Σπορά σόγιας
Εποχή σποράς
Η απόδοση της σόγιας μειώνεται σημαντικά με την καθυστέρηση της σποράς και δεν αναπληρώνεται με την αύξηση της πυκνότητας. Για τις κλιματολογικές συνθήκες της χώρας μας, ανάλογα με την περιοχή, η σπορά μπορεί να κλιμακωθεί από τα μέσα Απριλίου έως τα μέσα Μαΐου όταν πρόκειται για κύρια καλλιέργεια. Σαν επίσπορη καλλιέργεια, σπέρνεται αμέσως μετά τη συγκομιδή της κύριας καλλιέργειας, π.χ. τέλος Μαΐου όταν προηγείται χορτοδοτικό φυτό, αρακάς κ.ά. ή τέλος Ιουνίου-αρχές Ιουλίου μετά από χειμερινό σιτηρό. Η σπορά της σόγιας για βόσκηση ή χλωρό χόρτο μπορεί να γίνει αργότερα, σε σχέση με την καλλιέργεια για παραγωγή σπόρου.
Πυκνότητα σποράς
Οι μέγιστες αποδόσεις λαμβάνονται με πυκνότητα 25.000-40.000 φυτά/στρ., ανάλογα με τη γονιμότητα του εδάφους και την καλλιεργητική τεχνική. Για τη χώρα μας ο κατάλληλος πληθυσμός προσδιορίστηκε στα 30.000-35.000 φυτά/στρ. Μεγαλύτερος πληθυσμός προτιμάται στη μηχανοποιημένη καλλιέργεια, γιατί τα φυτά στις μεγάλες πυκνότητες τείνουν να λαμβάνουν μεγαλύτερο ύψος παράγοντας τους κατώτερους λοβούς σε υψηλότερο σημείο από το έδαφος, μειώνοντας έτσι τις απώλειες της μηχανικής συγκομιδής. Οι ποικιλίες που έχουν την τάση να πλαγιάζουν ή να διακλαδίζονται άφθονα, δίνουν μεγαλύτερες αποδόσεις σε αραιότερους πληθυσμούς, ενώ οι ποικιλίες που δεν πλαγιάζουν ή δεν διακλαδίζονται, δίνουν καλύτερες αποδόσεις σε πυκνότερους πληθυσμούς. Περισσότερο σημαντική είναι η επίδραση της πυκνότητας σε περιοχές με μικρή βλαστική περίοδο, στις οποίες βρέθηκε ότι μεγάλος πληθυσμός φυτών εξασφαλίζει γρήγορη κάλυψη των γραμμών σποράς, μέγιστη είσοδο του φωτός στη φυτοστοιβάδα, υψηλή ταχύτητα ανάπτυξης, αυξημένο αριθμό καρποφόρων κόμβων ανά m2 και μεγαλύτερο δυναμικό παραγωγής. Στις μεγάλες όμως πυκνότητες πρέπει να εξασφαλίζεται η επάρκεια νερού και θρεπτικών στοιχείων στο έδαφος. Ο πληθυσμός των φυτών επηρεάζει την ικανότητα της σόγιας να ανταγωνίζεται τα ζιζάνια, ο τρόπος όμως τοποθέτησης των φυτών δύναται να τροποποιήσει αυτή την επίδραση. Η ποσότητα σπόρου που θα χρησιμοποιηθεί εξαρτάται από το μέγεθος, τη βλαστική του ικανότητα και την ακεραιότητά του. Απαιτούνται περίπου 6-8kg σπόρου/στρ. Μεγαλύτερη ποσότητα σπόρου χρησιμοποιείται σε έδαφος υγρό, με κακή προετοιμασία του εδάφους και ύπαρξη εχθρών και ασθενειών. Ο σπόρος της σόγιας χάνει έυκολα τη βλαστική του ικανότητα, γι' αυτό πρέπει να προτιμάται σπόρος ηλικίας μικρότερης του ενός έτους. Το περισπέρμιο των σπόρων της σόγιας σπάζει εύκολα κατά τη συγκομιδή, εάν δεν έχει γίνει σωστή ρύθμιση της μηχανής και αυτό το σπάσιμο μπορεί να μειώσει τη φυτρωτική ικανότητα κάτω από το 50% και τη βιωσιμότητα των νεαρών φυτών στο 20%.
Η σπορά μπορεί να γίνει με τις σπαρτικές μηχανές των ανοιξιάτικων καλλιεργειών μετά από κατάλληλη ρύθμιση. Σπορά ακριβείας γίνεται με τις πνευματικές σπαρτικές μηχανές. Εάν συγχρόνως με τη σπορά γίνεται και η λίπανση, ο σπόρος δεν πρέπει να έρχεται σε άμεση επαφή με το λίπασμα. Το συνιστώμενο βάθος σποράς είναι 3-5cm και γενικά δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 7,5cm. Σε αμμώδη εδάφη ή σε εδάφη που δεν υπάρχει υγρασία στο επιφανειακό στρώμα, ο σπόρος μπορεί να φυτρώσει όταν τοποθετηθεί και σε βάθος 10cm, το φύτρωμα όμως συνήθως δεν είναι ομοιόμορφο.
Περιποιήσεις μετά τη σπορά
Τα νεαρά φυτά της σόγιας, λόγω του επίγειου φυτρώματος, δυσκολεύονται να βγουν από το έδαφος όταν έχει σχηματιστεί κρούστα. Σε τέτοιες περιπτώσεις συνιστάται είτε ελαφρό πότισμα για να μαλακώσει η κρούστα είτε σπάσιμο της κρούστας με ειδικό οδοντωτό εξάρτημα που προσαρμόζεται στον ελκυστήρα. Επίσης αποτελεσματικό είναι το επιφανειακό φρεζάρισμα πριν ακόμα αρχίσει το φύτρωμα.
