Συγκομιδή στα αχλάδια

Από GAIApedia
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Η συγκοµιδή των αχλαδιών γίνεται µε το χέρι. Αµέσως µετά οι καρποί τοποθετούνται σε κιβώτια,µικρής χωρητικότητας. Κατά τη συλλογή των καρπών πρέπει να ληφθεί πρόνοια να αποφευχθούν οι µωλωπισµοί, οι τραυµατισµοί από τους ποδίσκους και ο αποχρωµατισµός λόγω προστριβών. Ο αποχρωµατισµός λόγω προστριβών ή λόγω µηχανικών ζηµιών των καρπών κατά τη συλλογή, τη µεταφορά ή τη συσκευασία, αναπτύσσεται στο φλοιό τους. Η σκούρα απόχρωση που αποκτά τελικά ο καρπός, οφείλεται στην οξείδωση των φαινολικών συστατικών. Ο αποχρωµατισµός αυτός δεν επηρεάζει τη γευστικότητα των καρπών, αλλά κάνει την εµφάνισή τους αποκρουστική και µειώνει έτσι την αποδοχή τους από το καταναλωτικό κοινό. Οι ποικιλίες που έχουν λεπτό φλοιό είναι πιο ευαίσθητες στον αποχρωµατισµό από άλλες ποικιλίες µε πιο παχύ φλοιό. Η ευαισθησία των καρπών στον αποχρωµατισµό αυξάνει µε την παράταση του χρόνου συντήρησης, πιθανόν λόγω της αύξησης των φαινολικών συστατικών και την ενεργοποίηση της πολυφαινολοξειδάσης.

Για την αντιµετώπιση της οξείδωσης αυτής υπάρχουν παραµποδιστές διαθέσιµοι, αλλά η εφαρµογή τους για την παρεµπόδιση του σκοτεινού χρώµατος δεν έχει δώσει ικανοποιητικά αποτελέσµατα. Αυτό οφείλεται στην παρεµπόδιση της εισδοχής των παρεµποδιστικών ουσιών στον καρπό, λόγω της ύπαρξης στον φλοιό κάποιας κηρώδους ουσίας. Η αντιµετώπιση του σκοτεινού αυτού χρωµατισµού δυσκολεύεται ακόµα από την ταχεία αντίδραση της οξείδωσης, την αφθονία των φαινολικών συστατικών και την έντονη δραστηριότητα της πολυφαινολοξειδάσης στον φλοιό των καρπών. Προσεκτικοί χειρισµοί των καρπών κατά τη συλλογή, µεταφορά και συσκευασία µπορούν, αν όχι να εξαλείψουν, τουλάχιστον να περιορίσουν τον αποκρουστικό αυτό σκοτεινό χρωµατισµό. Η γρήγορη αποµάκρυνση της θερµοκρασίας των καρπών κατά τη συλλογή και η κατάλληλη ψύξη των συγκοµιζόµενων καρπών είναι ενέργειες αναγκαίες, όταν επιδιώκεται µεγαλύτερη διάρκεια συντήρησης των καρπών. Κάθε καθυστέρηση ψύξης των καρπών αυξάνει την απώλεια υγρασίας και την υποβάθµιση της ποιότητας κατά τη συντήρηση.

Συνιστάται οι καρποί να διακινούνται στις ψυκτικές αποθήκες µέσα στο πρώτο 24ώρο από τη συγκοµιδή και η θερµοκρασία του κέντρου του καρπού να µειωθεί κατά τη προσέγγιση στην επικρατούσα µέση θερµοκρασία των τελευταίων 4 ηµερών. Η κάλυψη των κιβωτίων που περιέχουν καρπούς µε φύλλα πολυαιθυλενίου πάχους 1,25 mm, εµποδίζει το ζάρωµα των καρπών. Οι καρποί που προορίζονται να συντηρηθούν για µακρά περίοδο και οι ποικιλίες που είναι ευαίσθητες στο ζεµάτισµα ( αλλοίωση του φλοιού) πρέπει να απολυµανθούν µε κατάλληλα µυκητοκτόνα και παρεµποδιστές ζεµατίσµατος. Η αποτελεσµατικότητά τους είναι µεγαλύτερη αν η επέµβαση γίνει όσο το δυνατόν ταχύτερα µετά τη συγκοµιδή.[1]

Βιβλιογραφία

  1. . Ανάπτυξη καρπών μηλιάς και αχλαδιάς και φυσικοχημικές μεταβολές τους, πτυχιακή εργασία της Μηνοπούλου Χαρίκλειας, Θεσσαλονίκη 2007.