Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Κολοκυθιά"

Από GAIApedia
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση
 
Γραμμή 5: Γραμμή 5:
 
{{{top_heading|==}}}Βοτανικά χαρακτηριστικά{{{top_heading|==}}}
 
{{{top_heading|==}}}Βοτανικά χαρακτηριστικά{{{top_heading|==}}}
 
[[Image:Φύλλο κολοκυθιάς.png|thumb|px100|Φύλλο κολοκυθιάς]]
 
[[Image:Φύλλο κολοκυθιάς.png|thumb|px100|Φύλλο κολοκυθιάς]]
Η [[Κολοκυθιά|κολοκυθιά]] είναι φυτό μονοετές, ποώδες, έρπον ή αναρριχώμενο. Η ρίζα είναι πασσαλώδης και αναπτύσσεται μέχρι και βάθος 1,20m, αλλά το κυρίως ριζόστρωμα βρίσκεται μέχρι τα 40-50cm. Ο βλαστός είναι συνήθως γωνιώδους διατομής, αλλά και κυλινδρικής, φέρει τρίχες, τα μεσογονάτια διαστήματα είναι μικρά, δεν διακλαδίζεται και το μήκος του φθάνει μέχρι μερικά μέτρα. Τα φύλλα είναι μεγάλα, πεντάλοβα ή τρίλοβα  με μεγάλες ή μικρές εγκοπλώσεις και φέρουν τρίχες. Ο μίσχος είναι μακρύς και χονδρός, κούφιος εσωτερικά. Τα άνθη είναι μεγάλα, μασχαλιαία, με περιάνθιο πενταμερές και στεφάνη χοανοειδή εντόνου κίτρινου χρώματος. Το φυτό είναι μόνοικο και δικλινές, δηλ. φέρει αρσενικά και θηλυκά άνθη χωριστά πάνω στο ίδιο φυτό. Τα αρσενικά άνθη εμφανίζονται πρώτα στη βάση του βλαστού και αργότερα διάσπαρτα κατά μήκος του βλαστού, πάνω σε μακρύ, λεπτό ποδίσκο, έχουν 5 στήμονες ελεύθερους, με ανθήρες ενωμένους. Χρησιμοποιούνται για ντολμάδες (κολοκυθοντολμάδες). Τα θηλυκά άνθη εμφανίζονται μετά τα πρώτα αρσενικά πάνω στο βλαστό, έχουν κοντό ποδίσκο και υποφυή ωοθήκη, η οποία είναι τρίχωρος και έχουν επίσης στύλο με τρία στίγματα δίλοβα. Το φυτό σταυρογονιμοποιείται κυρίως με τις [[Μέλισσες|μέλισσες]], αλλά και με άλλα έντομα (π.χ μυρμήγκια). Ο καρπός είναι ράγα ή πέπων, διαφόρων χρωμάτων (πράσινο βαθύ, πράσινο ανοιχτό, λευκό, κίτρινο) και σχημάτων (κυλινδρικό, ελλειψοειδές), ανάλογα με την [[Ποικιλίες κολοκυθιάς|ποικιλία]].<ref name="Τεχνική της καλλιέργειας των κηπευτικών"/>  
+
Η [[Κολοκυθιά|κολοκυθιά]] είναι φυτό μονοετές, ποώδες, έρπον ή αναρριχώμενο. Η ρίζα είναι πασσαλώδης και αναπτύσσεται μέχρι και βάθος 1,20m, αλλά το κυρίως ριζόστρωμα βρίσκεται μέχρι τα 40-50cm. Ο βλαστός είναι συνήθως γωνιώδους διατομής, αλλά και κυλινδρικής, φέρει τρίχες, τα μεσογονάτια διαστήματα είναι μικρά, δεν διακλαδίζεται και το μήκος του φθάνει μέχρι μερικά μέτρα. Τα φύλλα είναι μεγάλα, πεντάλοβα ή τρίλοβα  με μεγάλες ή μικρές εγκολπώσεις και φέρουν τρίχες. Ο μίσχος είναι μακρύς και χονδρός, κούφιος εσωτερικά. Τα άνθη είναι μεγάλα, μασχαλιαία, με περιάνθιο πενταμερές και στεφάνη χοανοειδή εντόνου κίτρινου χρώματος. Το φυτό είναι μόνοικο και δικλινές, δηλ. φέρει αρσενικά και θηλυκά άνθη χωριστά πάνω στο ίδιο φυτό. Τα αρσενικά άνθη εμφανίζονται πρώτα στη βάση του βλαστού και αργότερα διάσπαρτα κατά μήκος του βλαστού, πάνω σε μακρύ, λεπτό ποδίσκο, έχουν 5 στήμονες ελεύθερους, με ανθήρες ενωμένους. Χρησιμοποιούνται για ντολμάδες (κολοκυθοντολμάδες). Τα θηλυκά άνθη εμφανίζονται μετά τα πρώτα αρσενικά πάνω στο βλαστό, έχουν κοντό ποδίσκο και υποφυή ωοθήκη, η οποία είναι τρίχωρος και έχουν επίσης στύλο με τρία στίγματα δίλοβα. Το φυτό σταυρογονιμοποιείται κυρίως με τις [[Μέλισσες|μέλισσες]], αλλά και με άλλα έντομα (π.χ μυρμήγκια). Ο καρπός είναι ράγα ή πέπων, διαφόρων χρωμάτων (πράσινο βαθύ, πράσινο ανοιχτό, λευκό, κίτρινο) και σχημάτων (κυλινδρικό, ελλειψοειδές), ανάλογα με την [[Ποικιλίες κολοκυθιάς|ποικιλία]].<ref name="Τεχνική της καλλιέργειας των κηπευτικών"/>  
 
