Σπορά αραχίδας

Από GAIApedia
Αναθεώρηση της 12:05, 8 Οκτωβρίου 2013 υπό τον K kaponi (Συζήτηση | συνεισφορές)

(διαφορά) ←Παλαιότερη αναθεώρηση | Τελευταία αναθεώρηση (διαφορά) | Νεώτερη αναθεώρηση → (διαφορά)
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Εποχή σποράς

Δύο φυτρωμένοι σπόροι αραχίδας με την εμβρυακή τους ρίζα

Η σπορά της αραχίδας γίνεται την άνοιξη. Γρήγορο και ομοιόμορφο φύτρωμα επιτυγχάνεται σε θερμοκρασίες πάνω από 15oC, αν και η βλάστηση μπορεί να γίνει και σε χαμηλότερες θερμοκρασίες, αλλά δυσκολεύεται και καθυστερεί η έξοδος των φυτών από το έδαφος, με συνέπεια την καταστροφή πολλών φυταρίων από έντομα και ασθένειες του εδάφους. Η πρώιμη σπορά (με ευνοϊκές συνθήκες) πλεονεκτεί της όψιμης. Για τη χώρα μας η σπορά γίνεται λίγο μετά τη σπορά του καλαμποκιού και περίπου την ίδια εποχή με τη σπορά του βαμβακιού, δηλαδή ανάλογα με την περιοχή, από μέσα Απριλίου μέχρι το πρώτο δεκαήμερο του Μαΐου.

Είδος σπόρου

Καρποί αραχίδας μέσα στο περίβλημά τους

Για τη σπορά χρησιμοποιούνται ολόκληροι λοβοί ή μόνο σπόροι μετά την απομάκρυνση των περιβλημάτων. Λοβοί μπορεί να χρησιμοποιηθούν όταν η σπορά γίνεται με το χέρι. Στη μηχανική σπορά χρησιμοποιούνται σπόροι χωρίς τα περιβλήματα, οι οποίοι φυτρώνουν γρηγορότερα και πιο ομοιόμορφα, ειδικά σε ξηρά εδάφη. Καλύτερη ποιότητα σπόρου δίνει η απομάκρυνση των φλοιών με το χέρι, η χρησιμοποίηση όμως μηχανών είναι πιο οικονομική και γι' αυτό προτιμάται. Μπορεί να γίνει και διαλογή των σπόρων ώστε η επιτυχία του φυτρώματος να είναι εξασφαλισμένη. Σπόροι μέσου μεγέθους σε κάθε ποικιλία δίνουν τα καλύτερα αποτελέσματα. Προσοχή χρειάζεται κατά την απομάκρυνση των περιβλημάτων των λοβών γιατί είναι δυνατόν να μειωθεί η βλαστική ικανότητα των σπόρων από 25 έως 75%. Το περισπέρμιο δεν πρέπει να φέρει ρωγμές από τις οποίες εισέρχονται παθογόνοι μικροοργανισμοί, στους οποίους οι σπόροι της αραχίδας είναι πολύ ευαίσθητοι. Παράλληλα όμως οι σπόροι χωρίς τα περιβλήματα αλλοιώνονται ευκολότερα κατά την αποθήκευση και προσβάλλονται συχνότερα από τα παθογόνα του εδάφους γιατί τα περιβλήματα περιέχουν διάφορες ουσίες οι οποίες προσδίδουν στο βλαστάνοντα σπόρο αντοχή. Για αποφυγή της υποβάθμισης της ποιότητας των σπόρων συνιστάται η απομάκρυνση των περιβλημάτων να γίνεται όσο το δυνατόν πλησιέστερα προς την εποχή σποράς. Επιθυμητό είναι να χρησιμοποιείται σπόρος σποροπαραγωγής, που παρήχθη την προηγούμενη χρονιά. Ο σπόρος σποροπαραγωγής είναι εγγύηση επιτυχημένης καλλιέργειας. Όταν χρησιμοποιούνται ζιζανιοκτόνα ο σπόρος θα πρέπει να έχει μεγάλη ζωτικότητα, γιατί νεαρά φυτά που αναπτύσσονται γρήγορα υφίστανται μικρότερες ζημιές από τα ζιζανιοκτόνα. Απαραίτητη θεωρείται η επένδυση του σπόρου με εντομοκτόνα εδάφους και μυκητοκτόνα. Συνήθως χρησιμοποιούνται τα ίδια φυτοπροστατευτικά προϊόντα με εκείνα του σπόρου του βαμβακιού.

Πυκνότητα σποράς

Ο άριστος πληθυσμός φυτών εξαρτάται από την ποικιλία και τον τρόπο ανάπτυξής της, τον τύπο του εδάφους, τις βροχοπτώσεις προκειμένου για μη αρδευόμενη καλλιέργεια και κυρίως από τη δυνατότητα άρδευσης. Σε εμπορική καλλιέργεια κατά μέσο όρο συνιστώμενος πληθυσμός φυτών στις Η.Π.Α. είναι περίπου 10.000-12.000 φυτά/στρ. για μη αρδευόμενη καλλιέργεια και μέχρι 15.000 φυτά/στρ. για αρδευόμενη. Οι αποστάσεις μεταξύ των γραμμών μπορεί να κυμαίνονται από 40 έως 100cm ανάλογα με τον τρόπο σποράς και συγκομιδής. Η απόδοση για τον ίδιο πληθυσμό φυτών είναι μεγαλύτερη όταν οι αποστάσεις μεταξύ των γραμμών είναι μικρότερες. Στη μηχανοποιημένη καλλιέργεια όμως προτιμώνται οι μεγάλες αποστάσεις για την ευκολία εκτέλεσης των διάφορων εργασιών, αλλά κυρίως για την μηχανική συγκομιδή (εκρίζωση).

Ορισμένοι παραγωγοί στις Η.Π.Α. κάνουν σπορά σε δίδυμες γραμμές (18-23cm απόσταση μεταξύ των δίδυμων γραμμών), σε αναχώματα μικρού ύψους και πλάτους 91-102cm. Με τον τρόπο αυτό μπορεί να αυξηθεί ο πληθυσμός μέχρι 25.000-30.000 φυτά/στρ. Οι παραγωγοί χρησιμοποιούν κυρίως αυτόν τον τρόπο στις περιοχές που παρατηρούνται προσβολές από τον ιό του κηλιδωτού μαρασμού της ντομάτας, γιατί στους μεγάλους πληθυσμούς η προσβολή μειώνεται. Πρέπει να επισημανθεί ότι η άριστη πυκνότητα σποράς για τους ορθόκλαδους τύπους μπορεί να κυμαίνεται σε κάποια όρια γιατί τα φυτά μπορούν να προσαρμόζουν ανάλογα την ανάπτυξη βλαστών, εάν υπάρχει επάρκεια υγρασίας. Στους έρποντες όμως τύπους ο πληθυσμός πρέπει να έχει καθοριστεί επακριβώς για κάθε ποικιλία, γιατί σε αραιούς πληθυσμούς τα φυτά παρουσιάζουν μεγάλη βλαστική ανάπτυξη.

Η σπορά γίνεται με ειδικές σπαρτικές μηχανές για αραχίδα, ή με τις μηχανές του καλαμποκιού, μετά από σχετική τροποποίηση. Το βάθος σποράς ανάλογα με το μέγεθος του σπόρου και την υγρασιακή κατάσταση του εδάφους είναι 4-10cm.