Σπορά μπρόκολου

Από GAIApedia
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Όπως αναφέρθηκε και στην ενότητα του πολλαπλασιασμού, είτε γίνεται απ' ευθείας σπορά στο χωράφι, είτε σπορά σε σπορείο και μετά φύτευση στο χωράφι.

Απ' ευθείας σπορά στο χωράφι: Όταν επιλέγεται η σπορά να γίνει στο έδαφος, οι σπόροι σπέρνονται κατευθείαν στις τελικές τους θέσεις. Σκάβονται οι σειρές φύτευσης ανά 70 - 80cm, ενώ το βάθος φύτευσης είναι λίγο μεγαλύτερο από 1cm. Σε κάθε σειρά σπέρνονται οι σπόροι ανά 50 - 60cm. Σε κάθε θέση σποράς, σπέρνονται 2 - 3 σπόροι και στη συνέχεια, όταν τα φυτά αναπτυχθούν, στις θέσεις που έχουν βγει περισσότερα από ένα, διατηρείται το πιο υγιές και με τη μεγαλύτερη ανάπτυξη, ενώ ξεριζώνονται τα υπόλοιπα. Οι σπόροι σκεπάζονται ελαφρά με ψιλοχωματισμένο χώμα και ακολουθεί πότισμα. Το πότισμα πρέπει να είναι συχνό και εξαρτάται από τις καιρικές συνθήκες και την εποχή. Το χώμα πρέπει να παραμένει πάντα υγρό, για τη βλάστηση των σπόρων. Χρειάζεται παρόμοιες θερμοκρασίες με το κουνουπίδι σε όλα τα στάδια ανάπτυξής του, αλλά δεν είναι τόσο απαιτητικό και μπορεί να προσαρμοστεί σε αρκετές περιοχές. Έτσι σε περιοχές με ήπιο καλοκαίρι καλλιεργούνται οι πρώιμες ποικιλίες, που σπέρνονται αρχές άνοιξης και συγκομίζονται αρχές καλοκαιριού, και στις περιοχές με ζεστό καλοκαίρι καλλιεργούνται οι όψιμες ποικιλίες που σπέρνονται αρχές φθινοπώρου και συγκομίζονται στο τέλος του χειμώνα. Στις περισσότερες περιοχές της Ελλάδος, προτιμώνται οι μεσοπρώιμες ποικιλίες που σπέρνονται τέλη άνοιξης με αρχές καλοκαιριού και η συγκομιδή τους αρχίζει στα μέσα του φθινοπώρου.

Σπορά σε σπορείο: Το σπορείο είναι εσωτερικός χώρος με αρκετό φως και καλό αερισμό. Η θερμοκρασία που πρέπει να έχει για να βλαστήσουν οι σπόροι γρήγορα και χωρίς προβλήματα, είναι 20 - 30oC. Για τη φύτευση των σπόρων επιλέγονται ατομικά γλαστράκια σποράς (παλέτες). Μπορούν ακόμα να χρησιμοποιηθούν πλαστικά ποτηράκια μίας χρήσης. Οι παλέτες γεμίζουν με χώμα, το οποίο έχει καθαριστεί από πετραδάκια και άλλα σκληρά αντικείμενα. Καλό είναι το χώμα να τρίβεται με τα δάχτυλα ή τις παλάμες ώστε να σπάνε οι σβώλοι του και να είναι αφρατό. Σε κάθε ατομικό γλαστράκι με την πίσω μεριά ενός μολυβιού, ανοίγεται ένας μικρός λάκκος με βάθος 1cm. Ο λάκκος καλύπτεται με λίγο χώμα και ακοουθεί πότισμα με ποτιστήρι ώστε το νερό να πέφτει σαν βροχή. Αν το πότισμα γίνει κατευθείαν στη βρύση ή με το λάστιχο ποτίσματος, το νερό θα πέσει με ορμή και είτε θα δημιουργήσει τρύπα στο χώμα και το γλαστράκι δεν θα ποτίζεται σωστά, είτε θα τραυματιστεί ο σπόρος. Το πότισμα επαναλαμβάνεται κάθε δύο μέρες με λίγο νερό κάθε φορά, ώστε το χώμα να μένει πάντα υγρό.[1]

Βιβλιογραφία

  1. Σταυρανθή - Βιολογικός λαχανόκηπος, των Λαμπρόπουλο Παναγιώτη και Νυδριώτη Έφης, Γεωπόνων Γ.Π.Α M.Sc.