   
 
   
 
{{{top_heading|==}}}Κλιματικές συνθήκες{{{top_heading|==}}}
 
{{{top_heading|==}}}Κλιματικές συνθήκες{{{top_heading|==}}}
Γραμμή 14: Γραμμή 14:
  
 
{{{top_heading|==}}}Πολλαπλασιασμός{{{top_heading|==}}}
 
{{{top_heading|==}}}Πολλαπλασιασμός{{{top_heading|==}}}
Η [[Κολοκυθιά|κολοκυθιά]] είναι φυτό που δύσκολα μεταφυτεύεται και για αυτό η σπορά γίνεται σε ατομικά γλαστρακιά, δίσκους ή κύβους εδάφους. Σπάνια για την "εκτός εποχής" παραγωγή, γίνεται απευθείας σπορά στο [[Εδαφικές συνθήκες κολοκυθιάς|έδαφος]], όταν η θερμοκρασία εδάφους βρίσκεται σε ανεκτά επίπεδα. Για την βλάστηση των σπόρων απαιτούνται [[Κλιματικές συνθήκες κολοκυθιάς|θερμοκρασίες]] 25-35<sup>o</sup>C με ελάχιστη τη θερμοκρασία των 13-14<sup>o</sup>C. Σε θερμοκρασίες κάτω από 10<sup>o</sup>C δεν βλαστάνει ο σπόρος. Όσο πιο κοντά στο άριστο βρίσκεται η θερμοκρασία κατά τη βλάστηση, τόσο πιο γρήγορα βλαστάνει ο σπόρος και το ποσοστό βλαστικότητας είναι υψηλότερο. Στη περίπτωση που τα φυτά θα ετοιμαστούν σε σπορείο, οι συνιστώμενες θερμοκρασίες στο σπορείο είναι την ημέρα 21-27<sup>o</sup>C και τη νύχτα 18-22<sup>o</sup>C. Η θερμοκρασία στο σπορείο δεν πρέπει να πέφτει κάτω από 11-13<sup>o</sup>C. Όταν η θερμοκρασία είναι στο άριστο επίπεδο ο σπόρος βλαστάνει σε 7 περίπου ημέρες. Τα φυτά στο σπορείο παραμένουν περίπου 3-5 εβδομάδες από την σπορά, ανάλογα με την εποχή και τις συνθήκες που επικρατούν και μεταφυτεύονται όταν αποκτήσουν 3-4 πραγματικά [[Βοτανικά χαρακτηριστικά κολοκυθιάς|φύλλα]]. Πριν τη μεταφύτευση συνιστάται η σκληραγώγηση των φυτών, που γίνεται μόνο με μείωση της υγρασίας.<ref name="Τεχνική της καλλιέργειας των κηπευτικών"/>   
+
Η [[Κολοκυθιά|κολοκυθιά]] είναι φυτό που δύσκολα μεταφυτεύεται και για αυτό η σπορά γίνεται σε ατομικά γλαστράκια, δίσκους ή κύβους εδάφους. Σπάνια για την "εκτός εποχής" παραγωγή, γίνεται απευθείας σπορά στο [[Εδαφικές συνθήκες κολοκυθιάς|έδαφος]], όταν η θερμοκρασία εδάφους βρίσκεται σε ανεκτά επίπεδα. Για την βλάστηση των σπόρων απαιτούνται [[Κλιματικές συνθήκες κολοκυθιάς|θερμοκρασίες]] 25-35<sup>o</sup>C με ελάχιστη τη θερμοκρασία των 13-14<sup>o</sup>C. Σε θερμοκρασίες κάτω από 10<sup>o</sup>C δεν βλαστάνει ο σπόρος. Όσο πιο κοντά στο άριστο βρίσκεται η θερμοκρασία κατά τη βλάστηση, τόσο πιο γρήγορα βλαστάνει ο σπόρος και το ποσοστό βλαστικότητας είναι υψηλότερο. Στη περίπτωση που τα φυτά θα ετοιμαστούν σε σπορείο, οι συνιστώμενες θερμοκρασίες στο σπορείο είναι την ημέρα 21-27<sup>o</sup>C και τη νύχτα 18-22<sup>o</sup>C. Η θερμοκρασία στο σπορείο δεν πρέπει να πέφτει κάτω από 11-13<sup>o</sup>C. Όταν η θερμοκρασία είναι στο άριστο επίπεδο ο σπόρος βλαστάνει σε 7 περίπου ημέρες. Τα φυτά στο σπορείο παραμένουν περίπου 3-5 εβδομάδες από την σπορά, ανάλογα με την εποχή και τις συνθήκες που επικρατούν και μεταφυτεύονται όταν αποκτήσουν 3-4 πραγματικά [[Βοτανικά χαρακτηριστικά κολοκυθιάς|φύλλα]]. Πριν τη μεταφύτευση συνιστάται η σκληραγώγηση των φυτών, που γίνεται μόνο με μείωση της υγρασίας.<ref name="Τεχνική της καλλιέργειας των κηπευτικών"/>   
  
 
{{{top_heading|==}}}Ποικιλίες{{{top_heading|==}}}
 
{{{top_heading|==}}}Ποικιλίες{{{top_heading|==}}}

Τελευταία αναθεώρηση της 13:57, 17 Ιουνίου 2014

Γενικά στοιχεία

Κολοκυθιά φυτό

H κολοκυθιά (Cucurbita pepo) ανήκει στην οικογένεια Cucurbitaceae και καλλιεργείται σε µεγάλες εκτάσεις από τα αρχαία χρόνια στη Ν. και Β. Αµερική. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα πρώιµα κολοκύθια, που καλλιεργούνται στο ύπαιθρο µε χαµηλές καλύψεις από πλαστικό ή σε θερµοκήπια. Τα κολοκύθια καταναλίσκονται άγουρα, όταν είναι τρυφερά, σαν µαγειρεµένα. Όταν ωριµάσουν, είναι τότε κατάλληλα για τροφή ζώων, ενώ τα σπέρµατα τους γίνονται πασατέµπο. Η καλλιέργεια κολοκυθιάς στη χώρα µας καλύπτει έκταση 60.000στρ. µε παραγωγή 150.000 τόνους. Τα 5.000 στρέμματα είναι εκτός εποχής, καλλιεργούµενα υπό κάλυψη. Τα χειµωνιάτικα κολοκύθια (Cucurbita maxima) καταναλώνονται όταν ωριµάσουν και επιπλέον προσφέρουν για χρήση στη µαγειρική τα άνθη τους.[1]

