Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Λούπινο προϊόν"

Από GAIApedia
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση
 
(3 ενδιάμεσες αναθεωρήσεις από ένα χρήστη δεν εμφανίζονται)
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
[[Image:Λούπινο προϊόν.jpg|thumb|px100|Οι καρποί του λούπινου]]
+
[[Image:Λούπινο προϊόν.jpg|thumb|px100|Λούπινα σε άλμη]]
 
[[Image:Λούπινο προϊόν II.jpg|thumb|px100|Αλεύρι από λούπινο]]
 
[[Image:Λούπινο προϊόν II.jpg|thumb|px100|Αλεύρι από λούπινο]]
  
 
Οι αναφερόμενες στη βιβλιογραφία αποδόσεις σπόρου για το λούπινο κυμαίνονται σε ευρέα όρια, 50 έως 500 kg/στρ. Σ' αυτό συντελεί ο τρόπος καρποφορίας του φυτού, αλλά και τα διάφορα εδαφοκλιματικά περιβάλλοντα όπου [[καλλιέργεια λούπινου |καλλιεργείται]] (άγονα-ξηρά μέχρι γόνιμα εδάφη, με επάρκεια υγρασίας). Σε πείραμα σύγκρισης αποδόσεων στο λευκό λούπινο, βρέθηκε ότι η απόδοση της ποικιλίας συνεχούς ανάπτυξης ήταν υψηλότερη από εκείνη της ποικιλίας περιορισμένης [[αύξηση και ανάπτυξη του φυτού του λούπινου |ανάπτυξης]]. Τα τελευταία χρόνια οι αποδόσεις αυξήθηκαν με τη χρησιμοποίηση βελτιωμένων ποικιλιών. Στη χώρα μας η μέση απόδοση το 1998 ήταν 112kg σπόρου/στρ.
 
Οι αναφερόμενες στη βιβλιογραφία αποδόσεις σπόρου για το λούπινο κυμαίνονται σε ευρέα όρια, 50 έως 500 kg/στρ. Σ' αυτό συντελεί ο τρόπος καρποφορίας του φυτού, αλλά και τα διάφορα εδαφοκλιματικά περιβάλλοντα όπου [[καλλιέργεια λούπινου |καλλιεργείται]] (άγονα-ξηρά μέχρι γόνιμα εδάφη, με επάρκεια υγρασίας). Σε πείραμα σύγκρισης αποδόσεων στο λευκό λούπινο, βρέθηκε ότι η απόδοση της ποικιλίας συνεχούς ανάπτυξης ήταν υψηλότερη από εκείνη της ποικιλίας περιορισμένης [[αύξηση και ανάπτυξη του φυτού του λούπινου |ανάπτυξης]]. Τα τελευταία χρόνια οι αποδόσεις αυξήθηκαν με τη χρησιμοποίηση βελτιωμένων ποικιλιών. Στη χώρα μας η μέση απόδοση το 1998 ήταν 112kg σπόρου/στρ.
  
