Αραίωμα καρπών στην αχλαδιά

Από GAIApedia
Αναθεώρηση της 13:55, 10 Ιουνίου 2015 υπό τον P chasapis (Συζήτηση | συνεισφορές)

(διαφορά) ←Παλαιότερη αναθεώρηση | Τελευταία αναθεώρηση (διαφορά) | Νεώτερη αναθεώρηση → (διαφορά)
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση

Το αραίωµα σήµερα των καρπών της αχλαδιάς γίνεται βασικά µε χηµικά µέσα για λόγους οικονοµικούς. Αλλά η ποιότητα των αραίωµα µε χηµικά µέσα καρπών µπορεί να βελτιωθεί, αν αποµακρυνθούν µε το χέρι οι παραµένοντες µικροί και παραµορφωµένοι καρποί. Τόσο το ΝΑΑ όσο και η ΝΑΑm, χρησιµοποιούνται ως αραιοκαρποπτωτικά µε επιτυχία στην αχλαδιά. Το ΝΑΑ συνήθως δεν προκαλεί υπερβολικό αραίωµα καρπών. Το χηµικό αραίωµα µπορεί να αυξήσει το µέγεθος των παραµενόντων καρπών πάνω από 18%. Η αύξηση όµως αυτή του µεγέθους των καρπών θεωρείται µικρή, αν λάβει κανείς υπόψη του την πρωιµότητα του αραιώµατος και το λαµβανόµενο ποσοστό αραιώµατος.

Για τον παραγωγό είναι αρκετά σηµαντικό να γνωρίζει την εποχή που γίνεται το αραίωµα των καρπών µε το χέρι, ποιος καρπός θα είναι αρκετά µεγάλος κατά τη συγκοµιδή, ώστε να ικανοποιεί τις απαιτήσεις της αγοράς. Σε χρονιές µε µικρή καρπόδεση, υπάρχει τάση το χηµικό αραίωµα να προκαλεί υπερβολικό αραίωµα και κατά συνέπεια µείωση του παραγωγικού κέρδους. Γι’ αυτό πολλοί παραγωγοί κάνουν αραίωµα µε τα χέρια, αφήνοντας κάθε 15 – 20 εκ. και ένα καρπό, όπως συνηθίζεται στη µηλιά, µε την προϋπόθεση όµως ότι θα επιτευχθεί παρόµοια µε τα µήλα αύξηση και στους παραµένοντες καρπούς αχλαδιάς.[1]

Βιβλιογραφία

  1. Ειδική δενδροκομία Τόμος I "Μηλοειδή", Ποντίκη Κων/νου, Καθηγητή Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών.