Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Καλλιέργεια αραχίδας"

Από GAIApedia
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση
Γραμμή 9: Γραμμή 9:
 
{{{top_heading|==}}}[[Αμειψισπορά αραχίδας]]{{{top_heading|==}}}
 
{{{top_heading|==}}}[[Αμειψισπορά αραχίδας]]{{{top_heading|==}}}
 
{{:Αμειψισπορά αραχίδας|top_heading={{{top_heading|==}}}=}}
 
{{:Αμειψισπορά αραχίδας|top_heading={{{top_heading|==}}}=}}
 +
 +
{{{top_heading|==}}}[[Προετοιμασία εδάφους για καλλιέργεια αραχίδας]]{{{top_heading|==}}}
 +
{{:Προετοιμασία εδάφους για καλλιέργεια αραχίδας|top_heading={{{top_heading|==}}}=}}
  
 
==Σχετικές σελίδες==
 
==Σχετικές σελίδες==
Γραμμή 19: Γραμμή 22:
 
*[[Βιομηχανική ντομάτα]]
 
*[[Βιομηχανική ντομάτα]]
 
*[[Αμειψισπορά αραχίδας]]
 
*[[Αμειψισπορά αραχίδας]]
 +
*[[Προετοιμασία εδάφους για καλλιέργεια αραχίδας]]
  
 
==Βιβλιογραφία==
 
==Βιβλιογραφία==

Αναθεώρηση της 11:38, 8 Οκτωβρίου 2013

Καλλιέργεια αραχίδας

Παγκοσμίως σήμερα καλλιεργούνται [1] πέντε είδη αραχίδας, τα οποία ανήκουν σε διαφορετικές ομάδες. Το κυρίως καλλιεργούμενο είδος είναι το A. hypogaea L., κοινώς αραχίδα, ενώ τα υπόλοιπα είναι πολύ μικρής σημασίας.

Η αραχίδα καλλιεργείται σε ολόκληρο τον κόσμο σε τροπικές, υποτροπικές και εύκρατες περιοχές με υψηλές θερμοκρασίες. Περίπου το 94% της παγκόσμιας παραγωγής προέρχεται από μη αρδευόμενες εκτάσεις. Η κυριότερη χώρα παραγωγής είναι η Κίνα (40% της παγκόσμιας παραγωγής). Ακολουθούν η Ινδία, η Νιγηρία, οι Η.Π.Α., η Ινδονησία, το Σουδάν, η Αργεντινή κ.ά. Η μέση παγκόσμια απόδοση σε σπόρο ανέρχεται στα 120kg/στρ. όταν όμως εφαρμόζεται κατάλληλη καλλιεργητική τεχνική και αντιμετωπίζονται οι ασθένειες τότε οι μέσες αποδόσεις μπορεούν να υπερβούν τα 300kg/στρ.

Το οικολογικό περιβάλλον της χώρας μας είναι ευνοϊκό για την ανάπτυξη της αραχίδας εάν αυτή καλλιεργηθεί στα κατάλληλα εδάφη με άρδευση. Η οικονομική της σημασία όμως είναι πολύ περιορισμένη γιατί στις αρδευόμενες εκτάσεις παρά την υψηλή απόδοση, δεν μπορεί να ανταγωνιστεί άλλες προσοδοφόρες καλλιέργειες όπως βαμβάκι, βιομηχανική ντομάτα, μηδική κ.ά.

Αμειψισπορά αραχίδας

Καλλιέργεια αραχίδας

Η αμειψισπορά στην αραχίδα είναι απαραίτητη, κυρίως για την αντιμετώπιση εχθρών και ασθενειών. Σε εδάφη που λιπαίνονται κανονικά παρ' όλο ότι η αραχίδα εξαντλεί τα αποθέματα του εδάφους σε θρεπτικά στοιχεία, μπορεί να καλλιεργηθεί για αρκετά χρόνια συνεχώς χωρίς σημαντική μείωση των αποδόσεων, υπό την προϋπόθεση βέβαια ότι η αντιμετώπιση των εχθρών, ασθενειών και ζιζανίων είναι δυνατή και οικονομικά συμφέρουσα. Μπορεί να ενταχθεί στο σύστημα αμειψισποράς των ανοιξιάτικων καλλιεργειών, οι επιλογές όμως δεν είναι πάρα πολλές, γιατί στα ελαφρά εδάφη όπου συνήθως καλλιεργείται, τα περισσότερα από τα άλλα φυτά, δεν δίνουν ικανοποιητικές αποδόσεις. Στην αμειψισπορά συνήθως δεν εμπλουτίζει το έδαφος με άζωτο, παρ' όλο ότι είναι ψυχανθές, γιατί το άζωτο της αζωτοδέσμευσης δεν επαρκεί πλήρως για τις ανάγκες του φυτού.

