Υδροπονική καλλιέργεια σε βερμικουλίτη

Από GAIApedia
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Ο βερμικουλίτης είναι πυριτικές ενώσεις του αλουμινίου, του σιδήρου και του μαγνησίου που στη φυσική του κατάσταση είναι σε λεπυέ στρώματα και μοιάζει με σχιστόλιθο. Ο αλκαλικός τύπος ( ρΗ >7 ) του βερμικουλίτη μπορεί να χρησιμοποιηθεί στην παρασκευή υποστρωμάτων. Προϋπόθεση όμως είναι να επεξεργαστεί πρώτα με φωσφορικό οξύ ή φωσφορικό μονοαμμώνιο για τη μείωση του ρΗ. Πολλά δείγματα βερμικουλίτη περιέχουν 5 - 8 % διαθέσιμο κάλι και 9 - 12 % μαγνήσιο. Επομένως τα υποστρώματα που παρασκευάζονται με τη συμμετοχή βερμικουλίτη χρειάζονται μικρότερες ποσότητες από αυτά τα στοιχεία να προστεθούν με τη μορφή λιπασμάτων.

Ο βερμικουλίτης είναι επίσης ικανός να δεσμεύει μεγάλες ποσότητες αμμωνίου σε ένα αδιάθετο προϊόν. Αυτό βοηθά στη ρύθμιση της ποσότητας του διαθέσιμου αζώτου στα φυτά όταν χρησιμοποιούνται μεγάλες ποσότητες οργανικού αζώτου ή λιπασμάτων που ελευθερώνουν αμμώνιο. Το μεγαλύτερο μέρος του δεσμευμένου αμμωνίου είναι διαθέσιμο στα βακτήρια και μετασχηματίζεται σε νιτρικό άζωτο μέσα σε λίγες εβδομάδες και έτσι είναι και αυτό διαθέσιμο στα φυτά.

Όταν ο βερμικουλίτης χρησιμοποιείται μόνος του σαν υπόστρωμα για καλλιέργειες μεγάλης περιόδου, υπάρχει μια τάση για κερηθροποίηση υης δομής του μέχρι και την πλήρη καταστροφή της, με αποτέλεσμα τη μείωση του αερισμού και της αποστράγγισής του. Γι’αυτό είναι προτιμότερο να αναμειγνύεται είτε με περλίτη είτε με τύρφη.

Σχετικές σελίδες

Βιβλιογραφία

  • "Οικονομοτεχνική ανάλυση υδροπονικής θερμοκηπιακής καλλιέργειας τριανταφυλλιάς για παραγωγή δρεπτών άνθεων στο ν. Ηρακλείου", Πτυχιακή εργασία του Μαθιουδάκη Γεώργιου, ΑΤΕΙ Ηρακλείου, Σχολή Τεχνολογίας Γεωπονίας, Τμήμα Θερμοκηπιακών Καλλιεργειών και Ανθοκομίας