Η βλέννα του σαλιγκαριού

Από GAIApedia
Αναθεώρηση της 10:54, 8 Ιουνίου 2015 υπό τον K kaponi (Συζήτηση | συνεισφορές)

(διαφορά) ←Παλαιότερη αναθεώρηση | Τελευταία αναθεώρηση (διαφορά) | Νεώτερη αναθεώρηση → (διαφορά)
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Τα σαλιγκάρια και οι χρήσεις τους στην ιατρική

Σύνθεση καλλυντικών και κλινικές εφαρμογές από την βλέννα σαλιγκαριών

Η βλέννα του σαλιγκαριού [1] είναι ιξώδης, συνεπής, ημι και υψηλής ισχύος λίπανσης. Η παραγωγή βλέννας σαλιγκαριών γίνεται σε μεγάλες ποσότητες μέσα από έναν αδένα που βρίσκεται στο πόδι του ζώου. Αυτός ο αδένας παράγει βλέννα που το βοηθά να σύρετε στο έδαφος. Σε αναλύσεις βρέθηκε να υπάρχει μεγάλη συγκέντρωση ενώσεων γλυκοζαμινογλυκανών. Επίσης σε άλλη μια ανάλυση της βλέννας του σαλιγκαριού διαπιστώθηκε ότι περιέχει επτά από τα πιο φυσικά, πολύτιμα συστατικά για την παραγωγή καλλυντικών και της δερματολογίας για την περιποίηση του δέρματος:

  1. Allantoin
  2. Ελαστίνη
  3. Κολλαγόνο
  4. Γλυκολικό οξύ
  5. Φυσικά αντιβιοτικά
  6. Βιταμίνες
  7. Πρωτεΐνη (πεπτίδιο-ειδικά)

Στην αρχαιότητα η βλέννα του σαλιγκαριού είχε ήδη χρησιμοποιηθεί για πολλούς αισθητικούς λόγους, όπως η καταπολέμηση των ρυτίδων, στην αντιμετώπιση των εγκαυμάτων, ραγάδες και για την καταπολέμηση της έρπης. Υπάρχουν ιστορίες που μιλούν για την Κλεοπάτρα να κάνει μπάνιο σε νερό με helicina, αυτό αποδόθηκε στην ικανότητα της ουσίας να μαλακώνει το δέρμα. Κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα η βλέννα χρησιμοποιήθηκε για να θεραπεύσει τις πληγές και για τη θεραπεία της κήλης, τα προβλήματα όρασης και για αιμορραγίες.

Σήμερα είναι ποικίλες οι φαρμακευτικές χρήσεις του. Παρακάτω αναφέρονται μερικές:

  • Στη βλέννα του σαλιγκαριού παρατηρείται η παρουσία ουσιών με αναγεννητικές δυνάμεις στο δέρμα (πρωτεΐνη και αλλαντοΐνη). Οι πρόσφατες μελέτες διαπίστωσαν ότι η χρήση της βλέννας του σαλιγκαριού σε πληγές σε ποντίκια προκαλεί την φυσική διαδικασία της επούλωσης. Σήμερα στην αγορά υπάρχουν φάρμακα που ενδείκνυνται για τη θεραπεία των εγκαυμάτων και των ουλών, που κατασκευάζονται από βλέννα σαλιγκαριού.

Υπάρχουν, επίσης, προς πώληση στην αγορά κρέμες με βάση τα έκδοχα της βλέννας που έχουν αποδειχθεί κλινικά σε διαφορετικές ιατρικές σχολές, μεταξύ των οποίων είναι οι εξής:

  • Χρησιμοποιήστε το για να αφαιρέσετε τα σημάδια.
  • Χρήση ως ένα επίκαιρο φυσικό αντιβιοτικό. Λόγω της παρουσίας στη σύνθεση του γλυκολικού οξέος χρησιμοποιείται ως αποτελεσματική θεραπεία για την ακμή σε ενήλικες και εφήβους και λοιμώξεις του δέρματος. Η χρήση του προλαμβάνει ερεθισμούς και τις πιθανές παρενέργειες από άλλα φάρμακα. Αφήστε το δέρμα του μωρού σας μαλακό και ήρεμο μετά τη χρήση.
  • Χρήση κατά των συνεπειών των εγκαυμάτων.
  • Χρήση αντι-ρυτίδων.
  • Χρησιμοποιήστε το στην αντι-γήρανση.
  • Χρήση ως exfoliant. Αφαιρεί τα νεκρά και τα κατεστραμμένα κύτταρα.
  • Καταπολεμούν τις ελεύθερες ρίζες.
  • Βελτιώνει την ελαστικότητα της επιδερμίδας και την αφήνει απαλή και μεταξένια.
  • Αποκατάσταση της διαδικασίας ανανέωσης του δέρματος, ενισχύοντας τα βλαστικά κύτταρα.
  • Καταπολεμά το λιπαρό δέρμα.

Στο Βέλγιο, αναπτύχθηκε ένα φάρμακο που παρασκευάζεται από το σαλιγκάρι με σκοπό την πλήρη ανακατασκευή του γαστρικού ιστού, για να θεραπεύσει το έλκος στους ανθρώπους.

Ορισμένες μελέτες δείχνουν ότι η βλέννα σαλιγκαριού έχει ιδιότητες που σκοτώνουν τα Gram-θετικά και Gram-αρνητικά, αλλά μόνο στα στάδια της ανάπτυξής τους. Σε ορισμένα φάρμακα, συχνά χρησιμοποιείται μείγμα της βλέννας του σαλιγκαριού για κάποιες παθήσεις των πνευμόνων. Επίσης, στη Γαλλία και στη Γερμανία χρησιμοποιείται η helicina ως βάση για την παρασκευή διαφόρων καλλυντικών, λόγω των ιδιοτήτων της κατά της απολέπησης, για τη μείωση των ουλών και της ακμής.




Βιβλιογραφία

  1. Ιστοσελίδα SALIGKARIA MAKRYNEIAS, Τα σαλιγκάρια και οι χρήσεις τους στην ιατρική