Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Παραγωγή δενδροκομικών προϊόντων σε παγκόσμιο και εθνικό επίπεδο"
| Γραμμή 3: | Γραμμή 3: | ||
{{{top_heading|==}}}Είδη καρποφόρων δένδρων και θάμνων της ευκράτου ζώνης{{{top_heading|==}}} | {{{top_heading|==}}}Είδη καρποφόρων δένδρων και θάμνων της ευκράτου ζώνης{{{top_heading|==}}} | ||
| + | Τα είδη της ευκράτου ζώνης είναι ανθεκτικά στις πολύ χαμηλές θερμοκρασίες του χειμώνα και για να καρποφορήσουν ικανοποιητικά έχουν ανάγκη από χειμερινό ψύχος. Τα περισσότερα δε απ' αυτά είναι φυλλοβόλα (ρίχνουν τα φύλλα τους το χειμώνα) και εκτός από τη [[Φράουλα|φράουλα]], είναι όλα ξυλώδη πολυετή. Τα είδη αυτά [[Καλλιέργειες|καλλιεργούνται]] σε περιοχές της εύκρατης ζώνης του βόρειου και νότιου ημισφαίριου. Στην ομάδα αυτή ανήκουν η [[Αμυγδαλιά|αμυγδαλιά]], η [[Μηλιά|μηλιά]], η [[Βερυκοκκιά|βερικοκκιά]], η [[Κερασιά|κερασιά]], η [[Φουντουκιά|φουντουκιά]], η [[Βυσσινιά|βυσσινιά]], η [[Αχλαδιά|αχλαδιά]], η [[Κυδωνιά|κυδωνιά]], η [[Καρυδιά|καρυδιά]], η [[Καστανιά|καστανιά]], [[Πεκάν|το πεκάν]], [[Ροδακινιά|η ροδακινιά]], η μηλοροδακινιά, η [[Δαμασκηνιά|δαμασκηνιά]], η [[Κορομηλιά|κορομηλιά]], η μουσμουλιά η Γερμανική, το βατόμουρο, το μυρτίδιο (μπλούμπερυ, κράνμπερρυ), η φράουλα, το φραγκοστάφυλο, το ριβήσιο (γκούσμπερρυ) και το σμέουρο (ράσμπερρυ).<ref name="Η Παραγωγή δενδροκομικών προϊόντων σε παγκόσμιο και εθνικό επίπεδο"/> | ||
{{{top_heading|==}}}Είδη καρποφόρων δένδρων και θάμνων της υποτροπικής ζώνης{{{top_heading|==}}} | {{{top_heading|==}}}Είδη καρποφόρων δένδρων και θάμνων της υποτροπικής ζώνης{{{top_heading|==}}} | ||
Αναθεώρηση της 11:13, 12 Μαΐου 2016
Περιεχόμενα
Εισαγωγή
Στην Ελλάδα καλλιεργούνται συστηματικά σήμερα πάνω από 50 είδη καρποφόρων δένδρων και θάμνων. Τα διάφορα είδη καρποφόρων δένδρων και θάμνων κατατάσσονται σε τρείς ομάδες, σ' αυτά της εύκρατου, της υποτροπικής και της τροπικής ζώνης.[1]
Είδη καρποφόρων δένδρων και θάμνων της ευκράτου ζώνης
Τα είδη της ευκράτου ζώνης είναι ανθεκτικά στις πολύ χαμηλές θερμοκρασίες του χειμώνα και για να καρποφορήσουν ικανοποιητικά έχουν ανάγκη από χειμερινό ψύχος. Τα περισσότερα δε απ' αυτά είναι φυλλοβόλα (ρίχνουν τα φύλλα τους το χειμώνα) και εκτός από τη φράουλα, είναι όλα ξυλώδη πολυετή. Τα είδη αυτά καλλιεργούνται σε περιοχές της εύκρατης ζώνης του βόρειου και νότιου ημισφαίριου. Στην ομάδα αυτή ανήκουν η αμυγδαλιά, η μηλιά, η βερικοκκιά, η κερασιά, η φουντουκιά, η βυσσινιά, η αχλαδιά, η κυδωνιά, η καρυδιά, η καστανιά, το πεκάν, η ροδακινιά, η μηλοροδακινιά, η δαμασκηνιά, η κορομηλιά, η μουσμουλιά η Γερμανική, το βατόμουρο, το μυρτίδιο (μπλούμπερυ, κράνμπερρυ), η φράουλα, το φραγκοστάφυλο, το ριβήσιο (γκούσμπερρυ) και το σμέουρο (ράσμπερρυ).[1]
Είδη καρποφόρων δένδρων και θάμνων της υποτροπικής ζώνης
Είδη καρποφόρων δένδρων και θάμνων της τροπικής ζώνης
Σχετικές σελίδες
Εισαγωγή στη παραγωγή δενδροκομικών προϊόντων σε παγκόσμιο και εθνικό επίπεδο
Είδη καρποφόρων δένδρων και θάμνων της ευκράτου ζώνης
Είδη καρποφόρων δένδρων και θάμνων της υποτροπικής ζώνης
Είδη καρποφόρων δένδρων και θάμνων της τροπικής ζώνης
