6: | ||
Η φεϊζόα ανήκει στην οικογένεια Myrtaceae και το επιστημονικό της όνομα είναι Feijoa Sellowianna Berg. Είναι δένδρο αειθαλές, μικρού μεγέθους, ή θάμνος, ύψους 2-5 μέτρα. Τα φύλλα είναι μικρά σε μέγεθος, χρώματος πρασίνου στην πάνω επιφάνεια και λευκού στην κάτω, μήκους 3-7cm. Τα άνθη εμφανίζονται στη μασχάλη των φύλλων, είναι ερμαφρόδιτα, μονήρη, και αποτελούνται από 4 λευκά παχιά πέταλα, τα οποία είναι εδώδιμα, με βυσσινί απόχρωση στην εσωτερική επιφάνεια και πολυάριθμους βυσσινί στημόνες. Φέρει ξυλοφόρους και απλούς ανθοφόρους οφθαλμούς. Οι ανθοφόροι σχηματίζονται προς τη βάση της τρέχουσας βλάστησης και εκπτύσσονται την επόμενη από του σχηματισμούς τους άνοιξη.<ref name="Φεϊζόα"/> | Η φεϊζόα ανήκει στην οικογένεια Myrtaceae και το επιστημονικό της όνομα είναι Feijoa Sellowianna Berg. Είναι δένδρο αειθαλές, μικρού μεγέθους, ή θάμνος, ύψους 2-5 μέτρα. Τα φύλλα είναι μικρά σε μέγεθος, χρώματος πρασίνου στην πάνω επιφάνεια και λευκού στην κάτω, μήκους 3-7cm. Τα άνθη εμφανίζονται στη μασχάλη των φύλλων, είναι ερμαφρόδιτα, μονήρη, και αποτελούνται από 4 λευκά παχιά πέταλα, τα οποία είναι εδώδιμα, με βυσσινί απόχρωση στην εσωτερική επιφάνεια και πολυάριθμους βυσσινί στημόνες. Φέρει ξυλοφόρους και απλούς ανθοφόρους οφθαλμούς. Οι ανθοφόροι σχηματίζονται προς τη βάση της τρέχουσας βλάστησης και εκπτύσσονται την επόμενη από του σχηματισμούς τους άνοιξη.<ref name="Φεϊζόα"/> | ||
{{{top_heading|==}}}Επικονίαση και γονιμοποίηση της παπάγιας{{{top_heading|==}}} | {{{top_heading|==}}}Επικονίαση και γονιμοποίηση της παπάγιας{{{top_heading|==}}} | ||
| − | Οι ποικιλίες της φεϊζόα είναι αυτογόνιμες και μερικές αυτόστειρες, γι' αυτό και χρειάζονται σταυρεπικονίαση. Κατά συνέπεια συνιστάται η συγκαλλιέργεια 2-3 ποικιλιών, που να συνανθούν και να είναι συμβιβαστές. Η μεταφορά της γύρης γίνεται με τα έντομα και τα πουλιά. Η τεχνητή επικονίαση της αυτογόνιμης ποικιλίας "Apollo" με γύρη των ποικιλιών "Gemini", "Triumph", και "Mammoth" βελτίωσε την καρπόδεση και την ποιότητα των καρπών.(Patterson, 1990) | + | Οι ποικιλίες της φεϊζόα είναι αυτογόνιμες και μερικές αυτόστειρες, γι' αυτό και χρειάζονται σταυρεπικονίαση. Κατά συνέπεια συνιστάται η συγκαλλιέργεια 2-3 ποικιλιών, που να συνανθούν και να είναι συμβιβαστές. Η μεταφορά της γύρης γίνεται με τα έντομα και τα πουλιά. Η τεχνητή επικονίαση της αυτογόνιμης ποικιλίας "Apollo" με γύρη των ποικιλιών "Gemini", "Triumph", και "Mammoth" βελτίωσε την καρπόδεση και την ποιότητα των καρπών.(Patterson, 1990) |
{{{top_heading|==}}}Πολλαπλασιασμός και υποκείμενα{{{top_heading|==}}} | {{{top_heading|==}}}Πολλαπλασιασμός και υποκείμενα{{{top_heading|==}}} | ||
Αναθεώρηση της 13:10, 20 Απριλίου 2015
Περιεχόμενα
Γενικά Στοιχεία Φεϊζόα
Η φεϊζόα κατάγεται από τη νότια Αμερική, πιθανόν από τη νότια Βραζιλία. Καλλιεργείται σε μικρή εμπορική κλίμακα στην Καλιφόρνια των Η.Π.Α., την Ουρουγουάη και τη Νέα Ζηλανδία. Στην Ελλάδα καλλιεργείται σε περιορισμένη έκταση. Η φεϊζόα έχει κάποια αξία και ως καλλωπιστικό φυτό. Η καλλωπιστική αξία της οφείλεται στο φύλλωμά της (φύλλα λευκά στην κάτω επιφάνεια) και στα ελκυστικά λευκοκόκκινα άνθη της. Θεωρείται φυτό ανεκτικό στους ανέμους και γι' αυτό το λόγο χρησιμοποιείται ω ανεμοθραύστης. Ο καρπός τρώγεται ως νωπός, σαλάτα με άλλα φρούτα, κονσερβοποιημένος και χρησιμοποιείται για την παρασκευή χυμού και μαρμελάδας.[1]
Βοτανικά χαρακτηριστικά Παπάγιας
Η φεϊζόα ανήκει στην οικογένεια Myrtaceae και το επιστημονικό της όνομα είναι Feijoa Sellowianna Berg. Είναι δένδρο αειθαλές, μικρού μεγέθους, ή θάμνος, ύψους 2-5 μέτρα. Τα φύλλα είναι μικρά σε μέγεθος, χρώματος πρασίνου στην πάνω επιφάνεια και λευκού στην κάτω, μήκους 3-7cm. Τα άνθη εμφανίζονται στη μασχάλη των φύλλων, είναι ερμαφρόδιτα, μονήρη, και αποτελούνται από 4 λευκά παχιά πέταλα, τα οποία είναι εδώδιμα, με βυσσινί απόχρωση στην εσωτερική επιφάνεια και πολυάριθμους βυσσινί στημόνες. Φέρει ξυλοφόρους και απλούς ανθοφόρους οφθαλμούς. Οι ανθοφόροι σχηματίζονται προς τη βάση της τρέχουσας βλάστησης και εκπτύσσονται την επόμενη από του σχηματισμούς τους άνοιξη.[1]
Επικονίαση και γονιμοποίηση της παπάγιας
Οι ποικιλίες της φεϊζόα είναι αυτογόνιμες και μερικές αυτόστειρες, γι' αυτό και χρειάζονται σταυρεπικονίαση. Κατά συνέπεια συνιστάται η συγκαλλιέργεια 2-3 ποικιλιών, που να συνανθούν και να είναι συμβιβαστές. Η μεταφορά της γύρης γίνεται με τα έντομα και τα πουλιά. Η τεχνητή επικονίαση της αυτογόνιμης ποικιλίας "Apollo" με γύρη των ποικιλιών "Gemini", "Triumph", και "Mammoth" βελτίωσε την καρπόδεση και την ποιότητα των καρπών.(Patterson, 1990)