Βοτανικά χαρακτηριστικά

Φύλλο κολοκυθιάς

Η κολοκυθιά είναι φυτό μονοετές, ποώδες, έρπον ή αναρριχώμενο. Η ρίζα είναι πασσαλώδης και αναπτύσσεται μέχρι και βάθος 1,20m, αλλά το κυρίως ριζόστρωμα βρίσκεται μέχρι τα 40-50cm. Ο βλαστός είναι συνήθως γωνιώδους διατομής, αλλά και κυλινδρικής, φέρει τρίχες, τα μεσογονάτια διαστήματα είναι μικρά, δεν διακλαδίζεται και το μήκος του φθάνει μέχρι μερικά μέτρα. Τα φύλλα είναι μεγάλα, πεντάλοβα ή τρίλοβα με μεγάλες ή μικρές εγκολπώσεις και φέρουν τρίχες. Ο μίσχος είναι μακρύς και χονδρός, κούφιος εσωτερικά. Τα άνθη είναι μεγάλα, μασχαλιαία, με περιάνθιο πενταμερές και στεφάνη χοανοειδή εντόνου κίτρινου χρώματος. Το φυτό είναι μόνοικο και δικλινές, δηλ. φέρει αρσενικά και θηλυκά άνθη χωριστά πάνω στο ίδιο φυτό. Τα αρσενικά άνθη εμφανίζονται πρώτα στη βάση του βλαστού και αργότερα διάσπαρτα κατά μήκος του βλαστού, πάνω σε μακρύ, λεπτό ποδίσκο, έχουν 5 στήμονες ελεύθερους, με ανθήρες ενωμένους. Χρησιμοποιούνται για ντολμάδες (κολοκυθοντολμάδες). Τα θηλυκά άνθη εμφανίζονται μετά τα πρώτα αρσενικά πάνω στο βλαστό, έχουν κοντό ποδίσκο και υποφυή ωοθήκη, η οποία είναι τρίχωρος και έχουν επίσης στύλο με τρία στίγματα δίλοβα. Το φυτό σταυρογονιμοποιείται κυρίως με τις μέλισσες, αλλά και με άλλα έντομα (π.χ μυρμήγκια). Ο καρπός είναι ράγα ή πέπων, διαφόρων χρωμάτων (πράσινο βαθύ, πράσινο ανοιχτό, λευκό, κίτρινο) και σχημάτων (κυλινδρικό, ελλειψοειδές), ανάλογα με την ποικιλία.[1]

Κλιματικές συνθήκες

Η κολοκυθιά είναι φυτό θερμής εποχής και πολύ ευπαθές στον παγετό. Υπό ευνοϊκές συνθήκες κλίματος το καλοκαιρινό κολυκύθι χρειάζεται 30-60 ημέρες από τη σπορά μέχρι τη συγκομιδή. Αποδίδει καλά σε δροσερό και υγρό περιβάλλον. Μέση μηνιαία θερμοκρασία από 18-27oC είναι ικανοποιητική για την καλλιέργεια. Μοιάζει σε πολλά σημεία, όσον αφορά με την αγγουριά, διαφέρει όμως από αυτή γιατί η κολοκυθιά είναι πιο ανθεκτική σε χαμηλές θερμοκρασίες και στην ξηρασία, ενώ παράλληλα είναι λιγότερη απαιτητική σε θρεπτικά στοιχεία. Όσο αφορά την αντίδραση στο φωτοπεριοδισμό, υπάρχουν ποικιλίες που είναι ουδέτερες και άλλες που είναι μακράς ημέρας. Οι ποικιλίες και τα υβρίδια που καλλιεργούνται σήμερα είναι ουδέτερα στο φωτοπεριοδισμό.[1]

