Πλαίσιο ορθής πρακτικής για τη χρήση των αντιμικροβιακών στα παραγωγικά ζώα εντός ΕΕ - η προστασία της μελλοντικής αποτελεσματικότητας

Από GAIApedia
Αναθεώρηση της 14:59, 23 Μαΐου 2013 υπό τον A papageorgiou (Συζήτηση)

(διαφορά) ←Παλαιότερη αναθεώρηση | Τελευταία αναθεώρηση (διαφορά) | Νεώτερη αναθεώρηση → (διαφορά)
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Φαρμακοεπαγρύπνιση είναι η διαδικασία κατά την οποία κοινοποιείται στις εθνικές αρχές η όποια ανησυχία όσον αφορά την ασφάλεια ή την αποτελεσματικότητα των φαρμάκων .Όταν ένα πρόβλημα προκύπτει, ο κτηνοτρόφος πρέπει να συμβουλεύεται τον κτηνίατρο και πρέπει να υποβάλλεται στις αρχές μια έκθεση για το περιστατικό, εφόσον ο κτηνίατρος υποπτεύεται πρόβλημα ασφάλειας ή αποτελεσματικότητας Το σύστημα αυτό είναι πολύ επωφελές, και επιτρέπει τη συνεχή παρακολούθηση των προϊόντων που χρησιμοποιούνται υπό πραγματικές συνθήκες.

Παρακολούθηση ευαισθησίας από τη φαρμακοβιομηχανία

Ανθεκτικότητα είναι ένα φαινόμενο κατά το οποίο ορισμένα βακτήρια σταματούν να ανταποκρίνονται στη χρήση ενός συγκεκριμένου αντιμικροβιακού. Ως εκ τούτου, έχει μεγάλη σημασία η παρακολούθηση της ευαισθησίας των μικροβίων στα αντιμικροβιακά σε συνεχή βάση. Η παρακολούθηση της ευαισθησίας είναι μια πολύπλοκη διαδικασία η οποία περιλαμβάνει τη συλλογή αντιπροσωπευτικών δειγμάτων και τη συνεπή αξιολόγηση των αποτελεσμάτων.

Η φαρμακοβιομηχανία συμμετέχει σε αυτή την διαδικασία, μερικές φορές ταυτόχρονα με τις ρυθμιστικές αρχές ή τις κρατικές υπηρεσίες. Η κοινοποίηση πληροφοριών σχετικά με τα επίπεδα της αντίστασης θα επιτρέπει στους κτηνιάτρους να προβαίνουν σε ενήμερες αποφάσεις για το ποια αντιμικροβιακά πρέπει να χρησιμοποιήσουν προκειμένου να έχουν τις μεγαλύτερες πιθανότητες επιτυχίας. Επιπλέον, η παρακολούθηση της μικροβιακής αντοχής στην ζωική παραγωγή είναι επίσης σημαντική για την δημόσια υγεία.

Ανάπτυξη ανθεκτικότητας

Οι αντιμικροβιακές ουσίες έχουν δράση εναντίον συγκεκριμένων ειδών ή κατηγοριών μικροβίων. Οι κλινικές δοκιμές θα αποδείξουν την αποτελεσματικότητα του συγκεκριμένου προϊόντος εναντίον ενός συγκεκριμένου βακτηρίου. Πρωτίστως θα πρέπει να δώσουν πολύ καλά αποτελέσματα. Ωστόσο, οποιοσδήποτε ξεχωριστός πληθυσμός βακτηρίων μπορεί να προκύψει από διάφορα άτομα με ελαφρώς διαφορετικές γενετικές ιδιότητες. Μερικά βακτήρια, που αφορούν ένα μικρό κλάσμα του συνολικού πληθυσμού, μπορεί να έχουν την φυσική ικανότητα να επιβιώσουν από την αγωγή των αντιμικροβιακών. Το αποτέλεσμα μπορεί να είναι ότι τα ανθεκτικά βακτήρια επιβιώνουν και γίνονται σταδιακά ένα όλο και πιο κυρίαρχο μέρος του πληθυσμού, αντιδρώντας στην επιλεκτική πίεση που υφίστανται από τη χρήση των αντιμικροβιακών.

Με την πάροδο του χρόνου, η θεραπεία μπορεί να είναι λιγότερο αποτελεσματική και τελικά να οδηγεί σε μια κατάσταση στην οποία το προϊόν δεν ελέγχει αποτελεσματικά πλέον την ασθένεια. Σε αυτό το σημείο, έχουμε κλινική ανθεκτικότητα. Όπως εκτιμάται, αυτό είναι συνήθως μια σταδιακή διαδικασία όπου τα δείγματα δείχνουν σταδιακά αύξηση των επιπέδων ανθεκτικότητας, αν και σε ορισμένες περιπτώσεις, οι αντιμικροβιακές ουσίες μπορεί να παραμείνουν αποτελεσματικές ακόμα και για πολλές δεκαετίες.

Εναλλακτικά, τα βακτήρια μπορεί να μεταλλαχθούν ή να αποκτήσουν γενετικό υλικό από άλλα βακτήρια και να αναπτύξουν την ικανότητα να επιβιώνουν από την θεραπεία. Στην περίπτωση αυτή, η μετάβαση από την ευαισθησία στην ανθεκτικότητα μπορεί να είναι σχετικά γρήγορη, εάν τα ανθεκτικά βακτήρια πολλαπλασιάζονται και εξαπλώνονται ταχέως. Περισσότερη ανθεκτικότητα οφείλεται στην τελευταία αυτή διαδικασία.

Έχοντας αναπτύξει αντίσταση σε ένα τύπο αντιμικροβιακών, τα βακτήρια μπορεί να γίνουν ανθεκτικά σε παρόμοια αντιμικροβιακά της ίδιας κατηγορίας. Σε ορισμένες περιπτώσεις, τα βακτήρια μπορούν να αναπτύξουν αντοχή σε μια σειρά από ξεχωριστές κατηγορίες και έτσι γίνονται πολλαπλώς ανθεκτικά.

Σχετικές σελίδες

Βιβλιογραφία

  • "Πλαίσιο ορθής πρακτικής για τη χρήση των αντιμικροβιακών στα παραγωγικά ζώα εντός ΕΕ", European Platform for the Responsible Use of Medicines in Animals