Απογαλακτισμός πουλαριού
Η διαδικασία απογαλακτισμού [1] του πουλαριού από τη μητέρα του δημιουργεί ανησυχία και stress στο πουλάρι αλλά και στη φοράδα. Οι κάτωθι οδηγίες έχουν σκοπό να διευκολύνουν αυτή τη διαδικασία.
- Τα πουλάρια πρέπει να τρώνε τροφή ανάπτυξης πριν απογαλακτιστούν. Στην ηλικία τών 4-6 εβδομάδων συνήθως κλέβουν από την τροφή της φοράδας. Η ποσότητα της τροφής αν και μπορεί να διαφέρει ανάλογα με το είδος της τροφής και την ιδιοσυγκρασία του πουλαριού, είναι 500 γραμμάρια την ημέρα για κάθε μήνα ζωής. Εάν το πουλάρι για παράδειγμα είναι 5 μηνών κατά τον απογαλακτισμό, η ποσότητα της τροφής που πρέπει να του δίνουμε είναι 2,5 κιλά την ημέρα. Η τροφή πρέπει να είναι ειδική για αναπτυσσόμενα πουλάρια.
- Κρατήστε τα πουλάρια σε οικείο περιβάλλον και μεταφέρετε τις φοράδες σε άλλο μέρος. Λόγω της ηλικίας οι φοράδες είναι δυσκολότερο να τραυματιστούν κατά τον απογαλακτισμό και τη μεταφορά στο νέο περιβάλλον από ότι τα πουλάρια. Επίσης οι φοράδες είναι δύσκολο να παραβιάσουν την περίφραξη στο νέο τόπο διαμονής τους σε αντίθεση με τα πουλάρια. Τα απογαλακτισμένα πουλάρια θα είναι πολύ ανήσυχα τις πρώτες μέρες του απογαλακτισμού, αλλά θα είναι στο ίδιο γνωστό μέρος και τουλάχιστον δε θα έχουν πρόβλημα να βρουν που είναι το νερό (ιδιαίτερα σημαντικό κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού).
- Αμέσως μετά τον απογαλακτισμό ο ρυθμός ανάπτυξης φυσιολογικά είναι μικρότερος. Αυτό μπορεί να διαπιστωθεί με τη συχνή μέτρηση του βάρους και του ύψους. Εάν υπάρχει απόκλιση στην ανάπτυξη ενός πώλου σε συγκριση με άλλα πουλάρια της ίδιας ηλικίας το πουλάρι θα πρέπει να εξεταστεί από τον ιππίατρο.
- Το stress και η ανησυχία κατά τον απογαλακτισμό μπορεί να προκαλέσει γαστρικά έλκη στα πουλάρια. Σημάδια εμφάνισης των ελκών είναι ανορεξία, θαμπό τρίχωμα, μειωμένη ανάπτυξη, κακοδιαθεσία. Τα τριφύλλι έχει αντιόξινη δράση και ελαττώνει την εμφάνιση ελκών. Γι' αυτό το λόγο είναι το χόρτο που συνιστάται για τη διατροφή των απογαλακτισμένων πουλαριών.
Το πουλάρι μετά τον απογαλακτισμό
Ο απογαλακτισμός μπορεί να είναι τραυματική εμπειρία για το πουλάρι, αλλά, δεν χρειάζεται να είναι, αν το ζώο είναι προετοιμασμένο γι' αυτό οποτεδήποτε παρουσιάζεται ευκαιρία τις ημέρες μετά τη γέννηση. Η φοράδα και το πουλάρι πρέπει να κάνουν αποπαρασιτισμό όταν το πουλάρι είναι έξι εβδομάδων και μετά κάθε έξι εβδομάδες. Όταν η φοράδα μπαίνει στο στάβλο, είναι ευκαιρία να εξοικειωθεί το πουλάρι με τις πόρτες, τους διαδρόμους, τις αυλές, τους περιορισμένους χώρους και την παρουσία των ανθρώπων.
Τα πουλάρια πρέπει να τα ταΐζουμε με υψηλής ποιότητας δημητριακά και σανό για να αυξηθεί ο ρυθμός ανάπτυξής τους και να μάθουν να τρώνε συμπυκνωμένη τροφή, έτσι ώστε με τον απογαλακτισμό να μη γίνεται απότομη αλλαγή της διατροφής τους. Ξαφνικά αλλαγή της διατροφής των πουλαριών ή γενικότερα των αλόγων, μπορεί να τα κάνει να αρνηθούν να φάνε ή να αναστατώσει τη λειτουργία του εντέρου προκαλώντας πιθανόν διάρροια ή δυσκοιλιότητα. Όλα αυτά συνιστούν μια περιπέτεια για το πουλάρι που καλό είναι να την αποφύγει.
Γενικά το πουλάρι απογαλακτίζεται στην ηλικία των πέντε περίπου μηνών, αλλά αυτό μπορεί να ποικίλλει ανάλογα με την κατάσταση της φοράδας, του πουλαριού και του περιβάλλοντος. Την εποχή του απογαλακτισμού, η φοράδα οδηγείται σε ένα χώρο περιορισμού δίπλα στον οποίο υπάρχει ένας παρόμοιος για το πουλάρι. Ο χώρος για το πουλάρι πρέπει να είναι έτσι σχεδιασμένος ώστε να μπορεί να το πλησιάσουν από τα αριστερά του. Επειδή το πουλάρι θέλει να είναι όσο το δυνατόν πιο κοντά στη μάνα του, με λίγη ενθάρρυνση θα μπει στο χώρο δίπλα στη φοράδα.
Βιβλιογραφία
