Avena fatua L.

Από GAIApedia
Αναθεώρηση της 12:34, 20 Αυγούστου 2013 υπό τον K kaponi (Συζήτηση | συνεισφορές)

(διαφορά) ←Παλαιότερη αναθεώρηση | Τελευταία αναθεώρηση (διαφορά) | Νεώτερη αναθεώρηση → (διαφορά)
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση
Avena fatua L.

Η ποικιλία αυτή είναι εξαπλωμένη σε όλο σχεδόν τον κόσμο. Έχει μεγάλη φόβη που μοιάζει με εκείνη της κοινής βρώμης. Κάθε σταχύδιο έχει συνήθως δύο καρπούς. Μετά τον αποχωρισμό του από τον ποδίσκο, το σταχύδιο φέρει στη βάση του μια ευδιάκριτη ουλή που συνήθως περιβάλλεται από πυκνές τρίχες. Τα άνθη και οι καρποί αλληλοαποχωρίζονται στην άρθρωση του ραχιδίου. Επομένως ο κατώτερος καρπός φέρει και το πρώτο μεσογονάτιο του ραχιδίου που επίσης έχει τρίχες. Ο χιτώνας μπορεί να είναι λευκός, γκρίζος, κίτρινος, ερυθροκαστανός ή μαύρος, με το κατώτερο μέρος του καλυμμένο από καστανές τρίχες. Φέρει ισχυρό κεκαμμένο άγανο και στην κορυφή του δύο μικρές οδοντωτές προεξοχές. Κατά την ωρίμαση όλο το φυτό έχει χρώμα λευκωπό. Συνήθως φυτρώνει ευκολότερα την άνοιξη, αλλά είναι δυνατό να φυτρώσει και το φθινόπωρο-χειμώνα σε περιοχές με ήπιο κλίμα.

Τα χαρακτηριστικά που κάνουν την Avena fatua ιδιαίτερα προβληματική για τις καλλιέργειες είναι τα εξής:

  • Η ταχεία της ανάπτυξη που την φέρει πολύ γρήγορα σε πλεονεκτική θέση από πλευράς ανταγωνισμού με τα καλλιεργούμενα φυτά. Στην τελική τους ανάπτυξη τα φυτά είναι πολύ αναπτυγμένα, εύρωστα και με μεγάλο αριθμό αδελφιών.
  • Ο γρήγορος και εύκολος αποχωρισμός των καρπών από τις καρποταξίες που έχει ως αποτέλεσμα τη μόλυνση του αγρού πριν από τη συγκομιδή του καλλιεργούμενου φυτού,
  • Ο ποικίλης έντασης λήθαργος των σπόρων που προκαλεί μια έντονη ανομοιομορφία στο φύτρωμα. Έτσι είναι αδύνατη η πρόβλεψη σχετικά με την αναμενόμενη προσβολή σε μια καλλιεργητική περίοδο. Παράλληλα, υπάρχει μια συνεχώς εμπλουτιζόμενη "τράπεζα σπόρων" στο έδαφος για την οποία υπάρχει αδυναμία εκτίμησης του δυναμικού της. Έχει βρεθεί ότι ώριμοι σπόροι από διάφορες περιοχές παρουσιάζουν μετά από 9-11 μήνες λήθαργο από 0-87%. Είναι επίσης δυνατό ο λήθαργος των σπόρων που βρίσκονται στο έδαφος να διαρκέσει αρκετά χρόνια.
  • Ο δύσκολος αποχωρισμός των καρπών της από τους καρπούς του σιταριού, κριθαριού ή βρώμης στις θεραλωνιστικές μηχανές. Έτσι, όταν οι καρποί αυτοί χρησιμοποιηθούν ως πολλαπλασιαστικό υλικό θα υπάρξει ταυτόχρονα και "μόλυνση" του εδάφους. Η παρατήρηση αυτή ισχύει και για την Avena sterilis L..