Βοτανικά χαρακτηριστικά φασολιάς θερμοκηπίου

Τα φυτά είναι ποώδη, ετήσια και διακρίνονται σε νάνα ύψους 25-40cm, ημιαναρριχώμενα ύψους 50-120cm και τα αναρριχώμενα με ύψος πάνω από 120cm. Τα αναρριχώμενα, που είναι ο κατ' εξοχήν τύπος που πρέπει να καλλιεργείται στα υψηλά θερμοκήπια, έχουν πολύ λίγες διακλαδώσεις και έχουν την ικανότητα να αναρριχώνται με δεξιόστροφη περιέλιξη πάνω στα υποστηρίγματα. Ο κύριος βλαστός είναι κυλινδρικός ή πολυγωνικός, εύκαμπτος, αρχικά τρυφερός-ποώδης, ενώ αργότερα γίνεται ελαφρά ξυλώδης. Το φυτό σχηματίζει περιορισμένο αριθμό πλάγιων βλαστών. Η ρίζα είναι πασσαλώδης, αρκετά ανεπτυγμένη. Το μεγαλύτερο μέρος του ριζικού συστήματος αναπτύσσεται σε βάθος 30-50cm. Φιλοξενεί το αζωτολόγο βακτήριο Bacterium radicicola. Τα φύλλα είναι τρυφερά, σύνθετα, τρίλοβα με ανοιχτο πράσινο χρώμα. Τα άνθη εμφανίζονται σε μασχαλιαίες ταξιανθίες που φέρουν 6-8 άνθη. Φέρουν κάλυκα πενταμερή, επίσης πενταμερή στεφάνη, 10 στήμονες και απλό ύπερο. Η τρόπιδα είναι ανεστραμμένη. Το χρώμα της στεφάνης ποικίλλει από λευκό έως ρόδινο, ιώδες ή κίτρινο, ανάλογα με την ποικιλία. Το άνοιγμα των άνθεων γίνεται συνήθως νωρίς το πρωί και αργά το απόγευμα. Σχεδόν πάντοτε γίνεται σταυρογονιμοποίηση, εκτός ελάχιστων περιπτώσεων (2%), όπου γίνεται σταυρογονιμοποίηση με τα έντομα όταν το στίγμα είναι εκτεθειμένο, (δηλ. δεν καλύπτεται από τη στεφάνη), κάτι που συμβαίνει κυρίως όταν οι θερμοκρασίες κατά την άνθηση είναι υψηλές. Ο καρπός είναι χέδρωψ ή λοβός, λεπτός επιμήκης συνήθως κυρτός, που φαίνεται ότι αποτελείται από δύο ημίσεα που συνενώνονται με δύο ραφές με ή χωρίς σκληρεγχυματικές ίνες. Ο λοβός είναι πεπλατυσμένος ή κυλινδρικός, διαφόρου μήκους, σαρκώδης, εφόσον είναι άγουρος και χρώματος πράσινου, κίτρινου ή ενδιάμεσου χρώματος, ανάλογα με την ποικιλία. Τα σπέρματα ποικίλλουν σε αριθμό ανά λοβό (4-8), το σχήμα, το χρώμα και το μέγεθος και εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από την ποικιλία.