Άρδευση κρόκου

Από GAIApedia
Αναθεώρηση της 12:53, 20 Ιουλίου 2015 υπό τον P chasapis (Συζήτηση | συνεισφορές)

(διαφορά) ←Παλαιότερη αναθεώρηση | Τελευταία αναθεώρηση (διαφορά) | Νεώτερη αναθεώρηση → (διαφορά)
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Στη Σαρδηνία και την Κοζάνη, οι καλλιέργειες του κρόκου δεν αρδεύονται. Στην Ισπανία, 70% της καλλιεργούμενης έκτασης αρδεύεται. Για την άρδευση χρησιμοποιούνται τρία συστήματα: Η κατάκλυση, ο καταιονισμός και το στάγδην. Οι ανάγκες σε νερό, πάντως, είναι πολύ περιορισμένες σε σχέση με άλλα είδη καλλιεργειών. Ο κρόκος είναι ιδιαίτερα ανθεκτικός στην ξηρασία, ενώ προσαρμόζεται πολύ καλά στο πότισμα. Αν θεωρήσουμε τις κρίσιμες περιόδους καλλιέργειας, που είναι αυτές της ανθοφορίας και της δημιουργίας των βολβών, η πρώτη είναι η πλέον ευαίσθητη διότι συμπίπτει με την περίοδο άρδευσης.[1]

Βιβλιογραφία

  1. Πολύτιμα Πράσινα Εθνικά Προϊόντα Κρόκος-Κοζάνης, Ιπποφαές, Αλάδανο, μεταπτυχιακή εργασία της φοιτήτριας Αικατερίνης Τσιώγκα, Θεσσαλονίκη 2012.