Εχθρός ζαχαρότευτλου Τιπούλα

Από GAIApedia
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση
Τιπούλα

Η τιπούλα (Tipula paludosa) αποτελεί ενάν από τους πιο συνηθισμένους εχθρούς των ζαχαρότευτλων. Τα ενήλικα εμφανίζονται συνήθως το Σεπτέμβριο. Στο στάδιο της προνύμφης το Tipula paludosa μπορεί να προκαλέσει μεγάλη ζημιά στις ρίζες και των άλλων φυτών. Τα νεαρά φυτά μπορεί να προσβληθούν πάνω και κάτω από την επιφάνεια του εδάφους με αποτέλεσμα να εμφανίζουν πολλά διαφορετικά συμπτώματα. Τα φύλλα γίνονται μικρά και δείχνουν εξασθενημένα και η βάση του βλαστού είναι τραυματισμένη προκαλώντας κιτρίνισμα ή και θάνατο του φυτού. Τα εναέρια τμήματα του φυτού καταστρέφονται μόλις φτάσουν σε ύψος 1-2cm. Η υποψία της προσβολής από το Tipula paludosa επιβεβαιώνεται εύκολα με την παρουσία των προνυμφών δίπλα στο προσβεβλημένο φυτό. Τα ενήλικα του Tipula paludosa είναι μεγάλα σε μέγεθος, το σώμα τους είναι λεπτό και έχει χρώμα γκρι καφέ. Τα πόδια τους είναι μεγάλα σε μέγεθος και οι κεραίες τους έχουν πολλούς συνδέσμους. Τα ενήλικα του Tipula paludosa είναι μεγάλα σε μέγεθος, το σώμα τους είναι λεπτό και έχει χρώμα γκρι καφέ. Τα πόδια τους είναι μεγάλα σε μέγεθος και οι κεραίες τους έχουν πολλούς συνδέσμους. Τα ενήλικα έντομα εμφανίζονται να πετάνε συνήθως μεταξύ του Ιουλίου και νωρίς το Σεπτέμβριο. Τα θηλυκά δεν απομακρύνονται από τη περιοχή που γεννήθηκαν και γεννούν τα αυγά τους σε οπές στο έδαφος. Μέσα σε 2-3 εβδομάδες τα αυγά εκκολάπτονται και οι άποδες προνύμφες κάνουν την εμφάνιση τους. Η ανάπτυξη τους είναι αργή αλλά παραμένουν δραστήριες με ήπιο φθινόπωρο και χειμώνα και τρέφονται από τις βάσεις των βλαστών ή από ρίζες. Μετά τις αρχές της άνοιξης η ανάπτυξης του επιταχύνεται και αρχίζουν να τρέφονται από τα εναέρια μέρη του φυτού. Προς το τέλος Μαΐου η και τον Ιούνιο η ανάπτυξη τους ολοκληρώνεται. Οι προνύμφες τότε σταματούν τη διατροφή τους και μπαίνουν στο στάδιο της πούπας που είναι ένα στάδιο ηρεμίας και μη διατροφής. Το στάδιο της πούπας ολοκληρώνεται στο έδαφος και βγαίνουν στην επιφάνεια του εδάφους λίγο πριν εξέλθει το ενήλικο.

Εκεί που τα σποριόφυτα η ακόμα και οι επανασπορές έχουν προσβληθεί, η συμπίεση του εδάφους με κύλινδρο μπορεί να περιορίσει την κίνηση και την τροφική δραστηριότητα των προνυμφών για μικρό χρονικό διάστημα. Όλα τα μέτρα που επιταχύνουν την ανάπτυξη του φυτού, π.χ λίπανση, θα βοηθήσουν το φυτό να ανακάμψει από τη προσβολή. Χρήση εντομοκτόνου απαιτείται συνήθως όταν ο αριθμός των εντόμων είναι μεγάλος. Η δράση των εντομοκτόνων που δεν είναι και πολύ ευκίνητα στο έδαφος οφείλεται στη συνήθεια των προνυμφών να τρέφονται κοντά η πάνω στην επιφάνεια του εδάφους τις υγρές νύχτες. Γενικά δρουν πολύ γρήγορα αλλά η αποτελεσματικότητα τους μπορεί να μειωθεί αν απορροφηθούν από ξερά και καλά καλλιεργημένα χωράφια. Αν μετά το ψεκασμό ακολουθήσει βροχή τότε θα αυξηθεί η αποτελεσματικότητα του φαρμάκου γιατί αυτό θα μετακινηθεί προς τα κάτω και οι προνύμφες θα ανέβουν προς τα πάνω ακολουθώντας την υγρασία. Το Chlopyrifos η άλλα εντομοκτόνα μπορούν να χρησιμοποιηθούν προληπτικά στη προηγούμενη καλλιέργεια.