Εδαφικές συνθήκες

Η κολοκυθιά καλλιεργείται σε όλα τα χώµατα που στραγγίζουν καλά και έχουν αρκετή ποσότητα οργανικής ουσίας και υγρασίας. Για πρώιµη παραγωγή απαιτούνται γόνιµα, ζεστά, ελαφρά εδάφη, ενώ τα βαριά είναι κατάλληλα για όψιµη παραγωγή. Το pΗ του εδάφους πρέπει να είναι 5,5-7,5.[2]

Πολλαπλασιασμός

Η κολοκυθιά είναι φυτό που δύσκολα μεταφυτεύεται και για αυτό η σπορά γίνεται σε ατομικά γλαστράκια, δίσκους ή κύβους εδάφους. Σπάνια για την "εκτός εποχής" παραγωγή, γίνεται απευθείας σπορά στο έδαφος, όταν η θερμοκρασία εδάφους βρίσκεται σε ανεκτά επίπεδα. Για την βλάστηση των σπόρων απαιτούνται θερμοκρασίες 25-35oC με ελάχιστη τη θερμοκρασία των 13-14oC. Σε θερμοκρασίες κάτω από 10oC δεν βλαστάνει ο σπόρος. Όσο πιο κοντά στο άριστο βρίσκεται η θερμοκρασία κατά τη βλάστηση, τόσο πιο γρήγορα βλαστάνει ο σπόρος και το ποσοστό βλαστικότητας είναι υψηλότερο. Στη περίπτωση που τα φυτά θα ετοιμαστούν σε σπορείο, οι συνιστώμενες θερμοκρασίες στο σπορείο είναι την ημέρα 21-27oC και τη νύχτα 18-22oC. Η θερμοκρασία στο σπορείο δεν πρέπει να πέφτει κάτω από 11-13oC. Όταν η θερμοκρασία είναι στο άριστο επίπεδο ο σπόρος βλαστάνει σε 7 περίπου ημέρες. Τα φυτά στο σπορείο παραμένουν περίπου 3-5 εβδομάδες από την σπορά, ανάλογα με την εποχή και τις συνθήκες που επικρατούν και μεταφυτεύονται όταν αποκτήσουν 3-4 πραγματικά φύλλα. Πριν τη μεταφύτευση συνιστάται η σκληραγώγηση των φυτών, που γίνεται μόνο με μείωση της υγρασίας.[1]

Ποικιλίες

Τα επιθυμητά χαρακτηριστικά των ποικιλίων θα πρέπει να έχουν αρεστή ποιότητα καρπού, να είναι ανθεκτική στις ασθένειες και στις χαμηλές θερμοκρασίες. Επιπροσθέτως, θα πρέπει να είναι ορθόκλαδα και θαμνώδη, ώστε να πιάνει λίγο χώρο, με σκοπό να φυτεύονται περισσότερα φυτά/στρέμμα με πιο υψηλές αποδόσεις. Υπάρχουν ντόπιες ποικιλίες, οι οποίες έχουν προτίμηση στην αγορά και καλλιεργούνται. Στον παρακάτω σύνδεσμο αναγράφονται οι σημαντικότερες ποικιλίες της κολοκυθιάς:

Ποικιλίες κολοκυθιάς[1], [3]

Ασθένειες

Η κολοκυθιά προσβάλλεται από σοβαρές ασθένειες. Κύρια ασθένεια είναι ο περονόσπορος, ενώ επιπλέον προσβάλλεται και από το ωΐδιο, ο βοτρύτης, οι αδρομυκώσεις κ.ά. Οι κυριότερες ασθένειες της κολοκυθιάς καθώς και οι τρόποι καταπολέμησής τους, αναλύονται εκτενώς στον παρακάτω σύνδεσμο:

Ασθένειες κολοκυθιάς[1],[4],[5]

Εχθροί

Η κολοκυθιά προσβάλλεται από σοβαρούς εχθρούς με κυριότερους τον τετράνυχο και τον αλευρώδη. Οι κυριότεροι εχθροί που προσβάλλουν την καλλιέργεια της κολοκυθιάς καθώς και οι τρόποι καταπολέμησής τους αναφέρονται στον παρακάτω σύνδεσμο:

