Χρήστης:K kaponi
Γενικές πληροφορίες για το σουσάμι
Το σουσάμι [1] είναι ένα από τα παλαιότερα ελαιούχα φυτά στον κόσμο. Καλλιεργείται παγκόσμια σε έκταση περίπου 50 εκατομμυριών στρεμμάτων και η παραγωγή του φτάνει το 1,5 εκατομμύριο τόνους. Κύριες χώρες παραγωγής είναι η Ινδία, η Κίνα, οι Η.Π.Α., το Σουδάν, η Τουρκία, το Μεξικό κ.α. (Στη χώρα μας, δεν καλλιεργείται καθόλου σήμερα, αν και παλαιότερα καλλιεργούνταν).
Καλλιεργείται για το σπόρο του, από τον οποίο εξάγεται λάδι, το σουσαμέλαιο, που χρησιμοποιείται για διάφορους σκοπούς, με σπουδαιότερο εκείνο, για να παρασκευαστεί ταχίνι και χαλβάς. Το ταχίνι θεωρείται ότι μειώνει τη χοληστερίνη στο αίμα. Ο πλακούντας (πίτα), που μένει μετά την εκχύλιση και την εξαγωγή του λαδιού, διατίθεται για τη διατροφή των ζώων, γιατί είναι πλούσιος σε πρωτεΐνες (50-53%). Το λάδι χρησιμοποιείται και στη βιομηχανία για την παρασκευή σαπουνιών και χρωμάτων, αλλά και στην αρωματοποιία και τη φαρμακευτική. Τέλος ο σπόρος χρησιμοποιείται στο ψωμί, στα κουλούρια και στα παστέλια.
Η περιεκτικότητα του σπόρου σε λάδι είναι υψηλή (50-56%).
Βιβλιογραφία
- ↑ Φυτά Μεγάλης Καλλιέργειας Τόμος II "Ειδικότητα: Φυτικής Παραγωγής", Αυγουλάς Χρήστος, Ποδηματάς Κων/νος, Παπαστυλιανού Παναγιώτα, Καθηγητών Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών
Βοτανικά χαρακτηριστικά σουσαμιού
Το σουσάμι είναι φυτό δικότυλο, ποώδες, ετήσιο, όρθιας ανάπτυξης, ύψους 0,90-1,50 μέτρων. Έχει φύλλα [1] με μίσχο, λογχοειδή ή παλαμοειδή και άνθη μασχαλιαία, ωχρορόδινα, λευκά ή ωχροκίτρινα. Ο καρπός είναι κάψα, ωοειδής ή επιμήκης, πολύχωρη (2χωρη - 4χωρη), πολύσπερμη. Ο σπόρος είναι μικρός και έχει χρώμα άσπρο, ωχροκίτρινο, κίτρινο ή μαύρο. Φυτρώνει με αύξηση του υποκοτυλίου.
Βιβλιογραφία
- ↑ Φυτά Μεγάλης Καλλιέργειας Τόμος II "Ειδικότητα: Φυτικής Παραγωγής", Αυγουλάς Χρήστος, Ποδηματάς Κων/νος, Παπαστυλιανού Παναγιώτα, Καθηγητών Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών
Εδαφοκλιματικές συνθήκες σουσαμιού
Το σουσάμι είναι φυτό των θερμών περιοχών της γής και απαιτεί μια περίοδο 150 ημερών χωρίς παγετούς, για να ολοκληρώσει με επιτυχία το βιολογικό του κύκλο.
Η θερμοκρασία που απαιτείται για το φύτρωμα είναι τουλάχιστον 15-160C και για μια καλή ανάπτυξη 21-260C. Ανάλογα με την καλλιεργούμενη ποικιλία, η βλαστική περίοδος διαρκεί 60-120 ημέρες. Παρόλο που θεωρείται φυτό ανθεκτικό στην ξηρασία, απαιτεί μέτριες βροχοπτώσεις, για να δώσει ικανοποιητικές αποδόσεις. Ζημιώνεται από τις πολλές βροχές.[1]
Προτιμά εδάφη αμμοπηλώδη έως πηλώδη που συγκρατούν υγρασία. Δεν ευδοκιμεί σε βαριά, συνεκτικά εδάφη.
Βιβλιογραφία
- ↑ Φυτά Μεγάλης Καλλιέργειας Τόμος II "Ειδικότητα: Φυτικής Παραγωγής", Αυγουλάς Χρήστος, Ποδηματάς Κων/νος, Παπαστυλιανού Παναγιώτα, Καθηγητών Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών
