Ιχθυόσκαλες - Αλιευτικά Καταφύγια
Σύμφωνα με τη σχετική ελληνική νομοθεσία (Ν. 4457/65 αρθ.1, παρ.1) ως Ιχθυόσκαλα [1] χαρακτηρίζεται το σύνολο των πάσης φύσεως λιμενικών εγκαταστάσεων (προβλήτες, κρηπιδώματα, κτίρια, μηχανολογικές εγκαταστάσεις (ψυγεία) καθώς και με τον συναφή προς αυτά συγκεκριμένο χώρο της χερσαίας ζώνης των λιμένων που αποσκοπούν και μόνο στην εξυπηρέτηση της αλιευτικής δραστηριότητας (διακίνησης αλιευμάτων), στο λιμένα που βρίσκεται ή που κατασκευάζεται η ιχθυόσκαλα.
Ο τρόπος λειτουργίας τους πρωτορυθμίστηκε με το Β.Δ. 939/65, όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει σήμερα.
Σε λιμένες περιορισμένης αλιευτικής δραστηριότητας ή σε μικρούς λιμένες, λεγόμενοι "αλιευτικά καταφύγια", η διακίνηση και διάθεση των αλιευμάτων γίνεται στις προβλήτες των εγκαταστάσεων αυτών που πολλές φορές χαρακτηρίζονται τοπικές "ιχθυόσκαλες".
Ιχθυόσκαλες
Στην Ελληνική επικράτεια τα ιχθυηρά τιμολογούνται και διακινούνται από τις Ιχθυόσκαλες [2] οι οποίες βρίσκονται στις ακόλουθες περιοχές:
- Αλεξανδρούπολη
- Θεσσαλονίκη (Νέα Μηχανιώνα)
- Καβάλα
- Κάλυμνος
- Μεσολόγγι
- Πάτρα
- Πειραιάς (Κερατσίνι)
- Πρέβεζα
- Χανιά (Σούδα)
- Χαλκίδα
- Χίος
Οι ιχθυόσκαλες του Δημοσίου διοικούνται και διαχειρίζονται στο πλαίσιο της αλιευτικής νομοθεσίας. Η έννοια και ο ορισμός τους αναφέρεται στο άρθρο 24 του Ν.Δ 420/1970 (ΦΕΚ 27/Α/31-1-1970)[3].
Σχετικές σελίδες
Βιβλιογραφία
- ↑ Ιστοσελίδα Wikipedia, Ιχθυόσκαλα
- ↑ Ιστοσελίδα ΥΠΑΑΤ, Γενική διεύθυνση βιώσιμης αλιείας, Ιχθυόσκαλες
- ↑ (ΦΕΚ 27/Α/31-1-1970)
