Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Θερμοκρασία"
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
| − | Αν και ο χρόνος ωρίμασης είναι κληρονομικός παράγοντας, η περίοδος από την πλήρη [[Ανθοφορία|ανθοφορία]] μέχρι τη συγκομιδή για μια δεδομένη ποικιλία, είναι μικρότερη σε θερμότερες απ' ότι σε ψυχρότερες δεδροκομικές περιοχές. Η εσώκλειση κλάδων [[Βερυκοκκιά|βερικοκκιάς]] και η θέρμανση αυτών κατά τη νύχτα μ' ένα μικρό λαμπτήρα φωτός πρωϊμίζει την ωρίμαση αρκετές ημέρες, αλλά οι θερμαινόμενοι αυτοί κλάδοι απέτυχαν να σχηματίσουν [[Σχηματισμός Ανθοφόρων Οφθαλμών|ανθοφόρους οφθαλμούς]] την επόμενη βλαστική περίοδο. | + | Αν και ο χρόνος ωρίμασης είναι κληρονομικός παράγοντας, η περίοδος από την πλήρη [[Ανθοφορία|ανθοφορία]] μέχρι τη συγκομιδή για μια δεδομένη ποικιλία, είναι μικρότερη σε θερμότερες απ' ότι σε ψυχρότερες δεδροκομικές περιοχές. Η εσώκλειση κλάδων [[Βερυκοκκιά|βερικοκκιάς]] και η θέρμανση αυτών κατά τη νύχτα μ' ένα μικρό λαμπτήρα φωτός πρωϊμίζει την ωρίμαση αρκετές ημέρες, αλλά οι θερμαινόμενοι αυτοί κλάδοι απέτυχαν να σχηματίσουν [[Σχηματισμός Ανθοφόρων Οφθαλμών|ανθοφόρους οφθαλμούς]] την επόμενη βλαστική περίοδο. Η μέθοδος των μονάδων θερμότητας ως ενιαία μέτρηση μεταξύ θερμοκρασίας και χρόνου, εκπεφραζόμενη σε βαθμο-ημέρες ή βαθμο-ώρες καθιερώθηκε μεταγενέστερα. Οι μονάδες θερμότητας μεταξύ εκπτύξεως των [[Οφθαλμοί|οφθαλμών]] και συλλογής των καρπών καθορίστηκαν: |
| − | + | <u>Δι' υπολογισμού της μέσης ημερήσιας θερμοκρασίας (οι μέγιστες και οι ελάχιστες θερμοκρασίες διαιρούμενες δια δυο) από την οποία η κρίσιμη θερμοκρασία αφαιρείται για να βρούμε τις βαθμο-ημέρες.</u> | |
| − | + | ||
| − | + | <u>Δι' ενοποιήσεως καθημερινά του αριθμού των ωρών πάνω από μια κρίσιμη θερμοκρασία απ' ένα καταγραφικό θερμομετρικό διάγραμμα, για να βρούμε τις βαθμο-ώρες.</u> | |
| − | Ως κρίσιμη θερμοκρασία για τα [[Πυρηνόκαρπα|πυρηνόκαρπα]] και τα [[Μηλοειδή|μηλοειδή]] λαμβάνεται η θερμοκρασία των 7<sup>0</sup>C και για την [[Αμπέλι|άμπελο]], η θερμοκρασία των 10<sup>0</sup>C. Χρησιμοποιούντες την πρώτη μέθοδο, ο Winkler | + | Ως κρίσιμη θερμοκρασία για τα [[Πυρηνόκαρπα|πυρηνόκαρπα]] και τα [[Μηλοειδή|μηλοειδή]] λαμβάνεται η θερμοκρασία των 7<sup>0</sup>C και για την [[Αμπέλι|άμπελο]], η θερμοκρασία των 10<sup>0</sup>C. Χρησιμοποιούντες την πρώτη μέθοδο, ο Winkler ότι η [[Ποικιλίες αμπέλου|ποικιλία]] Thompson Seedless της αμπλέλου 2025 έως 2081 βαθμο-ώρες για ν' αποκτήσουν οι ράγες τ' αναγκαία οργανοληπτικά συστατικά. Παρόμοιες συσχετίσεις αναπτύχθηκαν και για τη βερικοκκιά και την [[Ποικιλία αχλαδιάς Bartlett