Η αραχίδα επωφελείται από το υπολειμματικό άζωτο. Στην αμειψισπορά είναι καλό να προηγούνται της αραχίδας καλλιέργειες που απαιτούν σημαντικές ποσότητες λιπάσματος, γιατί αναφέρεται ότι υψηλές αποδόσεις σε σπόρο συχνά επιτυγχάνονται και όταν τα θρεπτικά στοιχεία προστίθενται στην προηγούμενη καλλιέργεια και όχι αποκλειστικά στην ίδια την καλλιέργεια της αραχίδας. Επίσης υπάρχουν έρευνες που αποδεικνύουν ότι, όταν στοιχεία, όπως το κάλιο και ο φώσφορος, λείπουν από το έδαφος, είναι προτιμότερο να μπαίνει η απαιτούμενη συνολική ποσότητα λιπάσματος για δύο διαδοχικές καλλιέργειες στην πρώτη και όχι ίση ποσότητα σε κάθε μία απ' αυτές. Η αραχίδα εάν ακολουθήσει σιτάρι, συνήθως χρειάζεται μεγαλύτερη λίπανση από το εάν ακολουθήσει καλαμπόκι ή βαμβάκι, γιατί οι τελευταίες καλλιέργειες λιπαίνονται συχνότερα.

Όταν η αραχίδα ακολουθεί μετά από σόγια ή άλλα ψυχανθή καθώς και ορισμένα λαχανικά, παρατηρούνται μεγαλύτερες απώλειες από ασθένειες. Το βαμβάκι είναι ένα καλό φυτό αμειψισποράς, η διαχείριση όμως των φυτικών του υπολειμμάτων είναι δύσκολη.




Προετοιμασία εδάφους για καλλιέργεια αραχίδας

Καλλιέργεια αραχίδας

Στην προετοιμασία του εδάφους για την καλλιέργεια της αραχίδας ιδιαίτερη φροντίδα πρέπει να αποτελεί η διατήρηση της χαλαρότητας του εδάφους στα πρώτα 10-15cm. Η επιφάνεια του εδάφους δεν πρέπει να είναι ιδιαίτερα ψιλοχωματισμένη, γιατί μπορεί να δημιουργηθρί κρούστα, η οποία δυσκολεύει το φύτρωμα. Σε κάπως βαριά εδάφη, οι παραγωγοί στις ΗΠΑ κάνουν βαθύ όργωμα για να χαλαρώσει το έδαφος, να γίνεται ευκολότερα η διήθηση του νερού κι έτσι να μειώνεται ο κίνδυνος ανάπτυξης ασθενειών. Πολλές φορές η σπορά γίνεται και σε αναχώματα (κυρίως στις έρπουσες ποικιλίες) με σκοπό την καλύτερη στράγγιση του εδάφους, τη διευκόλυνση της κατεργασίας μεταξύ των γραμμών και την ευκολότερη μηχανική συγκομιδή. Ο αριθμός των σειρών σε κάθε ανάχωμα ποικίλει ανάλογα με τα μηχανήματα (διαμόρφωση αναχωμάτων-σπαρτική) που διαθέτει ο παραγωγός. Μειωμένη κατεργασία ή ακαλλιέργεια μπορεί να εφαρμοσθεί κάτω από ειδικές συνθήκες, η επέκτασή της όμως απαιτεί πρώτα εκτεταμένο πειραματισμό, λόγω της φύσης της καλλιέργειας. Πάντως οι περισσότεροι ερευνητές αναφέρουν ότι με την παραδοσιακή καλλιέργεια οι αποδόσεις είναι μεγαλύτερες.




Σχετικές σελίδες

Βιβλιογραφία

  1. "Ειδική γεωργία, Σιτηρά και ψυχανθή", Δέσποινα Παπακώστα-Τασοπούλου, Καθηγήτρια Γεωπονικής Σχολής Α.Π.Θ.