Οι σπόροι των παλαιών ποικιλιών ("πικρά" λούπινα) περιέχουν πολλούς αντιθρεπτικούς παράγοντες, κυρίως αλκαλοειδή. Τα σπουδαιότερα είναι η λουπανίνη, η υδροξυλουπανίνη και η αγκουστιφολίνη. Οι ουσίες αυτές περιέχονται κυρίως στο σπόρο και λιγότερο στα βλαστικά τμήματα. Απομακρύνονται από τους σπόρους μετά από εμβάπτιση (μούσκεμα) τους σε νερό για μερικές ημέρες. Αυτή η τακτική ακολουθούνταν παλιότερα προκειμένου να χρησιμοποιηθούν οι σπόροι για τη διατροφή του ανθρώπου ή των ζώων. Τα βλαστικά τμήματα αυτών των ποικιλιών, λόγω της πικρής γεύσης, δεν τα έτρωγαν τα ζώα. Τα αλκαλοειδή δημιουργούν διάφορες τοξικότητες. Στον άνθρωπο προκαλούν ναυτία, αναπνευστικές και οπτικές διαταραχές, προοδευτική αδυναμία και κώμα. Στα [[αιγοπρόβατα |πρόβατα]] τα συνπτώματα είναι δύσπνοια, τρέμουλο, αφροί στο στόμα, σπασμοί και κώμα. Οι νεότερες ποικιλίες,  τα «γλυκά» λούπινα, έχουν πολύ μικρή περιεκτικότητα αλκαλοειδών και οι αναφερόμενες περιπτώσεις λουπίνωσης είναι ελάχιστες, οπότε τα «γλυκά» λούπινα μπορούν να χρησιμοποιηθούν, σε περιορισμένες φυσικά ποσότητες, στη διατροφή του ανθρώπου και των ζώων, χωρίς κινδύνους.
+
Οι σπόροι των παλαιών ποικιλιών ("πικρά" λούπινα) περιέχουν πολλούς αντιθρεπτικούς παράγοντες, κυρίως αλκαλοειδή. Τα σπουδαιότερα είναι η λουπανίνη, η υδροξυλουπανίνη και η αγκουστιφολίνη. Οι ουσίες αυτές περιέχονται κυρίως στο σπόρο και λιγότερο στα βλαστικά τμήματα. Απομακρύνονται από τους σπόρους μετά από εμβάπτιση (μούσκεμα) τους σε νερό για μερικές ημέρες. Αυτή η τακτική ακολουθούνταν παλιότερα προκειμένου να χρησιμοποιηθούν οι σπόροι για τη διατροφή του ανθρώπου ή των ζώων. Τα βλαστικά τμήματα αυτών των ποικιλιών, λόγω της πικρής γεύσης, δεν τα έτρωγαν τα ζώα. Τα αλκαλοειδή δημιουργούν διάφορες τοξικότητες. Στον άνθρωπο προκαλούν ναυτία, αναπνευστικές και οπτικές διαταραχές, προοδευτική αδυναμία και κώμα. Στα [[αιγοπρόβατα |πρόβατα]] τα συμπτώματα είναι δύσπνοια, τρέμουλο, αφροί στο στόμα, σπασμοί και κώμα. Οι νεότερες ποικιλίες,  τα «γλυκά» λούπινα, έχουν πολύ μικρή περιεκτικότητα αλκαλοειδών και οι αναφερόμενες περιπτώσεις λουπίνωσης είναι ελάχιστες, οπότε τα «γλυκά» λούπινα μπορούν να χρησιμοποιηθούν, σε περιορισμένες φυσικά ποσότητες, στη διατροφή του ανθρώπου και των ζώων, χωρίς κινδύνους.
  
 
Στη διατροφή του ανθρώπου το λούπινο <ref name="Σιτηρά και ψυχανθή"/> χρησιμοποιείται:
 
Στη διατροφή του ανθρώπου το λούπινο <ref name="Σιτηρά και ψυχανθή"/> χρησιμοποιείται:
Γραμμή 11: Γραμμή 11:
 
*για παρασκευή γάλακτος κ.ά. χρήσεις.
 
*για παρασκευή γάλακτος κ.ά. χρήσεις.
  
Η υψηλή περιεκτικότητα σε πρωτείνη και ενέργεια (ενδεικτικές τιμές δίνονται στον πίνακα παρακάτω), καθώς και η χαμηλή περιεκτικότητα σε άμυλο καθιστά τα λούπινα αξιόλογη [[ζωοτροφές |ζωοτροφή]] για πολλά είδη μονογαστρικών ([[χοίροι]], [[όρνιθες |πουλερικά]], [[Υδατοκαλλιέργεια |εκτροφή]] [[ιχθυηρά |ψαριών]]) και μηρυκαστικών (πρόβατα, [[βοοειδή |αγελάδες]]) ζώων. Οι σπόροι προστίθενται στα σιτηρέσια σε ορισμένες ποσότητες, ανάλογα με το είδος του ζώου, αντικαθιστώντας άλλες πρωτεϊνούχες τροφές, όπως η [[σόγια προϊόν |σόγια]]. Η υψηλή περιεκτικότητα των σπόρων σε ινώδεις ουσίες, οφείλεται στο χονδρό περισπέρμιο το οποίο στο L. luteus αποτελεί το 30% του βάρους του σπόρου, στο L. angustifolius το 25%, στο L. albus το 15% και στο L. mutabilis το 12%. Για τη μείωση των ινωδών ουσιών και συνεπώς αύξηση της πεπτικότητας, πριν τη χορήγηση των σπόρων στα ζώα, γίνεται απομάκρυνση μέρους ή ολόκληρου του περισπερμίου σε ειδικούς μύλους.
+
{{{top_heading|==}}}[[Θρεπτική αξία λούπινου]]{{{top_heading|==}}}
 
