Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων του "Λειμώνιο τριφύλλι φυτό"

Από GAIApedia
Μετάβαση σε: πλοήγηση, αναζήτηση
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
Το λειμώνιο [[Τριφύλλι φυτό |τριφύλλι]] <ref name="Σιτηρά και ψυχανθή"/> (Trifolium pratense L.) είναι το πλέον διαδεδομένο παγκοσμίως καλλιεργούμενο είδος τριφυλλιού. Τόπος καταγωγής του θεωρείται η Μικρά Ασία και οι χώρες της Νοτιοανατολικής Ευρώπης. Σε ευνοϊκές συνθήκες, απουσία εχθρών κι ασθενειών το λειμώνιο τριφύλλι μπορεί να ζήσει 3-4 έτη, συνήθως όμως είναι φυτό διετές.
+
Το λειμώνιο [[Τριφύλλι φυτό |τριφύλλι]] <ref name="Σιτηρά και ψυχανθή"/> (Trifolium pratense L.) είναι το πλέον διαδεδομένο παγκοσμίως καλλιεργούμενο είδος τριφυλλιού. Τόπος καταγωγής του θεωρείται η Μικρά Ασία και οι χώρες της Νοτιοανατολικής Ευρώπης. Σε ευνοϊκές συνθήκες, απουσία εχθρών κι ασθενειών το λειμώνιο τριφύλλι μπορεί να ζήσει 3-4 έτη, συνήθως όμως είναι φυτό διετές. Στη χώρα μας είναι αυτοφυές και καλλιεργείται κυρίως στις βορειοδυτικές περιοχές οι οποίες χαρακτηρίζονται από αρκετές βροχοπτώσεις όπως η ̈Ήπειρος. Επίσης καλλιεργείται και
 +
σε περιοχές της Κεντρικής Μακεδονίας.
  
 
{{{top_heading|==}}}[[Βοτανικά χαρακτηριστικά λειμώνιου τριφυλλιού]]{{{top_heading|==}}}
 
{{{top_heading|==}}}[[Βοτανικά χαρακτηριστικά λειμώνιου τριφυλλιού]]{{{top_heading|==}}}

Αναθεώρηση της 10:58, 2 Οκτωβρίου 2013

Το λειμώνιο τριφύλλι [1] (Trifolium pratense L.) είναι το πλέον διαδεδομένο παγκοσμίως καλλιεργούμενο είδος τριφυλλιού. Τόπος καταγωγής του θεωρείται η Μικρά Ασία και οι χώρες της Νοτιοανατολικής Ευρώπης. Σε ευνοϊκές συνθήκες, απουσία εχθρών κι ασθενειών το λειμώνιο τριφύλλι μπορεί να ζήσει 3-4 έτη, συνήθως όμως είναι φυτό διετές. Στη χώρα μας είναι αυτοφυές και καλλιεργείται κυρίως στις βορειοδυτικές περιοχές οι οποίες χαρακτηρίζονται από αρκετές βροχοπτώσεις όπως η ̈Ήπειρος. Επίσης καλλιεργείται και σε περιοχές της Κεντρικής Μακεδονίας.

Βοτανικά χαρακτηριστικά λειμώνιου τριφυλλιού

Τα μέρη του φυτού του λειμώνιου τριφυλλιού

Το λειμώνιο τριφύλλι έχει πασσαλώδες ριζικό σύστημα το οποίο όμως δεν εισχωρεί σεμεγάλο βάθος, όπως αυτό της μηδικής. Η πασσαλώδης ρίζα κατά το δεύτερο έτος συνήθως καταστρέφεται και αναπτύσσονται δευτερεύουσες ρίζες. Οι καλλιεργούμενες ποικιλίες, ανάλογα με τον τρόπο ανάπτυξής τους, κατατάσσονται σε δύο τύπους:

  • μετρίας ανάπτυξης και
  • μεγάλης ανάπτυξης (γιγαντόσωμοι τύποι). Ο γιγαντόσωμος τύπος θεωρείται ότι έχει κάπως μεγαλύτερη διάρκεια ζωής, είναι ψηλότερος (ύψος μέχρι 75 cm) και δίνει μεγαλύτερη φυτική μάζα, δεν ανθίζει το πρώτο έτος, ενώ κατά κανόνα η άνθηση κατά το δεύτερο έτος γίνεται οψιμότερα 10-14 ημ. σε σύγκριση με τον τύπο μέτριας ανάπτυξης. Οι ποικιλίες είναι διπλοειδείς ή τετραπλοειδείς.

