Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Εδαφικές συνθήκες ελαιοκράμβης"
| (Μία ενδιάμεση αναθεώρηση από ένα χρήστη δεν εμφανίζεται) | |||
| Γραμμή 4: | Γραμμή 4: | ||
παραγωγικότητα της καλλιέργειας, είναι η διαθεσιμότητα του [[Άρδευση ελαιοκράμβης|νερού]] κατά την διάρκεια της άνοιξης. | παραγωγικότητα της καλλιέργειας, είναι η διαθεσιμότητα του [[Άρδευση ελαιοκράμβης|νερού]] κατά την διάρκεια της άνοιξης. | ||
| − | Όσον αφορά τις απαιτήσεις σε εδαφικό pH, υπάρχουν [[Ποικιλίες ελαιοκράμβης|ποικιλίες]] που ευδοκιμούν σε εδάφη με pH από 5,5-8. H ελαιοκράμβη όμως προτιμά τα όξινα παρά τα αλκαλικά εδάφη, με ιδανικό εύρος ανάπτυξης 6-7,5. | + | Όσον αφορά τις απαιτήσεις σε εδαφικό pH, υπάρχουν [[Ποικιλίες ελαιοκράμβης|ποικιλίες]] που ευδοκιμούν σε εδάφη με pH από 5,5-8. H ελαιοκράμβη όμως προτιμά τα όξινα παρά τα αλκαλικά εδάφη, με ιδανικό εύρος ανάπτυξης 6-7,5.<ref name="Καλλιέργεια ελαιοκράμβης2"/> |
| − | [[σχετίζεται με:: | + | ==Βιβλιογραφία== |
| + | <references> | ||
| + | <ref name="Καλλιέργεια ελαιοκράμβης2"> Καλλιέργεια ελαιοκράμβης - Η συμβολή της στην επίλυση του ενεργειακού και περιβαλλοντικού προβλήματος, πτυχιακή μελέτη της φοιτήτριας Μαντζιάρη Κωνσταντίνας, Ηράκλειο 2009.</ref> | ||
| + | </references> | ||
| + | |||
| + | [[σχετίζεται με::Ελαιοκράμβη φυτό| ]] | ||
[[πόσο αφορά σε γεωπόνο::20| ]] | [[πόσο αφορά σε γεωπόνο::20| ]] | ||
[[πόσο αφορά σε γεωργό::30| ]] | [[πόσο αφορά σε γεωργό::30| ]] | ||
| Γραμμή 14: | Γραμμή 19: | ||
[[ευδοκιμεί σε έδαφος ελάχιστης τιμής pH::5.5| ]] | [[ευδοκιμεί σε έδαφος ελάχιστης τιμής pH::5.5| ]] | ||
[[ευδοκιμεί σε έδαφος μέγιστης τιμής pH::8| ]] | [[ευδοκιμεί σε έδαφος μέγιστης τιμής pH::8| ]] | ||
| + | [[κατάσταση δημοσίευσης::10| ]] | ||
Τελευταία αναθεώρηση της 13:50, 30 Ιουνίου 2015
Η ελαιοκράμβη ευδοκιμεί σε πολλούς τύπους εδαφών, από ελαφρώς βαριά αργιλώδη μέχρι ελαφρώς αμμώδη, αλλά προτιμά τα βαθιά, γόνιμα, πλούσια σε οργανική ουσία και με καλή αποστραγγιστική ικανότητα. Γενικά, κάθε έδαφος που είναι κατάλληλο για την καλλιέργεια σιτηρών και τεύτλων, είναι κατάλληλο και για την καλλιέργεια της ελαιοκράμβης. Εδάφη που είναι πολύ ελαφριά ή πετρώδη, όπως και τα πολύ βαριά ή αυτά που είναι επίπεδα και συγκρατούν το νερό, δεν ενδείκνυνται για την καλλιέργεια. Αναπτύσσεται και αποδίδει καλά σε βαθιά, μέσης σύστασης εδάφη, όπως αμμοαργιλώδη ή πηλοαμμώδη, που διαθέτουν ικανοποιητική υγρασία και στραγγίζουν καλά.
Τα εδάφη που σχηματίζουν κρούστα έπειτα από βροχή, θεωρούνται ακατάλληλα, καθώς ο μικρός σπόρος δεν μπορεί να την διαπεράσει κατά το φύτρωμα. Ακόμη, πολύ επιζήμια για το φύτρωμα και την ανάπτυξη του φυτού είναι η κατάκλιση των εδαφών και τα πλημμυρικά φαινόμενα. Επισημαίνεται ότι, όταν η καλλιέργεια είναι εγκατεστημένη σε πλούσια υγρά εδάφη, πολύ κρίσιμο παράγοντα διαχείρισης αποτελεί η ποσότητα της αζωτούχας λίπανσης και η πυκνότητα της φυτείας. Αν είναι ενισχυμένα και τα δύο, τότε υπάρχει ο κίνδυνος πλαγιάσματος των φυτών μετά την ανθοφορία. Ενώ όταν καλλιεργείται σε φτωχά ξηρικά εδάφη κρισιμότερος παράγοντας για την παραγωγικότητα της καλλιέργειας, είναι η διαθεσιμότητα του νερού κατά την διάρκεια της άνοιξης.
Όσον αφορά τις απαιτήσεις σε εδαφικό pH, υπάρχουν ποικιλίες που ευδοκιμούν σε εδάφη με pH από 5,5-8. H ελαιοκράμβη όμως προτιμά τα όξινα παρά τα αλκαλικά εδάφη, με ιδανικό εύρος ανάπτυξης 6-7,5.[1]
Βιβλιογραφία
- ↑ Καλλιέργεια ελαιοκράμβης - Η συμβολή της στην επίλυση του ενεργειακού και περιβαλλοντικού προβλήματος, πτυχιακή μελέτη της φοιτήτριας Μαντζιάρη Κωνσταντίνας, Ηράκλειο 2009.