+
{{:Θρεπτική αξία λούπινου|top_heading={{{top_heading|==}}}=}}  
[[Image:Λούπινο προϊόν III.jpg|thumb|px100|Αλεύρι από λούπινο]]
+
 
+
{| class="wikitable" style="text-align: center;"
+
|+<font size="+1">Χημική σύσταση σπόρων και βλαστικών τμημάτων των κυριότερων καλλιεργούμενων ειδών λούπινου</font>
+
|-
+
! scope="col" colspan="1" |<font size="+1">Συστατικά</font>
+
! scope="col" colspan="1" |<font size="+1">Σπόρος (Κοτυληδόνες) L.albus %της ξηράς ουσίας</font>
+
! scope="col" colspan="1" |<font size="+1">Σπόρος (Κοτυληδόνες) L.angustifolius %της ξηράς ουσίας</font>
+
! scope="col" colspan="1" |<font size="+1">Σπόρος (Κοτυληδόνες) L. luteus %της ξηράς ουσίας</font>
+
! scope="col" colspan="1" |<font size="+1">Σπόρος (Κοτυληδόνες) L.mutabilis %της ξηράς ουσίας</font>
+
! scope="col" colspan="1" |<font size="+1">Βλαστικά τμήματα</font>
+
|-
+
|Ξηρά ουσία
+
|91,40
+
|91,60
+
|90,60
+
|93,80
+
|11,70
+
|-
+
|Ολικές αζωτούχες ουσίες
+
|36,10
+
|32,20
+
|41,40
+
|44,70
+
|26,60
+
|-
+
|Λιπαρές ουσίες
+
|9,10
+
|5,80
+
|5,70
+
|14,10
+
|2,60
+
|-
+
|Ολικά ινώδη συστατικά
+
|10,30
+
|14,90
+
|12,70
+
|7,10
+
|19,10
+
|-
+
|Τέφρα
+
|3,29
+
|2,78
+
|3,70
+
|3,00
+
|13,90
+
|-
+
|Ασβέστιο
+
|0,20
+
|0,22
+
|0,21
+
|0,18
+
|1,28
+
|-
+
|Φωσφόρος
+
|0,36
+
|0,30
+
|0,61
+
|0,88
+
|0,25
+
|-
+
|}
+
  
 
==Σχετικές σελίδες==
 
==Σχετικές σελίδες==
Γραμμή 88: Γραμμή 26:
 
*[[Βοοειδή]]
 
*[[Βοοειδή]]
 
*[[Σόγια προϊόν]]
 
*[[Σόγια προϊόν]]
 +
*[[Θρεπτική αξία λούπινου]]
  
 
==Βιβλιογραφία==
 
==Βιβλιογραφία==

Τελευταία αναθεώρηση της 09:09, 23 Οκτωβρίου 2013

Λούπινα σε άλμη
Αλεύρι από λούπινο

Οι αναφερόμενες στη βιβλιογραφία αποδόσεις σπόρου για το λούπινο κυμαίνονται σε ευρέα όρια, 50 έως 500 kg/στρ. Σ' αυτό συντελεί ο τρόπος καρποφορίας του φυτού, αλλά και τα διάφορα εδαφοκλιματικά περιβάλλοντα όπου καλλιεργείται (άγονα-ξηρά μέχρι γόνιμα εδάφη, με επάρκεια υγρασίας). Σε πείραμα σύγκρισης αποδόσεων στο λευκό λούπινο, βρέθηκε ότι η απόδοση της ποικιλίας συνεχούς ανάπτυξης ήταν υψηλότερη από εκείνη της ποικιλίας περιορισμένης ανάπτυξης. Τα τελευταία χρόνια οι αποδόσεις αυξήθηκαν με τη χρησιμοποίηση βελτιωμένων ποικιλιών. Στη χώρα μας η μέση απόδοση το 1998 ήταν 112kg σπόρου/στρ.