Εχθροί κολοκυθιάς[1],[6]

Πληροφοριακά στοιχεία

Ποικιλίες Κολοκυθιά
Ποικιλία κολοκυθιάς Costata romanesco
Ποικιλία κολοκυθιάς Early prolific straightneck
Ποικιλία κολοκυθιάς Grey
Ποικιλία κολοκυθιάς Sofia F1
Ποικιλία κολοκυθιάς Ιταλικά λευκά
Ποικιλία κολοκυθιάς Ντόπια λευκά
Ποικιλία κολοκυθιάς Ντόπια πράσινα
Ποικιλίες κολοκυθιάς
Ασθένειες Κολοκυθιά
Ασθένεια κολοκυθιάς Αδρομυκώσεις
Ασθένεια κολοκυθιάς Βοτρύτης
Ασθένεια κολοκυθιάς Περονόσπορος
Ασθένεια κολοκυθιάς Σκληρωτίνια
Ασθένεια κολοκυθιάς Τήξη σπορείων
Ασθένεια κολοκυθιάς Ωΐδιο
Ασθένειες κολοκυθιάς
Εχθροί Κολοκυθιά
Εχθροί κολοκυθιάς
Εχθρός κολοκυθιάς Αλευρώδης
Εχθρός κολοκυθιάς Παπαδίτσα πεπονιού
Εχθρός κολοκυθιάς Σκαθάρια
Εχθρός κολοκυθιάς Τετράνυχος
Προϊόν
Κολοκύθι

Ευδοκιμεί στις περιοχές

Περιοχή
Νομός Βοιωτίας
Νομός Λασιθίου
Νομός Ηρακλείου
Νομός Ρεθύμνης
Νομός Χανίων
Νομός Λακωνίας
Νομός Μεσσηνίας
Νομός Αρκαδίας
Νομός Αργολίδας
Νομός Αχαΐας
Νομός Ηλείας
Νομός Αιτωλοακαρνανίας
Νομός Αττικής
Νομός Ευβοίας
Νομός Ευρυτανίας
Νομός Φθιώτιδος
Νομός Φωκίδος
Νομός Κορινθίας
Νομός Ζακύνθου
Νομός Κέρκυρας
Νομός Κεφαλληνίας
Νομός Λευκάδος
Νομός Άρτης
Νομός Θεσπρωτίας
Νομός Ιωαννίνων
Νομός Πρεβέζης
Νομός Καρδίτσης
Νομός Τρικάλων
Νομός Μαγνησίας
Νομός Γρεβενών
Νομός Λαρίσης
Νομός Δράμας
Νομός Ημαθίας
Νομός Θεσσαλονίκης
Νομός Καβάλας
Νομός Καστοριάς
Νομός Κιλκίς
Νομός Κοζάνης
Νομός Πέλλης
Νομός Πιερίας
Νομός Σερρών
Νομός Φλωρίνης
Νομός Χαλκιδικής
Νομός Αγίου Όρους
Νομός Έβρου
Νομός Ξάνθης
Νομός Ροδόπης
Νομός Δωδεκανήσου
Νομός Κυκλάδων
Νομός Λέσβου
Νομός Σάμου
Νομός Χίου

Σχετικές σελίδες

Βιβλιογραφία

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 Η τεχνική της καλλιέργειας των κηπευτικών στα θερμοκήπια, του Χρήστου Ολύμπιου, Καθηγητή Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Αθήνα 2001.
  2. Εναλλακτικοί µέθοδοι έναντι του βρωµιούχου μεθυλίου για την αντιµετώπιση των µυκητολογικών ασθενειών των κολοκυνθοειδών σε θερµοκηπιακές καλλιέργειες, της φοιτήτριας Αιμιλίας Φανουράκη,Ηράκλειο 2004.
  3. Ποικιλίες κολοκυθιάς.
  4. Συμβουλές Φυτοπροστασίας για τα κολοκυνθοειδή.
  5. Προσβολή ωϊδίου στο κολοκύθι.
  6. Βιο-οικο-καλλιέργεια κολοκυθιού.