Καλλιέργεια αγγουριάς

Από GAIApedia
Αναθεώρηση της 10:56, 9 Ιουλίου 2015 υπό τον P chasapis (Συζήτηση | συνεισφορές)

(διαφορά) ←Παλαιότερη αναθεώρηση | Τελευταία αναθεώρηση (διαφορά) | Νεώτερη αναθεώρηση → (διαφορά)
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Προετοιμασία εδάφους

Πραγματοποιείται μετά την απομάκρυνση των υπολειμμάτων προηγούμενης καλλιέργειας, με άροτρο ή καλλιεργητή ή με περιστρεφόμενους δίσκους. Ακολουθεί απολύμανση με ατμό ή με κάλυψη του εδάφους με διαφανές πλαστικό. Εν συνεχεία, γίνεται απομάκρυνση των αλάτων με κατάκλιση του εδάφους πριν τη φύτευση των φυτών, όταν η ηλεκτρική αγωγιμότητα ξεπερνά τα 3 mmhos/cm. Τέλος, κάνουμε εδαφοκάλυψη με μαύρο πλαστικό πριν τη φύτευση των φυτών το οποίο στρώνεται κατά λωρίδες στις γραμμές φύτευσης και αποσκοπεί στην καταπολέμηση των ζιζανίων και στην πρωίμιση της παραγωγής.[1]

Μεταφύτευση

Η μεταφύτευση γίνεται όταν τα φυτά αποκτήσουν 4-6 πραγματικά φύλλα (αυτό απαιτεί 10-12 ημέρες την περίοδο Αυγούστου-Σεπτεμβρίου). Κατά τη μεταφύτευση δεν πρέπει να πληγώνονται τα φυτά διότι είναι πολύ ευαίσθητα στους διάφορους χειρισμούς γι΄ αυτό πρέπει να μεταφέρονται προσεχτικά. Στα εδάφη που έχει γίνει απολύμανση εδάφους χρειάζεται προσοχή να τηρούνται τα χρονικά όρια ασφάλειας, ανάλογα με το απολυμαντικό που χρησιμοποιήθηκε και την εποχή που διενεργήθηκε. Η φύτευση γίνεται σε ζεύγη γραμμών και κατεύθυνση από Βορά προς Νότο, κάτω ακριβώς από τα σύρματα στήριξης. Αποστάσεις φυτών ζεύγους 0,80m αποστάσεις δυο διαδοχικών ζευγών 1,50-1,70m αποστάσεις φυτών επί της γραμμής 0,50m με πυκνότητα φύτευσης 1.600-1.700 φυτά ανά στρέμμα. Στα θερμοκήπια όπου τα φυτά αναπτύσσονται κατακόρυφα, στηριζόμενα σε σπάγκους γίνεται φύτευση σε μικρότερες αποστάσεις από εκείνες των υπαίθριων καλλιεργειών (π.x 1-1,20 x 0,50m). Καλύτερα είναι η φύτευση να γίνεται σε αυλάκι στο βάθος που έχει περίπου το φυτό στο σπορείο και μετά από 10-15 ημέρες να γίνεται παράχωμα. Αμέσως μετά ακολουθεί πότισμα για καλύτερη ανάπτυξη των ριζών στο έδαφος και λίπανση.[2]

Άρδευση

Είναι φυτό με μεγάλες απαιτήσεις σε νερό. Στο σπορείο το πότισμα γίνεται κάθε 1-2 ημέρες ανάλογα με τις περιβαλλοντικές συνθήκες ενώ μετά τη μεταφύτευση στο έδαφος τα φυτά ποτίζονται ελαφρά με 2-3 ποτίσματα την εβδομάδα. Αργότερα τα ποτίσματα γίνονται συχνότερα (κάθε ημέρα) ιδιαίτερα κατά τους θερμούς μήνες και με μεγαλύτερες ποσότητες, ανάλογα και με το στάδιο ανάπτυξης του φυτού. Το πότισμα γίνεται με σταγόνες και υπολογίζεται ότι για μία καλλιεργητική περίοδο απαιτούνται περίπου 600m3 ανά στρέμμα. Όταν επικρατούν υψηλές θερμοκρασίες στο θερμοκήπιο προτείνεται ο ψεκασμός των φυτών με νερό, κατά τις πρωινές ώρες, για τον περιορισμό της διαπνοής. Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δίνεται στην ποιότητα του νερού ποτίσματος που δεν πρέπει να έχει υψηλή περιεκτικότητα σε άλατα.[1]

Λίπανση

Ενδεικτικά οι ποσότητες των λιπασμάτων που πρέπει να προστεθούν ανά στρέμμα στο έδαφος πριν τη φύτευση των φυτών (βασική λίπανση), εάν δεν προηγηθεί χημική ανάλυση, είναι: 4-5 τόνοι χωνεμένη κοπριά, 100Kg τριπλό υπερφωσφορικό, 80Kg θειϊκό κάλιο και 25Kg θειϊκό μαγνήσιο. Η αζωτούχος λίπανση εφαρμόζεται κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης των φυτών (επιφανειακή λίπανση) σε 3-5 δόσεις (περίπου ανά 15 ημέρες) και κυμαίνεται σε 40-50Kg ασβεστούχου νιτρικής αμμωνίας ανά στρέμμα. Εάν γίνει λίπανση με το νερό ποτίσματος τότε προστίθονται 60gr νιτρικό κάλι και 40gr νιτρική αμμωνία σε 300lt νερό, με συχνότητα εφαρμογής σε κάθε πότισμα.[1]

