Γαρύφαλλο

Από GAIApedia
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Συντήρηση

Μετά τη συλλογή τους τα άνθη μεταφέρονται σε σκιερά μέρη (υπόστεγα) όπου γίνεται η διαλογή τους. Τοποθετούνται σε πάγκους στρωμμένους με νάϋλον, για προστασία από τραυματισμούς, καθαρίζονται τα στελέχη τους από τους πλάγιους βλαστούς, αποφυλλώνονται στο κατώτερο 1/3 του μήκους τους. Συσκευάζονται κατά χρώμα και ποιότητα (Α και Β) σε δέσμες των 60 γαρυφάλλων τα standard και των 30 - 35 τα mini και περιτυλίσσονται με φύλλο ζελατίνης. Πιο συγκεκριμένα η συσκευασία γίνεται ανά 20 γαρύφαλλα σε σακκουλάκι που είναι έτοιμο και η 60άδα είναι σε μάτσο των τριών 20άδων. Ο παραγωγός αποθηκεύει τα γαρύφαλλα σε ψυγείο σε θερμοκρασία 4 - 5oC μέχρις έως ότου τα διαθέσει στην αγορά. Σε χαμηλότερες θερμοκρασίες της τάξης των 0 - 2oC η διάρκεια αποθήκευσης είναι περίπου 3-4 εβδομάδες. Το μέγιστο σημείο ψύξης υπολογίζεται στους -0,5oC.[1]

Χρήσεις

Είναι γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια ο κλάδος της ανθοκομίας στην Ελλάδα εμφανίζει σημαντικές αλλαγές. Η παραγωγή φυτών κηποτεχνίας και γλαστρικών φυτών εσωτερικού και εξωτερικού χώρου εμφανίζει δυναμική ανάπτυξη, καθώς μεγάλες επιχειρήσεις επενδύουν σ’ αυτά τα ανθοκομικά προϊόντα έναντι των νωπών ανθέων. Εκείνα με τη σειρά τους επιστρέφουν μεγάλους τζίρους από τη λιανική πώληση στα φυτώρια και στα κέντρα κήπων. Η ανάπτυξη σ’ αυτόν τον κλάδο της ανθοκομίας οφείλεται κυρίως στην ανάγκη των καταναλωτών να χρησιμοποιήσουν καλλωπιστικά φυτά στο αστικό περιβάλλον, σε εσωτερικούς χώρους, σε ιδιωτικούς κήπους, σε δημόσια πάρκα και ακάλυπτους χώρους. Αυτή η ανάγκη συμβαδίζει τα τελευταία χρόνια με την τεράστια ανοικοδόμηση των αστικών κέντρων.

Τα δρεπτά άνθη, από την άλλη μεριά, έχουν σταθερό κοινό και χρησιμοποιούνται κυρίως σε ειδικές περιπτώσεις, όπως είναι οι γιορτές. Ωστόσο, η έλλειψη σταθερής ποιότητας, ο μεγάλος ανταγωνισμός από άλλα προϊόντα που χρησιμοποιούνται σε αντίστοιχες περιστάσεις χαράς και γιορτής (π.χ. οινοπνευματώδη, γλυκά, μικροαντικείμενα) έχουν οδηγήσει στη μείωση της διακίνησης και της αγοράς ανθέων. Ταυτόχρονα, μείωση παρατηρείται και στις καλλιεργούμενες εκτάσεις στην Ελλάδα και ακόμα περισσότερο στις ελληνικές εξαγωγές. Το φαινόμενο οφείλεται κυρίως στην έλλειψη ανταγωνιστικότητας των Ελλήνων παραγωγών σε σχέση με ξένους οίκους της Β. Ευρώπης, της Αφρικής και της Λ. Αμερικής.[2]


Σχετικές σελίδες


Βιβλιογραφία

  1. "Η καλλιέργεια της γαρυφαλλιάς σε θερμοκήπιο στο νομό Αχαΐας και τεχνοοικονομική ανάλυση", πτυχιακή μελέτη της φοιτήτριας Ανδριάνας Ντάκουλα, Τμήμα Θερμοκηπιακών καλλιεργειών και ανθοκομίας. Καλαμάτα 1999.
  2. Καλλιέργεια γαρυφαλλιάς σε θερμοκήπιο με σκοπό την παραγωγή δρεπτών άνθεων, πτυχιακή μελέτη του φοιτητή Αντωνίου Σβαρνόπουλου, τμήμα Θερμοκηπιακών καλλιεργειών και Ανθοκομίας, Καλαμάτα 2010.