Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Αραίωμα βλαστών με χειμερινό κλάδεμα"
| (Μία ενδιάμεση αναθεώρηση από ένα χρήστη δεν εμφανίζεται) | |||
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
| − | Η [[Ροδακινιά|ροδακινιά]] και η μηλοροδακινιά φέρουν την κύρια καρποφορία σε βλαστούς του έτους. Επομένως η αποκοπή ποσοστού 75% απ' αυτούς (αδύνατους, προσβεβλημένους, συνωστισμένους) θα εξασφαλίσει επαρκή αριθμό καρποφόρων βλαστών για τη τρέχουσα βλαστική περίοδο. | + | Η [[Ροδακινιά|ροδακινιά]] και η [[Ποικιλίες νεκταρινιάς|μηλοροδακινιά]] φέρουν την κύρια [[Τρόπος καρποφορίας ροδακινιάς|καρποφορία]] σε βλαστούς του έτους. Επομένως η αποκοπή ποσοστού 75% απ' αυτούς (αδύνατους, προσβεβλημένους, συνωστισμένους) θα εξασφαλίσει επαρκή αριθμό καρποφόρων βλαστών για τη τρέχουσα βλαστική περίοδο. Σε είδη, που η κύρια καρποφορία φέρεται σε [[Σχηματισμός λογχοειδών|λογχοειδή]] βλάστηση, όπως είναι η [[Μηλιά|μηλιά]], [[Αχλαδιά|αχλαδιά]], [[Δαμασκηνιά|δαμασκηνιά]] και [[Βερυκοκκιά|βερικοκκιά]], ο κλαδευτής πρέπει να αραιώσει όλους τους βλαστούς επέκτασης (όχι λογχοειδή), χωρίς ουσιαστικά να μειώσει την παραγωγική ικανότητα των [[Δενδρώδεις καλλιέργειες|δένδρων]]. |
| − | + | ||
| − | Σε είδη, που η κύρια καρποφορία φέρεται σε [[Σχηματισμός λογχοειδών|λογχοειδή]] βλάστηση, όπως είναι η [[Μηλιά|μηλιά]], [[Αχλαδιά|αχλαδιά]], [[Δαμασκηνιά|δαμασκηνιά]] και [[Βερυκοκκιά|βερικοκκιά]], ο κλαδευτής πρέπει να | + | |
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| + | Το χειμερινό [[Κλάδεμα|κλάδευμα]] απομακρύνει πολυάριθμα ισχυρά αυξανόμενα μέρη από το υπέργειο μέρος του δένδρου, χωρίς να επηρεάζει καθόλου το ριζικό σύστημα. Δια της εργασίας αυτής μεταβάλλεται η σχέση βλάστησης: [[Ρίζες|ρίζες]]. Η μικρή σχέση βλαστών:ριζών προσδίδει στη βλάστηση ισχυρή αύξηση, με αποτέλεσμα οι βλαστοί και τα [[Άνθη|άνθη]] των κλαδευμένων δένδρων, κατά το χειμώνα, να εμφανίζουν ζωηρότερη ανάπτυξη απ' εκείνα των ακλάδευτων δένδρων. Γι' αυτό τα [[Φύλλα|φύλλα]], τα άνθη και οι [[Καρποί|καρποί]] τείνουν να γίνουν μεγαλύτερα σε μέγεθος.<ref name="Αραίωμα βλαστών με χειμερινό κλάδεμα"/> | ||
==Βιβλιογραφία== | ==Βιβλιογραφία== | ||
<references> | <references> | ||
| − | |||
<ref name="Αραίωμα βλαστών με χειμερινό κλάδεμα"> Γενική Δενδροκομία, του Καθηγητή Δενδροκομίας Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Κωνσταντίνου Α. Ποντίκη, 1997</ref> | <ref name="Αραίωμα βλαστών με χειμερινό κλάδεμα"> Γενική Δενδροκομία, του Καθηγητή Δενδροκομίας Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Κωνσταντίνου Α. Ποντίκη, 1997</ref> | ||
| − | |||
</references> | </references> | ||
Τελευταία αναθεώρηση της 10:56, 31 Μαρτίου 2017
Η ροδακινιά και η μηλοροδακινιά φέρουν την κύρια καρποφορία σε βλαστούς του έτους. Επομένως η αποκοπή ποσοστού 75% απ' αυτούς (αδύνατους, προσβεβλημένους, συνωστισμένους) θα εξασφαλίσει επαρκή αριθμό καρποφόρων βλαστών για τη τρέχουσα βλαστική περίοδο. Σε είδη, που η κύρια καρποφορία φέρεται σε λογχοειδή βλάστηση, όπως είναι η μηλιά, αχλαδιά, δαμασκηνιά και βερικοκκιά, ο κλαδευτής πρέπει να αραιώσει όλους τους βλαστούς επέκτασης (όχι λογχοειδή), χωρίς ουσιαστικά να μειώσει την παραγωγική ικανότητα των δένδρων.
Το χειμερινό κλάδευμα απομακρύνει πολυάριθμα ισχυρά αυξανόμενα μέρη από το υπέργειο μέρος του δένδρου, χωρίς να επηρεάζει καθόλου το ριζικό σύστημα. Δια της εργασίας αυτής μεταβάλλεται η σχέση βλάστησης: ρίζες. Η μικρή σχέση βλαστών:ριζών προσδίδει στη βλάστηση ισχυρή αύξηση, με αποτέλεσμα οι βλαστοί και τα άνθη των κλαδευμένων δένδρων, κατά το χειμώνα, να εμφανίζουν ζωηρότερη ανάπτυξη απ' εκείνα των ακλάδευτων δένδρων. Γι' αυτό τα φύλλα, τα άνθη και οι καρποί τείνουν να γίνουν μεγαλύτερα σε μέγεθος.[1]
Βιβλιογραφία
- ↑ Γενική Δενδροκομία, του Καθηγητή Δενδροκομίας Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Κωνσταντίνου Α. Ποντίκη, 1997