Τα φυτά διακλαδίζονται πλούσια και τα στελέχη είναι σχεδόν όρθιας ανάπτυξης. Τα φύλλα είναι σύνθετα με τρία φυλλάρια το καθένα. Στα φυλλάρια των παλαιότερων ποικιλιών παρατηρείται ένας λευκός αποχρωματισμός σε σχήμα V. Ορισμένες από τις νεότερες ποικιλίες δεν έχουν αυτόν τον αποχρωματισμό. Τα φύλλα και τα στελέχη ορισμένων ποικιλιών φέρουν τρίχες. Το χρώμα των ανθέων είναι συνήθως ανοικτό έως σκούρο κόκκινο. Λίγες ποικιλίες έχουν λευκά άνθη. Τα άνθη φέρονται σε συμπαγείς σφαιρικές ή ωοειδείς κεφαλές, στο άκρο των ανθοφόρων βλαστών. Είναι σταυρογονιμοποιούμενο φυτό και η επικονίαση γίνεται με έντομα και κυρίως με τις μέλισσες. Ο καρπός είναι μικρός λοβός με έναν ή περισσότερους μικρούς σπόρους (βάρος 1000σπόρων 1,8g περίπου)




Εδαφοκλιματικές συνθήκες λειμώνιου τριφυλλιού

Το λειμώνιο τριφύλλι προσαρμόζεται άριστα σε υγρές και δροσερές περιοχές. Η καλύτερη θερμοκρασία ανάπτυξης κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού είναι 21-24oC. Πάνω από τους 30oC περιορίζεται η αύξησή του και όταν οι θερμοκρασίες είναι πολύ υψηλές αναστέλλεται η ανάπτυξή του. Γενικά είναι ανθεκτικό φυτό στις χαμηλές θερμοκρασίες. Ο κυριότερος κλιματικός παράγοντας για την επιτυχή καλλιέργεια του λειμώνιου τριφυλλιού είναι το ύψος και η κατανομή των βροχοπτώσεων. Στις ξηροθερμικές περιοχές, όπως η χώρα μας, η καλλιέργειά του είναι δυνατή μόνο με άρδευση. Προκειμένου για καλλιέργεια σποροπαραγωγής, ξηρός καιρός κατά τη διάρκεια της άνθησης και της ωρίμανσης, ευνοεί τις αποδόσεις.

Το είδος αυτό του τριφυλλιού προτιμά γόνιμα, αργιλώδη ή αργιλοπηλώδη εδάφη, με ικανότητα συγκράτησης υγρασίας και επαρκείς ποσότητες φωσφόρου και ασβεστίου. Πρέπει να αποφεύγονται τα αμμώδη εδάφη και τα κακώς στραγγιζόμενα. Καλύτερο pH θεωρείται το 6,0-7,6, αντέχει όμως στην οξύτητα (περισσότερο από τη μηδική) και δίνει ικανοποιητικές αποδόσεις και σε pH 5,0-6,0, αρκεί να υπάρχει επάρκεια ασβεστίου στο έδαφος.






Πληροφοριακά στοιχεία

Ασθένειες Λειμώνιο τριφύλλι φυτό
Ασθένεια λειμώνιου τριφυλλιού Ανθράκωση
Ασθένεια λειμώνιου τριφυλλιού Σκληρωτίνια
Ασθένεια λειμώνιου τριφυλλιού Ωίδιο
Ασθένειες λειμώνιου τριφυλλιού
Εχθροί Λειμώνιο τριφύλλι φυτό
Εχθροί λειμώνιου τριφυλλιού
Εχθρός λειμώνιου τριφυλλιού Bruchophagus gibbus
Εχθρός λειμώνιου τριφυλλιού Λύγκος (Lygus pratensis)
Εχθρός λειμώνιου τριφυλλιού Νηματώδης
Εχθρός λειμώνιου τριφυλλιού Φυτονόμος (Phytonomus variabilis)
Προϊόν
Λειμώνιο τριφύλλι προϊόν
Τύπος εδάφους
Αργιλώδη εδάφη

Ευδοκιμεί στις περιοχές

Περιοχή
Νομός Αιτωλοακαρνανίας
Νομός Φθιώτιδος
Νομός Φλωρίνης
Νομός Ροδόπης
Νομός Έβρου
Νομός Κοζάνης
Νομός Σερρών
Νομός Θεσσαλονίκης
Νομός Πιερίας
Νομός Καβάλας
Νομός Κιλκίς
Νομός Λαρίσης
Νομός Φωκίδος
Νομός Χαλκιδικής
Νομός Πέλλης
Νομός Καστοριάς
Νομός Πρεβέζης
Νομός Καρδίτσης
Νομός Κορινθίας
Νομός Αττικής
Νομός Αχαΐας
Νομός Ξάνθης
Νομός Χίου
Νομός Ηρακλείου
Νομός Βοιωτίας
Νομός Γρεβενών
Νομός Τρικάλων
Νομός Ευβοίας
Νομός Αρκαδίας
Νομός Ηλείας
Νομός Λευκάδος
Νομός Ιωαννίνων
Νομός Μαγνησίας
Νομός Δράμας
Νομός Ημαθίας
Νομός Λέσβου
Νομός Λασιθίου
Νομός Χανίων
Νομός Λακωνίας
Νομός Μεσσηνίας
Νομός Αργολίδας
Νομός Ευρυτανίας
Νομός Άρτης
Νομός Δωδεκανήσου
Νομός Κυκλάδων
Νομός Κέρκυρας
Νομός Σάμου

Σχετικές σελίδες

Βιβλιογραφία

  1. "Ειδική γεωργία, Σιτηρά και ψυχανθή", Δέσποινα Παπακώστα-Τασοπούλου, Καθηγήτρια Γεωπονικής Σχολής Α.Π.Θ.