Ασθένεια γαρυφαλλιάς βακτηριακό έλκος

Οφείλεται στο Burkholderia caryophylli (Burkholder). Αρνητικό κατά Gram με πολικά μαστίγια. Δεν παράγει φθορίζουσα κιτρινοπράσινη χρωστική. Το φύλλωμα των φυτών αποκτά χρώμα γκρίζο-πράσινο και στη συνέχεια γίνεται χλωρωτικό. Έντονος μαρασμός και αποξήρανση φυτών. Κίτρινος μέχρι καστανός μεταχρωματισμός των αγγείων του ξύλου και κατά θέσεις αποδιοργάνωση ιστών. Επί της εξωτερικής επιφάνειας των βλαστών σχηματίζονται επιμήκεις βαθιές σχισμές. Συστροφή και καρούλιασμα του φυλλώματος στα νεαρά μοσχεύματα. Μερική η καθολική σήψη των ριζών. Τα φυτά αποσπώνται από το έδαφος με ελαφρό τράβηγμα. Οι προσβεβλημένοι αγγειώδεις ιστοί έχουν κολλώδη σύσταση λόγω άφθονης βακτηριακής αναπτύξεως.

Η ασθένεια μεταδίδεται με τα μοσχεύματα και τα υπολείμματα της καλλιέργειας. Το παθογόνο μπαίνει στο φυτό από τις πληγές και ευνοείται με τις υψηλές θερμοκρασίες (35⁰C). Στις χαμηλές σχετικά θερμοκρασίες (15⁰C) η ασθένεια εκδηλώνεται με ήπια μορφή.

Κύριοι τρόποι καταπολέμησης της γαρυφαλλιάς είναι:

• Χρησιμοποίηση υγιούς πολλαπλασιαστικού υλικού το οποίο να προέρχεται από τελείως υγιείς μητρικές φυτείες. Έλεγχος μητρικών φυτειών.

• Καταστροφή των ασθενών φυτών και των υπολειμμάτων της καλλιέργειας.

• Απολύμανση του μολυσμένου εδάφους, των υλικών και των χώρων του θερμοκηπίου καθώς και των καλλιεργητικών εργαλείων.