Εχθρός αμυγδαλιάς Ανθονόμος

Από GAIApedia
Αναθεώρηση της 09:00, 24 Αυγούστου 2016 υπό τον K kaponi (Συζήτηση | συνεισφορές)

(διαφορά) ←Παλαιότερη αναθεώρηση | Τελευταία αναθεώρηση (διαφορά) | Νεώτερη αναθεώρηση → (διαφορά)
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση
Προσβολή Anthonomus amygdale σε οφθαλμό αμυγδαλιάς

Ο ανθονόμος (Anthonomus amygdalis) είναι ενήλικο μήκους με το ρύγχος 3-4mm. Το βασικό χρώμα το σώματος είναι σκοτεινοκάστανο. Τα έλυτρα, στην πρόσθια γωνία τους, είναι υπέρυθρα στο αρσενικό και ερυθρά στο θηλυκό. Τα έλυτρα έχουν τρείς εγκάρσιες ζώνες, που είναι τεφρές στο αρσενικό και κίτρινες στο θηλυκό. Το ρύγχος έχει χρώμα καστανό ή σκουριάς. Τα έλυτρα είναι υπόλευκα, με δύο εγκάρσιες σκοτεινόχρωμες ζώνες, μία περίπου στη μέση και μία κοντά στην κορυφή (άκρη) τους. Το πρόνωτο έχει κι αυτό μια κατά μήκος υπόλευκη ζώνη. Τα πόδια και το πρόνωτο είναι υπέρυθρα, ενώ η κεφαλή σχεδόν μαύρη.

Έχει μία γενεά το έτος και είναι δραστήριο το χειμώνα και την άνοιξη. Τα ενήλικα διαθερίζουν αδρανή σε διάφορες προστατευμένες θέσεις πάνω ή κοντά στα δέντρα (ρωγμές του φλοιόυ, κάτω από ξερούς φλοιούς, κάτω από πόες, μέσα στο έδαφος και άλλού). Δραστηριοποιούνται από τις αρχές Νοεμβρίου. Αφού τραφούν για δύο περίπου εβδομάδες σε βάρος οφθαλμών, συζευγνύονται και αρχίζουν να ωοτοκούν. Η ωοτοκία γίνεται από Δεκέμβριο ως τα τέλη Φεβρουαρίου, ανάλογα με την περιοχή. Το θηλυκό ανοίγει με το ρύγχος του οπή ωοτοκίας και εισάγει ένα αυγό σε κάθε ανθοφόρο οφθαλμό. Αν ο οφθαλμός δεν έχει ακόμα εκπτυχθεί, η προνύμφη τρώει τα πέταλα, τους στήμονες και τον ύπερο. Αν ο οφθαλμός έχει αρχίσει να εκπτύσσεται, η προνύμφη τρώει στήμονες, ύπερο και το εσωτερικό του κάλυκα. Νυμφώνεται μέσα στον διαβρωμένο οφθαλμό ή στο κλειστό άνθος που μπορεί και να έχει ως τότε πέσει στο έδαφος. Στην περιοχή της Αθήνας, οι προνύμφες συμπλήρωσαν την ανάπτυξη τους το δεύτερο δεκαπενθήμερο του Μαρτίου και τα ενήλικα εμφανίστηκαν το πρώτο δεκαπενθήμερο του Απριλίου. Την ίδια περίπου εποχική εξέλιξη έχει το έντομο αυτό στη νότια Ιταλία.

Οι προσβεβλημένοι οφθαλμοί ξεραίνονται χωρίς να ανοίξουν και τελικά πέφτουν στο έδαφος. Στην πτώση τους βοηθεί και το τίναγμα του σώματος της εντός αυτών αναπτυγμένης προνύνφης. Αυτή κάνει τους πεσμένους οφθαλμούς να ‘‘πηδούν’’ όταν τους κουνήσουμε ελαφρά. Στη χώρα μας σοβαρή ζημιά από τον ανθονόμο αυτό παρατηρείται μόνο τοπικά και όχι συχνά, οι δε διαβρώσεις φύλλων από ενήλικα την άνοιξη είναι συνήθως χωρίς οικονομική σημασία.

Σε αμυγδαλεώνες όπου παρατηρείται καταστροφή μεγάλου ποσοστού οφθαλμών, συνιστάται ένας ψεκασμός με οργανικό συνθετικό εντομοκτόνο τον Απρίλιο-Μάϊο, όταν τα ενήλικα παρατηρηθούν στο φύλλωμα. Όπου γίνεται την εποχή εκείνη ψεκασμός κατά του ευρυτόμου, αρκεί και για τον ανθονόμο. Αν υπάρχει ένδειξη ότι ο ενήλικος πληθυσμός του εντόμου το φθινόπωρο πάνω στα δέντρα είναι πυκνός, συνιστάται ψεκασμός τον Νοέμβριο με εντομοκτόνο επαφής.