Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Διχογαμία"

Από GAIApedia
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
 +
Διχογαμία είναι η κατάσταση κατά την οποία η περίοδος δεκτικότητας του στίγματος δεν συμπίπτει με την απελευθέρωση της γύρης. Οι περισσότερες μόνοικες δίκλινες [[Ποικιλίες καρυδιάς|ποικιλίες της καρυδιάς]] απελευθερώνουν γύρη είτε πριν είτε μετά, που η πλειονότητα των θηλυκών [[Άνθη|ανθέων]] είναι επιδεκτική γονιμοποιήσεως.
 +
 +
Οι περισσότερες εμπορικές ποικιλίες καρυδιάς είναι πρωτόγυνες. Τα στίγματα των ανθέων είναι επιδεκτικά γονιμοποιήσεως, πριν οι [[Βοτανικά χαρακτηριστικά καρυδιάς|ίουλοι]] αναπτυχθούν πλήρως και δώσουν γύρη.
 +
 +
Άλλες ποικιλίες είναι πρώτανδρες. Απελευθερώνουν γύρη, πριν τα στίγματα είναι πλήρως επιδεκτικά. Η πλήρης διχογαμία παρατηρείται σπάνια και κατά συνέπεια δεν εμποδίζει να επιτευχθεί μια ικανοποιητική καρπόδεση δια μέσου της αυτεπικονιάσεως. Ωστόσο, η παρουσία ενός επικονιαστή, που επικαλύπτει την ανθική περίοδο της κύριας ποικιλίας, πάντοτε βελτιώνει την [[Καρπόδεση|καρπόδεση]].
 +
  
  

Αναθεώρηση της 13:08, 20 Σεπτεμβρίου 2016

Διχογαμία είναι η κατάσταση κατά την οποία η περίοδος δεκτικότητας του στίγματος δεν συμπίπτει με την απελευθέρωση της γύρης. Οι περισσότερες μόνοικες δίκλινες ποικιλίες της καρυδιάς απελευθερώνουν γύρη είτε πριν είτε μετά, που η πλειονότητα των θηλυκών ανθέων είναι επιδεκτική γονιμοποιήσεως.

Οι περισσότερες εμπορικές ποικιλίες καρυδιάς είναι πρωτόγυνες. Τα στίγματα των ανθέων είναι επιδεκτικά γονιμοποιήσεως, πριν οι ίουλοι αναπτυχθούν πλήρως και δώσουν γύρη.

Άλλες ποικιλίες είναι πρώτανδρες. Απελευθερώνουν γύρη, πριν τα στίγματα είναι πλήρως επιδεκτικά. Η πλήρης διχογαμία παρατηρείται σπάνια και κατά συνέπεια δεν εμποδίζει να επιτευχθεί μια ικανοποιητική καρπόδεση δια μέσου της αυτεπικονιάσεως. Ωστόσο, η παρουσία ενός επικονιαστή, που επικαλύπτει την ανθική περίοδο της κύριας ποικιλίας, πάντοτε βελτιώνει την καρπόδεση.




[1]

Βιβλιογραφία

  1. Γενική Δενδροκομία, του Καθηγητή Δενδροκομίας Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Κωνσταντίνου Α. Ποντίκη, 1997