Λίπανση με μολυβδαίνιο

Από GAIApedia
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Το Μολυβδαίνιο (Μο) είναι ένα θρεπτικό στοιχείο του οποίου η διαθεσιμότητα σχετίζεται με τις μεταβολές του pH, με τη διαφορά όμως ότι αυτή αυξάνει με την αύξηση του pH και μειώνεται με τη μείωση (οξίνιση) του, σε αντίθεση με τα λοιπά μικροθρεπτικά, των οποίων, όπως ήδη τονίστηκε η διαθεσιμότητα μειώνεται με την αύξηση του pH.

Δεδομένου ότι τα ασβεστούχα εδάφη χαρακτηρίζονται ως αλκαλικά, το Mo είναι συνήθως διαθέσιμο στα φυτά λόγω της υψηλής διαλυτότητας του στο αλκαλικό περιβάλλον. Έτσι, τα υπόψη εδάφη είναι σχεδόν κατά κανόνα επαρκώς εφοδιασμένα με Mo.

Τα κυριότερα είδη ανιόντων του Mo που διαλαμβάνονται στο έδαφος, αυτά είναι τα εξής: MoO4^2-, HΜοΟ4 και το H2MoΟ4, το οποίο απαντά σε υψηλό pH 9,2 και δε σχετίζεται βέβαια με την ανάπτυξη των φυτών, καθόσον σ' αυτό το pH δεν μπορούν να αναπτυχθούν οι καλλιέργειες. Από τα παραπάνω ανιόντα, το πλέον ευδιάλυτο και προσλήψιμο από τα φυτά είναι το MoO4^2-. Αυτό βρίσκεται σε μεγαλύτερο ποσοστό σ' όλα τα ασβεστούχα εδάφη. Η διαθεσιμότητα του Μο στα ασβεστούχα εδάφη επηρεάζεται εκτός από το pH και από άλλους παράγοντες, οι οποίοι θα πρέπει κατά το δυνατόν να λαμβάνονται υπόψη κατά τη διαχείριση της λίπανσης των καλλιεργειών.

Τέτοιοι παράγοντες είναι:

  • Αλληλεπιδράσεις με άλλα θρεπτικά, όπως με το Cu και το Mn, η αυξημένη συγκέντρωση των οποίων μειώνει την πρόσληψη του Mo από τα φυτά. Επίσης την αυτή ανταγωνιστική επίδραση ασκεί και το NH4^+ ενώ ο P και τα NO3^- ευνοούν την πρόσληψη, και άρα συμβάλλουν στην καλύτερη αξιοποίηση του διαθέσιμου Mo.
  • Οι ξηρές κλιματικές συνθήκες μπορεί να αυξήσουν τις πιθανότητες εμφάνισης τροφοπενιών Mo, λόγω της δυσμενούς επίδρασης τους στη διαθεσιμότητα του στοιχείου αυτού, η οποία οφείλεται στην περιορισμένη διάχυση του στο έδαφος, που συμβαίνει κάτω από συνθήκες περιορισμένου νερού.
  • Η προσθήκη οξινοποιών λιπασμάτων και γενικά η παρέμβαση οποιουδήποτε παράγοντος, που μειώνει το pH, δρα αρνητικά στη διαθεσιμότητα του Mo, με δυσμενείς ενδεχομένως επιπτώσεις σε ορισμένες ευαίσθητες καλλιέργειες στο Mo, όπως είναι τα ψυχανθή και
  • Ο φυτικός παράγων, δηλαδή το είδος του φυτού, σχετίζεται άμεσα με το βαθμό διαθεσιμότητας του Mo, διότι η γενετική παραλλακτικότητα μεταξύ των φυτών συμβάλλει στη διαφορική αξιοποίηση της διαθεσιμότητας του Mo δοθέντος ασβεστούχου εδάφους.[1]

Βιβλιογραφία

  1. Τα προβληματικά εδάφη και η βελτίωσή τους, Π. Κουκουλάκης τ. Αναπληρωτής Ερευνητής ΕΘΙΑΓΕ, ΑΡ. Παπαδόπουλος Τακτικός Ερευνητής ΕΘΙΑΓΕ