Υποστήλωση

Είναι εργασία που πρέπει να εφαρμόζεται αμέσως μετά τη φύτευση γιατί τα φυτά έχουν αδύνατο βλαστό και αν δεν υποστυλωθούν έρπουν στο έδαφος. Γίνεται είτε με καλάμια είτε με λεπτούς πασσάλους στους οποίους δένεται το φυτό. Πιο ενδεδειγμένος τρόπος είναι η υποστύλωση του φυτού με κατακόρυφο σπάγκο ο οποίος δένεται από σύρμα που βρίσκεται επάνω από τη γραμμή φύτευσης και σε ύψος 1,8 - 2,1m. Στις μικρόκαρπες ποικιλίες αγγουριάς, ικανοποιητικά αποτελέσματα δίνει και η υποστύλωση με κατακόρυφο δίχτυ με άνοιγμα τρύπας 20 x 20cm.[1]

Κλάδεμα

Στις υπαίθριες καλλιέργειες, αν οι πλευρικοί βλαστοί είναι αρκετοί θα πρέπει να εφαρμόζεται αφαίρεση ορισμένων από αυτούς (βλαστολόγημα). Στις θερμοκηπιακές καλλιέργειες τα φυτά κλαδεύονται αυστηρότερα για να αποκτήσουν ύψος, σε ένα σύστημα μόρφωσης που μοιάζει με ομπρέλα. Συγκεκριμένα αφαιρούνται όλοι οι πλάγιοι βλαστοί και οι καρποί που σχηματίζονται μέχρι 0,5m από την επιφάνεια του εδάφους στις όψιμες και μέχρι 1m στις πρώιμες καλλιέργειες. Στη συνέχεια αφαιρούνται όλοι οι πλευρικοί βλαστοί και αφήνονται 2-5 καρποί στο κεντρικό στέλεχος και κατόπιν αφήνονται 2 πλευρικοί βλαστοί σε καθέναν από τους οποίους αφού παραχθεί 1 καρπός κορυφολογούνται στα 2 φύλλα μετά τον καρπό. Μέχρι το φυτό να φτάσει στο ύψος του σύρματος αφήνονται 3-7 καρποί και στη συνέχεια όταν το κεντρικό στέλεχος ξεπεράσει το σύρμα αφήνονται 2 πλευρικοί βλαστοί, ένας από κάθε πλευρά του φυτού. Σε καθέναν από αυτούς αφαιρούνται οι πλευρικοί βλαστοί (βλαστολόγημα), κορυφολογούνται σε απόσταση 50cm από το έδαφος και αφαιρούνται εναλλάξ οι καρποί που σχηματίζονται. Στις μικρόκαρπες ποικιλίες αγγουριάς το κλάδεμα που εφαρμόζεται αφορά στην αφαίρεση όλων των πλευρικών βλαστών και των καρπών στα πρώτα 30-40cm. Οι πλευρικοί βλαστοί και οι καρποί που σχηματίζονται στη συνέχεια αφήνονται να αναπτυχθούν ελεύθερα και μόνο αν παρατηρηθεί υπερβολική βλάστηση πραγματοποιείται αφαίρεση ορισμένων πλευρικών βλαστών.[1]

Συγκομιδή

Ξεκινάει περίπου 2-3 μήνες μετά τη σπορά και διαρκεί περισσότερο από 2 μήνες. Ο καρπός συγκομίζεται άγουρος και το κριτήριο της συγκομιδής είναι το μέγεθός του. Στις μεγαλόκαρπες ποικιλίες η συγκομιδή γίνεται όταν αποκτήσει μήκος μεγαλύτερο από 25-30cm ενώ στις μικρόκαρπες όταν το μήκος του είναι περίπου 10-15cm. Η συχνότητα συγκομιδής εξαρτάται από τις περιβαλλοντικές συνθήκες και γίνεται συνήθως κάθε 2-3 ημέρες. Οι αποδόσεις κυμαίνονται στους 2-4 τόνους/στρέμμα στις υπαίθριες καλλιέργειες και στους 8-12 στις θερμοκηπιακές ενώ υπάρχουν και περιπτώσεις στις οποίες μπορούν να ξεπεράσουν τους 20 τόνους/στρέμμα.[1]

Σχετικές σελίδες

Βιβλιογραφία

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 Λαχανοκομία - Αγγουριά
  2. Συγκριτική μελέτη βιολογικής ολοκληρωμένης και συμβατικής καλλιέργειας αγγουριού σε θερμοκήπιο στη Μεσσαρά του νομου Ηρακλείου, πτυχιακή εργασία της φοιτήτριας Ζαχαριουδάκη Βερονίκης, Ηράκλειο 2010.