S.Boyey|αχλαδιά Bartlett]]. Επομένως, η συντόμευση της βλαστικής περιόδου και οι σχετικά δροσερές καλοκαιρινές θερμοκρασίες στα βόρεια γεωγραφικά πλάτη περιορίζουν την καλλιέργεια οψίμου ωριμάσεως ποικιλιών, όπως είναι η [[Ποικιλία μηλιάς Granny Smith|Granny Smith]], η οποία χρειάζεται πολλές μονάδες θερμότητας για να ωριμάσει. Αν και χρειάζονται υψηλές θερμοκρασίες για την ωρίμαση των [[Καρποί|καρπών]] των καρποφόρων [[Δενδρώδεις καλλιέργειες|δένδρων]] της ευκράτου ζώνης, οι υπερβολικά υψηλές θερμοκρασίες είναι καταστροφικές για την αύξηση και ανάπτυξη των καρπών. |
| − | + | Τα περισσότερα είδη εμφανίζουν κάποια φυσιολογική ανωμαλία, όταν οι καρποί είναι εκτεθειμένοι σε υψηλές θερμοκρασίες κατά τη διάρκεια της διαδικασίας ωρίμασης. Το πλευρικό σχίσιμο των [[Δαμάσκηνο|δαμασκήνων]], το μαύρισμα των [[Ροδάκινο|ροδακίνων]], η υάλωση των [[Μήλο|μήλων]] και το κάψιμο του πυρήνα των [[Βερύκοκκο|βερικόκκων]] αποτελούν παραδείγματα στρές θερμότητας. Όταν οι ευαίσθητες στη θερμότητα ποικιλίες αμπέλου εκτεθούν στους 40<sup>0</sup>C επί 4 ημέρες, η περιεκτικότητα των ραγών σε [[Γιββερελλίνες|γιββερελλίνη]] μειώνεται. Οι ράγες χάνουν την ικανότητα τους να συσσωρεύσουν διαλυτά στερεά και ο ρυθμός αύξησης τους επιβραδύνεται. Παραταύτα λαμβάνει χώρα η σύνθεση των ανθοκυανών κι έτσι μέρος της διαδικασίας ωρίμασης συνεχίζεται. Οι ράγες αυτές δεν αποκτούν την καλύτερη ποιότητα τους για την παρασκευή [[Κρασί|κρασιού]] ή για επιτραπέζια κατανάλωση. Αν μολαταύτα, οι βότρεις ψεκαστούν μ' ένα μίγμα γιββερελλικού οξέος και βενζυλαδενίνης, πριν την εμφάνιση ή κατά τη διάρκεια του στρές, οι ράγες επανακτούν την ικανότητα τους να συσσωρεύσουν σάκχαρα και να ξαναρχίσουν την αύξηση τους. | |
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | Τα περισσότερα είδη εμφανίζουν κάποια φυσιολογική ανωμαλία, όταν οι καρποί είναι εκτεθειμένοι σε υψηλές θερμοκρασίες κατά τη διάρκεια της διαδικασίας ωρίμασης. Το πλευρικό σχίσιμο των [[Δαμάσκηνο|δαμασκήνων]], το μαύρισμα των [[Ροδάκινο|ροδακίνων]], η υάλωση των [[Μήλο|μήλων]] και το κάψιμο του πυρήνα των [[Βερύκοκκο|βερικόκκων]] αποτελούν παραδείγματα στρές θερμότητας. | + | |
| − | + | ||
| − | Όταν οι ευαίσθητες στη θερμότητα ποικιλίες αμπέλου εκτεθούν στους 40<sup>0</sup>C επί 4 ημέρες, η περιεκτικότητα των ραγών σε [[Γιββερελλίνες|γιββερελλίνη]] μειώνεται. Οι ράγες χάνουν την ικανότητα τους να συσσωρεύσουν διαλυτά στερεά και ο ρυθμός αύξησης τους επιβραδύνεται. Παραταύτα λαμβάνει χώρα η σύνθεση των ανθοκυανών κι έτσι μέρος της διαδικασίας ωρίμασης συνεχίζεται. | + | |
| − | + | ||
