Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Προετοιμασία εδάφους και εγκατάσταση ρεβιθιών"
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
[[Image:Σπόροι ρεβυθιού ii.jpg|thumb|px100|Σπόροι ρεβυθιού]] | [[Image:Σπόροι ρεβυθιού ii.jpg|thumb|px100|Σπόροι ρεβυθιού]] | ||
| − | Η σπορά του [[Ρεβίθι |ρεβιθιού]] παλαιότερα γινόταν μόνο την Άνοιξη (από 15 Φεβρουαρίου έως 15 Μαρτίου). Σήμερα με τη δημιουργία νέων μικρόσπερμων [[Ποικιλίες ρεβιθιάς |ποικιλιών]] (ανθεκτικών στις χαμηλές θερμοκρασίες μέχρι -10<sup>o</sup>C) κτηνοτροφικού | + | Η σπορά του [[Ρεβίθι |ρεβιθιού]] παλαιότερα γινόταν μόνο την Άνοιξη (από 15 Φεβρουαρίου έως 15 Μαρτίου). Σήμερα με τη δημιουργία νέων μικρόσπερμων [[Ποικιλίες ρεβιθιάς |ποικιλιών]] (ανθεκτικών στις χαμηλές θερμοκρασίες μέχρι -10<sup>o</sup>C) κτηνοτροφικού ρεβιθιού η σπορά μπορεί να γίνει από το Φθινόπωρο. Οι μεγαλόσπερμες ποικιλίες των ρεβιθιών είναι ακόμα πιο ευαίσθητες και αντέχουν μέχρι τους -2<sup>o</sup>C. Το ρεβύθι θεωρείται ότι αντέχει στο κρύο λιγότερο από τα λοιπά χειμερινά ψυχανθή, ενώ αντίθετα στην ξηρασία φαίνεται να αντέχει περισσότερο. |
| − | Ένα βαθύ όργωμα και δισκοσβάρνισμα είναι αρκετά για να γίνει η εγκατάσταση της [[Καλλιέργεια ρεβιθιάς |καλλιέργειας]] του | + | Ένα βαθύ όργωμα και δισκοσβάρνισμα είναι αρκετά για να γίνει η εγκατάσταση της [[Καλλιέργεια ρεβιθιάς |καλλιέργειας]] του ρεβιθιού. |
Η χρησιμοποιούμενη ποσότητα σπόρου είναι 18-20 κιλά για τις μεγαλόσπερμες ποικιλίες και 14-16 κιλά για τις μικρόσπερμες και μεσόσπερμες ποικιλίες. Σε περιπτώσεις που στο έδαφος δεν υπάρχει ο κατάλληλος πληθυσμός των αζωτοδεσμευτικών βακτηρίων συνιστάται εμβολισμός με αζωτοβακτήρια από το εμπόριο. | Η χρησιμοποιούμενη ποσότητα σπόρου είναι 18-20 κιλά για τις μεγαλόσπερμες ποικιλίες και 14-16 κιλά για τις μικρόσπερμες και μεσόσπερμες ποικιλίες. Σε περιπτώσεις που στο έδαφος δεν υπάρχει ο κατάλληλος πληθυσμός των αζωτοδεσμευτικών βακτηρίων συνιστάται εμβολισμός με αζωτοβακτήρια από το εμπόριο. | ||
Αναθεώρηση της 07:22, 10 Σεπτεμβρίου 2013
Η σπορά του ρεβιθιού παλαιότερα γινόταν μόνο την Άνοιξη (από 15 Φεβρουαρίου έως 15 Μαρτίου). Σήμερα με τη δημιουργία νέων μικρόσπερμων ποικιλιών (ανθεκτικών στις χαμηλές θερμοκρασίες μέχρι -10oC) κτηνοτροφικού ρεβιθιού η σπορά μπορεί να γίνει από το Φθινόπωρο. Οι μεγαλόσπερμες ποικιλίες των ρεβιθιών είναι ακόμα πιο ευαίσθητες και αντέχουν μέχρι τους -2oC. Το ρεβύθι θεωρείται ότι αντέχει στο κρύο λιγότερο από τα λοιπά χειμερινά ψυχανθή, ενώ αντίθετα στην ξηρασία φαίνεται να αντέχει περισσότερο.
Ένα βαθύ όργωμα και δισκοσβάρνισμα είναι αρκετά για να γίνει η εγκατάσταση της καλλιέργειας του ρεβιθιού.
Η χρησιμοποιούμενη ποσότητα σπόρου είναι 18-20 κιλά για τις μεγαλόσπερμες ποικιλίες και 14-16 κιλά για τις μικρόσπερμες και μεσόσπερμες ποικιλίες. Σε περιπτώσεις που στο έδαφος δεν υπάρχει ο κατάλληλος πληθυσμός των αζωτοδεσμευτικών βακτηρίων συνιστάται εμβολισμός με αζωτοβακτήρια από το εμπόριο.
Η σπορά γίνεται με δύο τρόπους:
- Με τις γνωστές σπαρτικές μηχανές σίτου. Είναι η συνηθέστερη σπορά στη χώρα μας. Οι αποστάσεις μεταξύ των γραμμών πρέπει να είναι στα 20-25 εκατοστά και 60-75 εκ. επί των γραμμών.
- Με τις πνευματικές μηχανές με δίσκο. Όταν τα χωράφια έχουν κάποια δυσκολοεξόντωτα ζιζάνια τότε οι αποστάσεις μεταξύ των γραμμών είναι στα 50 εκ., για να γίνουν κάποια σκαλίσματα/φρεζαρίσματα. Το βάθος σποράς είναι στα 2-3 εκατοστά. Για τα ζιζάνια πριν τη σπορά με ενσωμάτωση ή μετασπαρτικά χρησιμοποιείται η δραστική ουσία pendimethalin (στο εμπόριο κυκλοφορεί ως Pendigan ή Stomp). Σε εγκατεστημένη καλλιέργεια εάν έχουμε στενόφυλλα/αγρωστώδη ζιζάνια, τότε μπορούμε να επέμβουμε την άνοιξη, μεταφυτρωτικά με τα γνωστά Quizalofop-p-ethyl (Targa, κ.λπ.).
Κατά τα τέλη Απρίλη με Μάη η καλλιέργεια δέχεται σκάλισμα μία με δύο φορές.