Οι σπόροι των παλαιών ποικιλιών ("πικρά" λούπινα) περιέχουν πολλούς αντιθρεπτικούς παράγοντες, κυρίως αλκαλοειδή. Τα σπουδαιότερα είναι η λουπανίνη, η υδροξυλουπανίνη και η αγκουστιφολίνη. Οι ουσίες αυτές περιέχονται κυρίως στο σπόρο και λιγότερο στα βλαστικά τμήματα. Απομακρύνονται από τους σπόρους μετά από εμβάπτιση (μούσκεμα) τους σε νερό για μερικές ημέρες. Αυτή η τακτική ακολουθούνταν παλιότερα προκειμένου να χρησιμοποιηθούν οι σπόροι για τη διατροφή του ανθρώπου ή των ζώων. Τα βλαστικά τμήματα αυτών των ποικιλιών, λόγω της πικρής γεύσης, δεν τα έτρωγαν τα ζώα. Τα αλκαλοειδή δημιουργούν διάφορες τοξικότητες. Στον άνθρωπο προκαλούν ναυτία, αναπνευστικές και οπτικές διαταραχές, προοδευτική αδυναμία και κώμα. Στα πρόβατα τα συμπτώματα είναι δύσπνοια, τρέμουλο, αφροί στο στόμα, σπασμοί και κώμα. Οι νεότερες ποικιλίες, τα «γλυκά» λούπινα, έχουν πολύ μικρή περιεκτικότητα αλκαλοειδών και οι αναφερόμενες περιπτώσεις λουπίνωσης είναι ελάχιστες, οπότε τα «γλυκά» λούπινα μπορούν να χρησιμοποιηθούν, σε περιορισμένες φυσικά ποσότητες, στη διατροφή του ανθρώπου και των ζώων, χωρίς κινδύνους.

Στη διατροφή του ανθρώπου το λούπινο [1] χρησιμοποιείται:

  • ως όσπριο,
  • το αλεύρι των κοτυληδόνων, σε ανάμειξη με άλλα άλευρα, για την παρασκευή ψωμιού, ζυμαρικών και άλλων προϊόντων,
  • για παρασκευή γάλακτος κ.ά. χρήσεις.

Θρεπτική αξία λούπινου

Η υψηλή περιεκτικότητα του λούπινου σε πρωτείνη και ενέργεια (ενδεικτικές τιμές δίνονται στον πίνακα παρακάτω), καθώς και η χαμηλή περιεκτικότητα σε άμυλο καθιστά τα λούπινα αξιόλογη ζωοτροφή για πολλά είδη μονογαστρικών (χοίροι, πουλερικά, εκτροφή ψαριών) και μηρυκαστικών (πρόβατα, αγελάδες) ζώων. Οι σπόροι προστίθενται στα σιτηρέσια σε ορισμένες ποσότητες, ανάλογα με το είδος του ζώου, αντικαθιστώντας άλλες πρωτεϊνούχες τροφές, όπως η σόγια. Η υψηλή περιεκτικότητα των σπόρων σε ινώδεις ουσίες, οφείλεται στο χονδρό περισπέρμιο το οποίο στο L. luteus αποτελεί το 30% του βάρους του σπόρου, στο L. angustifolius το 25%, στο L. albus το 15% και στο L. mutabilis το 12%. Για τη μείωση των ινωδών ουσιών και συνεπώς αύξηση της πεπτικότητας, πριν τη χορήγηση των σπόρων στα ζώα, γίνεται απομάκρυνση μέρους ή ολόκληρου του περισπερμίου σε ειδικούς μύλους.

Σούπα από λούπινο
Χημική σύσταση σπόρων και βλαστικών τμημάτων των κυριότερων καλλιεργούμενων ειδών λούπινου
Συστατικά Σπόρος (Κοτυληδόνες) L.albus %της ξηράς ουσίας Σπόρος (Κοτυληδόνες) L.angustifolius %της ξηράς ουσίας Σπόρος (Κοτυληδόνες) L. luteus %της ξηράς ουσίας Σπόρος (Κοτυληδόνες) L.mutabilis %της ξηράς ουσίας Βλαστικά τμήματα
Ξηρά ουσία 91,40 91,60 90,60 93,80 11,70
Ολικές αζωτούχες ουσίες 36,10 32,20 41,40 44,70 26,60
Λιπαρές ουσίες 9,10 5,80 5,70 14,10 2,60
Ολικά ινώδη συστατικά 10,30 14,90 12,70 7,10 19,10
Τέφρα 3,29 2,78 3,70 3,00 13,90
Ασβέστιο 0,20 0,22 0,21 0,18 1,28
Φωσφόρος 0,36 0,30 0,61 0,88 0,25





Σχετικές σελίδες

Βιβλιογραφία

  1. "Ειδική γεωργία, Σιτηρά και ψυχανθή", Δέσποινα Παπακώστα-Τασοπούλου, Καθηγήτρια Γεωπονικής Σχολής Α.Π.Θ.