| − | Οι ράγες αυτές δεν αποκτούν την καλύτερη ποιότητα τους για την παρασκευή [[Κρασί|κρασιού]] ή για επιτραπέζια κατανάλωση. Αν μολαταύτα, οι βότρεις ψεκαστούν μ' ένα μίγμα γιββερελλικού οξέος και βενζυλαδενίνης, πριν την εμφάνιση ή κατά τη διάρκεια του στρές, οι ράγες επανακτούν την ικανότητα τους να συσσωρεύσουν σάκχαρα και να ξαναρχίσουν την αύξηση τους. | + | |
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| − | + | ||
| + | Το στρές θερμότητας φαινομενικά ανατρέπει την ορμονική ισορροπία και μειώνει την ικανότητα διακίνησης διαλυτών ουσιών και την αυξητική δυναμικότητα των κυττάρων. Η εμφανής ανικανότητα των κυττάρων να συσσωρεύσουν σάκχαρα μπορεί να προέλθει από ταχεία αύξηση της αναπνοής, και το σταμάτημα εισαγωγής φωτοσυνθετικών υλικών. Ταυτόχρονα με την παρεμπόδιση ανάπτυξης της ράγας, το στρές θερμότητας επί τετραήμερο προκαλεί χλώρωση, μάρανση των [[Φύλλα|φύλλων]] και αναστολή της διαπνοής. Το κλείσιμο των στοματίων σε μαραμένα φύλλα αμπέλου αποδίδεται στην τεσσαρακονταπλάσια αύξηση της περιεκτικότητας του αμπσισικού οξέος μέσα σε λίγα λεπτά. Αντίστροφα, μια ψυχρή περίοδος κατά τη διάρκεια της βλαστικής περιόδου μειώνει τη συντήρηση και τη ζωή στο ράφι της ποικιλίας Bartlett της αχλαδιάς. Οι καρποί αυτοί εκτιθέμενοι σε μέτριες θερμοκρασίες επί 30 η περισσότερες ημέρες, πριν τη [[Συγκομιδή στα αχλάδια|συγκομιδή]], αναπτύσσουν ρόζ κάλυκες και ωριμάζουν γρήγορα μετά απ' αυτή.<ref name="Περιβαλλοντικοί παράγοντες-Θερμοκρασία"/> | ||
==Βιβλιογραφία== | ==Βιβλιογραφία== | ||
Αναθεώρηση της 13:27, 30 Σεπτεμβρίου 2016
Αν και ο χρόνος ωρίμασης είναι κληρονομικός παράγοντας, η περίοδος από την πλήρη ανθοφορία μέχρι τη συγκομιδή για μια δεδομένη ποικιλία, είναι μικρότερη σε θερμότερες απ' ότι σε ψυχρότερες δεδροκομικές περιοχές. Η εσώκλειση κλάδων βερικοκκιάς και η θέρμανση αυτών κατά τη νύχτα μ' ένα μικρό λαμπτήρα φωτός πρωϊμίζει την ωρίμαση αρκετές ημέρες, αλλά οι θερμαινόμενοι αυτοί κλάδοι απέτυχαν να σχηματίσουν ανθοφόρους οφθαλμούς την επόμενη βλαστική περίοδο. Η μέθοδος των μονάδων θερμότητας ως ενιαία μέτρηση μεταξύ θερμοκρασίας και χρόνου, εκπεφραζόμενη σε βαθμο-ημέρες ή βαθμο-ώρες καθιερώθηκε μεταγενέστερα. Οι μονάδες θερμότητας μεταξύ εκπτύξεως των οφθαλμών και συλλογής των καρπών καθορίστηκαν:
Δι' υπολογισμού της μέσης ημερήσιας θερμοκρασίας (οι μέγιστες και οι ελάχιστες θερμοκρασίες διαιρούμενες δια δυο) από την οποία η κρίσιμη θερμοκρασία αφαιρείται για να βρούμε τις βαθμο-ημέρες.
Δι' ενοποιήσεως καθημερινά του αριθμού των ωρών πάνω από μια κρίσιμη θερμοκρασία απ' ένα καταγραφικό θερμομετρικό διάγραμμα, για να βρούμε τις βαθμο-ώρες.
