Ασθένεια σπαραγγιού Φουζαρίωση
Από τους μύκητες του εδάφους, ζημιά στο σπαράγγι προκαλεί το Fusarium culmorum, το Fusarium oxysporum και το Fusarium monilitorum. Οι προσβεβλημένοι βλαστοί μπορεί να εμφανίσουν καφέ χρωματισμό επιφανειακά στη βάση τους, η ανάπτυξή τους σταματά, μαραίνονται και τελικά ξηραίνονται. Εσωτερικά οι προσβεβλημένοι βλαστοί παρουσιάζουν τα χαρακτηριστικά συμπτώματα των τραχειομυκώσεων. Τα συμπτώματα εντείνονται με την αύξηση της θερμοκρασίας, γι' αυτό είναι πιο έντονα στο διάστημα Ιουλίου - Αυγούστου. Προσβολή από φουζάριο δημιουργεί κενά στη φυτεία γιατί προκαλούν γρήγορο θάνατο στα φυτά και αν η έκταση της προσβολής είναι μεγάλη προκαλεί καταστροφή της φυτείας πριν ολοκληρώσει την παραγωγική της διάρκεια. Ο μύκητας διατηρείται στο έδαφος με τα χλαμυδοσπόρια.
Για να προστατεύσουμε το σπαράγγι από την ασθένεια αυτή, αρχικά προσπαθούμε να δημιουργήσουμε συνθήκες καλής στράγγισης στο χωράφι και να αποφεύγουμε τον τραυματισμό των ριζών κατά τις καλλιεργητικές περιποιήσεις. Δεν πρέπει να γίνονται πολλές αρδεύσεις σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, επειδή δημιουργείται ασφυκτικό περιβάλλον στα υπόγεια όργανα του φυτού και παράλληλα ευνοούνται οι συνθήκες για την ανάπτυξη του μύκητα. Ανεπάρκεια βορίου, ασβεστίου και μαγνησίου εντείνουν το πρόβλημα. Η μεταχείριση του σπόρου και των ριζωμάτων με Benomyl έδωσε καλά αποτελέσματα. Προσβεβλημένα φυτά πρέπει να εκριζώνονται και να καίγονται και ο κενός χώρος να απολυμαίνεται με διθειάνθρακα. Καταπολέμηση της ασθένειας κατά τη διάρκεια της καλλιέργειας είναι αδύνατη.
