Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Μπιζελιά"
| Γραμμή 4: | Γραμμή 4: | ||
Ως χώρες προέλευσης του αρακά θεωρούνται το Αφγανιστάν, η Ινδία και η Κίνα. Στην Ελλάδα το μπιζέλι είναι γνωστό από την αρχαία εποχή για τα ξηρά του σπέρματα. Στον αρακά καταναλώνονται μόνο τα [[μπιζέλι |σπέρματά]] του νωπά, σε κονσέρβες, κατεψυγμένα ή ξηρά ([[όσπρια]]). | Ως χώρες προέλευσης του αρακά θεωρούνται το Αφγανιστάν, η Ινδία και η Κίνα. Στην Ελλάδα το μπιζέλι είναι γνωστό από την αρχαία εποχή για τα ξηρά του σπέρματα. Στον αρακά καταναλώνονται μόνο τα [[μπιζέλι |σπέρματά]] του νωπά, σε κονσέρβες, κατεψυγμένα ή ξηρά ([[όσπρια]]). | ||
| + | |||
| + | {{{top_heading|==}}}[[Βοτανικά χαρακτηριστικά μπιζελιάς]]{{{top_heading|==}}} | ||
| + | {{:Βοτανικά χαρακτηριστικά μπιζελιάς|top_heading={{{top_heading|==}}}=}} | ||
==Πληροφοριακά στοιχεία== | ==Πληροφοριακά στοιχεία== | ||
Αναθεώρηση της 13:00, 17 Σεπτεμβρίου 2013
Η μπιζελιά [1] είναι ετήσιο φυτό, ψυχρής εποχής. Καλλιεργείται για τα σπέρματά του.
Ως χώρες προέλευσης του αρακά θεωρούνται το Αφγανιστάν, η Ινδία και η Κίνα. Στην Ελλάδα το μπιζέλι είναι γνωστό από την αρχαία εποχή για τα ξηρά του σπέρματα. Στον αρακά καταναλώνονται μόνο τα σπέρματά του νωπά, σε κονσέρβες, κατεψυγμένα ή ξηρά (όσπρια).
Βοτανικά χαρακτηριστικά μπιζελιάς
Το φυτό της μπιζελιάς είναι ετήσιο, ποώδες και η ανάπτυξή του εξαρτάται αρκετά από την ποικιλία (νάνα, αναρριχώμενη ή ημιαναρριχώμενη). Το ύψος των φυτών κυμαίνεται στα 30-40εκ. και μπορεί να ξεπεράσει τα 2μ. (στις αναρριχώμενες ποικιλίες). Το στέλεχος είναι λεπτό, εύθραυστο και κούφιο εσωτερικά και μπορεί να αναρριχάται με τη βοήθεια ελίκων που σχηματίζονται στα άκρα των σύνθετων φύλλων στις αναρριχώμενες ποικιλίες.
Η ρίζα είναι θυσσανώδης, μέτριας ανάπτυξης και φιλοξενεί το αζωτοβακτήριο Bacterium radicicola, όπως και οι ρίζες των υπόλοιπων ψυχανθών (φασολιάς και κουκιάς).
Τα φύλλα είναι τρυφερά, σύνθετα (αποτελούνται από 2-3 ζεύγη φυλλαρίων) καταλήγουν σε διακλαδιζόμενες έλικες και στη βάση τους φέρουν 2 οδοντωτά παράφυλλα μεγαλύτερων διαστάσεων.
Τα άνθη είναι μεγάλα και σχηματίζονται στις μασχάλες των φύλλων (1-3 άνθη σε κάθε μασχάλη). Το χρώμα των ανθέων είναι ανάλογο με την ποικιλία. Το ίδιο άνθος φέρει τα θηλυκά και τα αρσενικά όργανα (στήμονα και ύπερο).
Ο καρπός που ονομάζεται λοβός, έχει χρώμα πράσινο ή κίτρινο και σχήμα κυλινδρικό ή πεπλατυσμένο (στο γλυκομπίζελο). Περικλείει 4-8 ή και περισσότερα σπέρματα, που είναι σφαιρικά, λεία ή ρικνά (ώριμα) και διαφόρου μεγέθους, ανάλογα με την ποικιλία. Στις ποικιλίες που το περικάρπιο είναι σαρκώδες και τρυφερό, καταναλώνονται ολόκληροι οι λοβοί (γλυκομπίζελο). Στις ποικιλίες που το περικάρπιο των λοβών είναι σκληρό, καταναλώνονται μόνο τα σπέρματα.
Ο σχηματισμός των ανθέων ξεκινάει από το 5o-8o γόνατο στις πρώιμες ποικιλίες, το 9o-11o γόνατο στις μεσοπρώιμες και το 12o γόνατο στις όψιμες ποικιλίες.
Οι λοβοί αποκτούν το μέγιστο βάρος τους 20 ημέρες από την άνθηση και το μέγιστο ξηρό βάρος 15 ημέρες μετά την άνθηση και συμπίπτει με την εμφάνιση των σπερμάτων. Κατά τη διάρκεια της ωρίμανσης του καρπού παρατηρείται αλλαγή χρώματος του λοβού και των σπερμάτων.
Πληροφοριακά στοιχεία
Ευδοκιμεί στις περιοχές
|
Σχετικές σελίδες
Βιβλιογραφία
- ↑ Αρακάς Pisum Sativum, Leguminosae, Βλάσσης Μπισμπίκης, Γεωπόνος-Συγγραφέας θεματικών βιβλίων-Μελέτη, Επίβλεψη και Κατασκευή Κήπων.
- ↑ Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Εργαστήριο Κηπευτικών Καλλιεργειών, "Τεχνικές Βιολογικής Καλλιέργειας Ψυχανθών Λαχανικών, Μπιζέλι", Χαράλαμπος Θανόπουλος MSc Γεωπόνος, 2008.