Ως κρίσιμη θερμοκρασία για τα πυρηνόκαρπα και τα μηλοειδή λαμβάνεται η θερμοκρασία των 70C και για την άμπελο, η θερμοκρασία των 100C. Χρησιμοποιούντες την πρώτη μέθοδο, ο Winkler ότι η ποικιλία Thompson Seedless της αμπλέλου 2025 έως 2081 βαθμο-ώρες για ν' αποκτήσουν οι ράγες τ' αναγκαία οργανοληπτικά συστατικά. Παρόμοιες συσχετίσεις αναπτύχθηκαν και για τη βερικοκκιά και την αχλαδιά Bartlett. Επομένως, η συντόμευση της βλαστικής περιόδου και οι σχετικά δροσερές καλοκαιρινές θερμοκρασίες στα βόρεια γεωγραφικά πλάτη περιορίζουν την καλλιέργεια οψίμου ωριμάσεως ποικιλιών, όπως είναι η Granny Smith, η οποία χρειάζεται πολλές μονάδες θερμότητας για να ωριμάσει. Αν και χρειάζονται υψηλές θερμοκρασίες για την ωρίμαση των καρπών των καρποφόρων δένδρων της ευκράτου ζώνης, οι υπερβολικά υψηλές θερμοκρασίες είναι καταστροφικές για την αύξηση και ανάπτυξη των καρπών.
Τα περισσότερα είδη εμφανίζουν κάποια φυσιολογική ανωμαλία, όταν οι καρποί είναι εκτεθειμένοι σε υψηλές θερμοκρασίες κατά τη διάρκεια της διαδικασίας ωρίμασης. Το πλευρικό σχίσιμο των δαμασκήνων, το μαύρισμα των ροδακίνων, η υάλωση των μήλων και το κάψιμο του πυρήνα των βερικόκκων αποτελούν παραδείγματα στρές θερμότητας. Όταν οι ευαίσθητες στη θερμότητα ποικιλίες αμπέλου εκτεθούν στους 400C επί 4 ημέρες, η περιεκτικότητα των ραγών σε γιββερελλίνη μειώνεται. Οι ράγες χάνουν την ικανότητα τους να συσσωρεύσουν διαλυτά στερεά και ο ρυθμός αύξησης τους επιβραδύνεται. Παραταύτα λαμβάνει χώρα η σύνθεση των ανθοκυανών κι έτσι μέρος της διαδικασίας ωρίμασης συνεχίζεται. Οι ράγες αυτές δεν αποκτούν την καλύτερη ποιότητα τους για την παρασκευή κρασιού ή για επιτραπέζια κατανάλωση. Αν μολαταύτα, οι βότρεις ψεκαστούν μ' ένα μίγμα γιββερελλικού οξέος και βενζυλαδενίνης, πριν την εμφάνιση ή κατά τη διάρκεια του στρές, οι ράγες επανακτούν την ικανότητα τους να συσσωρεύσουν σάκχαρα και να ξαναρχίσουν την αύξηση τους.
Το στρές θερμότητας φαινομενικά ανατρέπει την ορμονική ισορροπία και μειώνει την ικανότητα διακίνησης διαλυτών ουσιών και την αυξητική δυναμικότητα των κυττάρων. Η εμφανής ανικανότητα των κυττάρων να συσσωρεύσουν σάκχαρα μπορεί να προέλθει από ταχεία αύξηση της αναπνοής, και το σταμάτημα εισαγωγής φωτοσυνθετικών υλικών. Ταυτόχρονα με την παρεμπόδιση ανάπτυξης της ράγας, το στρές θερμότητας επί τετραήμερο προκαλεί χλώρωση, μάρανση των φύλλων και αναστολή της διαπνοής. Το κλείσιμο των στοματίων σε μαραμένα φύλλα αμπέλου αποδίδεται στην τεσσαρακονταπλάσια αύξηση της περιεκτικότητας του αμπσισικού οξέος μέσα σε λίγα λεπτά. Αντίστροφα, μια ψυχρή περίοδος κατά τη διάρκεια της βλαστικής περιόδου μειώνει τη συντήρηση και τη ζωή στο ράφι της ποικιλίας Bartlett της αχλαδιάς. Οι καρποί αυτοί εκτιθέμενοι σε μέτριες θερμοκρασίες επί 30 η περισσότερες ημέρες, πριν τη συγκομιδή, αναπτύσσουν ρόζ κάλυκες και ωριμάζουν γρήγορα μετά απ' αυτή.[1]
Βιβλιογραφία
- ↑ Γενική Δενδροκομία, του Καθηγητή Δενδροκομίας Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Κωνσταντίνου Α. Ποντίκη, 1997
